მე შენ მიყვარხარ...

მე შენ მიყვარხარ... როგორც სიბნელეს შეჰყვარებია სინათლე წრფელი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ნაზ სევდას შეჰყვარებია ლამაზი ცრემლი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ამ ცრემლებს შეჰყვარებიათ ეს სახე ჩემი,მე შენ მიყვარხარ... როგორც ქვის კენჭებს შეჰყვარებიათ

ისევ ჩუმად

ისევ ჩუმად ვფიქრობ ისევ ჩუმად გელი როგორ მინდა შენთან გავატარო წლები ისევ ყოველ ღამეს მთვარეს ჩუმად ვეტრფი მთვარის ანარეკლში ჩუმად გიცქერ გეტრფი განა ხვდები ვერა შენ სხვას ეპრანჭები და სევდიან ღამეს სიზმრად მელანდები ვუცქერ დროს

წრფელი გრძნობები

მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ შევსვათ სასმისი და გაუმარჯოს მარტოობის ულევ ბილეკებს მიდი ხარ მიყვები უსასრულოდ რომ იკარგება და რომ გგონია არასოდეს არ დასრულდება. მოდით დავლიოთ კიდევ ერთხელ აღვმართოთ ფიალა მოვიგონებდეთ ვიხსენებდეთ განვლილ ნაბიჯებს

ჩემო მზისფერო ქალავ!

ნისლმა იცვალა ფერი, მზემ მიითვალა ღალა, ბულბული შენთვის მღერის, ჩემო მზისფერო ქალავ! მოდი, იწვიმე სევდად, ლაჟვარდოვანი ციდან, მე შენთან ყოფნა მინდა, მერცხალო ერთი ციდა.

წვიმდა

დღეს მე ქუჩაში, თავზე მაწვიმდა, თმა დამისველდა მე შენს ლოდინში, თითქოს შენ იყო ეს წვიმა წმინდა, მე, რომ მასველებს შენს მოლოდინში.ნაზად ჭიკჭიკებს პატარა ჩიტი, თითქოს ჩვენს ამბავს ლექსად მიყვება, კვლავ მაწვიმს თავზე, მე შენზე ფიქრით, ხეებს წვეთები

ისევ..

ღამეა.. თვალები ავსებენ დანაკლისს... და შენი თითებიც უაზროდ ცივია.. ვიგრძენი ისევ რომ თავიდან გკარგავდი.. ახლა ჰომ თვეები ყველაზე თბილია.. გეძებე..

სამწუხაროდ ვერ გავბედე შენთან მოსვლა

მთელი ღამე მე ფიქრებში გავათენე და ვფიქრობდი როგორ მეთქვა მე მიყვარხარ მთელი გულით სევდიანი კვლავ გიცქერდი სხვის ბულბულს და კვლავ შენ ისევ ვარდთა კონას

მესაფლავე

მესაფლავე, შენ ამბობ, რომ ქვეყანაზე ვინც კი კვდება, იმ წუთშივე მისი ჩრდილი ყველა ჩვენგანს ავიწყდება?

მატარებელი !

მიემგზავრება მატარებელი თავისთვის ლაღადმიემგზავრება მატარებელი თავისთვის ლაღად სულ არ აწუხებს ამ ჩემს გულში თუ რა ტრიალებს მიქრის თავისთვის,უშფოთველი აუღელვებლად სულ არ ადარდებს მინდოდა თუ არა თურმე წამოსვლა. მიქრის იჩქარის და იტოვებს იმ განვლილ

"ჯვრისწერა"

მთვარემ დაიწერა ჯვარი სევდასთან და ისევ ამოევსო დარდით ღამეები. ეხლა ისე მინდა ახლოს დაგიგულო, თითქოს სულ არ მტკივა ღამე ნათენები. მთვარემ დაიწერა ჯვარი სევდასთან და მე ჩემს წმინდა გრძნობას ტანზე შემოვიცმევ, ქარში მოვიხურავ ჩვენს ძველს მოგონებებს