უსახელო

ცხოვრება, აკორდებზე აგებული ზღაპარი, ჩამონაქროლ სიტყვებზე გადებული ხიდი ფერმკრთალი , თითქოს შეურახადი მოგონება და ერთად შეკრული მერყევი მძივი .

სევდამ მოიწყინა

ერთხელ გაკოცებ გულში ჩაგიკრავ, ჩემს ოცნებებში გვირგვინს დაგადგამ.

"მრავალი წლების ჩამქროლე......

მრავალი წლების ჩამქროლე...... ლექს დავწერ უფრო სევდიანს, და მოვიგონებ შენს სახეს........ ლამაზს, ნაკვთიანს, სევდიანს,

მარტოობით დავიორთქლები

მარტო დარჩენილს ნუგეშის სავარძელი სასმელი , ფიქრი .. გიტარის აკორდი კბილებ მომტვრეული ძველი სავარცხელი არავინ არ მყავს ჰანგებზე ამყოლი...

გრძნობების უფსკრულში

უკვე არ თოვს, აღარც ცივა, ჩემს სულში კი გაწვიმდა. შენზე ვფიქრობ დღე და ღამე, შენ მოსმენაც არ გინდა.

უსიყვარულოდ ქვეყანაზე ღიმილი კვდება,

უსიყვარულოდ ქვეყანაზე ღიმილი კვდება, კოცნის სურვილიც იკარგება უსიყვარულოდ, უსიყვარულოდ გული გულსაც ვეღარ პოულობს და ვერც სიცოცხლე ვერ ზეიმობსუსიყვარულოდ.

ტყვიის წუხილი.

როცა ესროლეს ტყვია დიდებულს.. წამით გაჩერდა დროთა ნოტები ფიქრების ზვათა შმაგი ზვირთები წელში მოხრილი ყაყაჩოები.

გამოვიფიტე...

გამოვიფიტე... სული უშენობამ ისე დამილია... შენს თავს გეფიცები მართლა ცარიელი სულ მთლად უარაფრო არარაობა ვარ...

ქრისტესშობა

ალბათ, თვითონ ღმერთი ირჩევს-უცნაური რამეა, ქრისტეშობა თითქმის მუდამ საოცარი ღამეა, დეკემბერი დააჭენებს ყინვით ნახატ ეტლებსა, ამ ღამით ხომ წამებული ქრისტე იშვა ბეთლემსა. მერე ზეცად აღევლინე, არ გიგუეს მიწაზე, ნუთუ აღარ დაბრუნდები ცოდვილ დედამიწაზე,

ნოსტალგია

აიი კიდევ ერთი ლექსი ჩემს ანგელოზს ჩემგან თითქოს კიდევ ერთხელ შენთვის დავიბადე. დღეს კი დაბნეული, თავ-გზა არეული, თითოს უშენობის ნისლში დავიკარგე.