არ გაპატიებ

და მე გპირდები მე ამ ჩემს ცრემლებს არ გაპატიებ აღარასოდეს!!ყოველ ღამე რომ ასველებს ბალიშს..და ღმერთო გკითხავ რათ მსჯი მე ასე?მე ხომ მიყვარდი?!ყველაზე მეტად მაგრამ შენ სულაც ფეხზე გეკიდე ახლა აირია გზები დაირია ჩვენი რელსები ერთმანეთში აირა

ბედნიერება

სხვისადმი შური ვინც გულს ჩაიკლა, ვინც სავალი გზა გააფართოვა, არ იცის, რაა გაუბედავად დასამარებულ ფიქრების გროვა; ვინაც არ იცის დანაშაული, მოთმენით იტანს დაცინვას, გმობას, და იარაღად ხმარობს მწარე დროს,

ახალი წელი შემოვა ხვალე

საოცდათერთმეტდეკემბერო ლექსი... *** თუ გრძნობ თითქოს ერთი წელი გადის, მაშინ გგონია სამყარო ცვალე სრულ სიჩუმეში შემოდის თავად, ახალი წელი იწყება ხვალე.

ჩვენ ამ ქალაქში

შენ კი დადიხარ ქუჩა-ქუჩა და ისევ ფიქრობ, რამ შეგვაძულა ერთმანეთი ამდენად მშვიდად, როცა ყველაფერს სიყვარული გვერჩივნა თითქოს, მაგრამ ჩვენს გრძნობებს ამ ქალაქში ვერავინ მიხვდა. სისულელეა ,ჩემო კარგო, ვის დააჯერებ, რომ ტკივილია ყველა სტროფის ყოველი

მხოლოდ შენ !

დღე გათენდა სიყვარულის მზის მაგვირად შენით ვთბები მე სასმისი აღარ მათრობს მხოლოდ შენი ხილვით ვთვრები მხოლოდ შენზე ფიქრობს გული ჩემი ვნება ნახატია ცაზე მთვარე აღარა ჩანს შენი სახე ახატია ცის ღიმილს ცაზე ვეძებ

სახლამდე მიგაცილებთ ქალბატონო

თუ გიყვარდით, ამიხსენით რატომ დამგმეთ, დღეს ვინა გყავთ პატრონი ან საპატრონო, მომიტევეთ. . . ერთხელ კიდევ პატივს დაგდებთ და სახლამდე მიგაცილებთ ქალბატონო

ვმალავ ))

მე ვმალავ მაგრამ.. ჯერ კიდევ ვღელავ !! მე მტკივა (( მეგრამ ვეჩვევი ტკივილს და ეს ტკივილი მე მანადგურებს ეს ჩემი გული ხომ ვეღარ უძლებს ეს თეთრი მთვარე მე ხომ მანატრებს ((

მომიახლოვდი! ხელს მოგხვევ!

ყოველმხრივ კარგია შენი სურნელი, ყოველთვის იცოდე, მე შენ სულ გელი, ცხოვრება მიძრწოლავს სიცოცხლის აკვანში, შენით ვარ აღვსილი, შენა ხარ აქ თავში.

****

თუკი გული ითხოვს მთას მაშინ რაღა დამრჩენია აქ მინდა ვთქვა რომ მთიელი მყავს ქმრად მაშინ რაღა დამრჩენია აქ! მინდა ღამე აციება მთის ქარიც მინდა, ნაზი სიოც მთის.გულყვითელა ია მინდა კლდის და საღამოს დაპურება ქმრის.მე ოქტომბრის თოვლი მინდა ცის,

შენი თვალები…

შენი თვალები…მწვანე,ხასხასა…ჭაობისფერი…ხან ფერი ქარვის… შენთან ყოფნის დრო ისე ცოტაა…უშენობისას დრო ისე გარბის… შემოიჭრები ფიქრთა მორევში, გულს ააძგერებ სულ სხვა რითმებით, დაუოკებლად ღლი აღტაცებას, მარტის ამინდით კვლავ მოირთვები.