არ შემიძლია

მე შენთან ყოფნა არ შემიძლია მე ვერ დავწერ რასაც წერდა ილია, ღმერთმა დამიფაროს ასეთი ქედმაღლობა ჩემი გული სისხლით გადაღლილია, არც ის იფიქრო დაგტოვე რადგან სიყვარული არ შემიძლია სიძულვილი არ მახსოვს მათგან მხოლოდ სიყვარულით გადახდილია,

პატარა და საყვარელი

ლაბირინთის მრავალ გზაზე ერთი ვნახე რჩეული პატარა და საყვარელი გოგო იდგა ეული,ნამტირალევს არა გავდა გზას ეძებდა გასასვლელს მისი მონაყოლი მე კი არა თვითონ მასაც დააბნევს,ჩაგძირავს და ვერ გამოხვალ მგონი მანდვე დარჩები სხვა კი

მიყვარხარ...

ყოველ საღამოს დილის შუქზე მეტად გნატრულობ,და ყოველ დილით მზის სხივზე მეტად.მე თუკი ხშირად სულითა და ხორცით ვმარხულობ, ეს იმიტომ რომ შეგვყაროს ღმერთმა!ყოველ ნახვისას ჩემი გული წამით ჩერდება,და საუბრისას მკერდიდან ხტება,

თქვენ ხართ ჩემი სალოცავი წმინდა.

წმინდა მთაო მთაო მახათაო გულზე ჯვარი ვინ მოგაქარგაო მთელი ერი ერთად დამდგარაო სიყვარულით გული გამთბარაო. ღვთისმშობელი მოიჩქარის შორით გაიმზადა თავი წილხვედრ მიწამ ელოდება იმედით და თრთოლით გადარჩენა მოდის სამხრეთიდან.

აღარ მიყვარხარ

გგონია რომ მელანდებია? გგონია რომ ღამე ვტირი ? არა არა შვიცვალე,აღარ ვტირი გავიზარდე! დეპრესიის დრო გავიდა!ახლა სწავლის დრო მოვიდა! გამოცდები ჩავაბარე! ექსტერნები აღარ მინდა! აღარ ვდარდობ შენზე უკვე არ მანაღვლებს რა მოგივა! თუნდაც თავში ქვა იხალო არ

ხუთი წლის შემდეგ...

ხუთი წლის შემდეგ როგორ ხვდებიან, ამომიკითხავს შავად ფურცლებზე, მიოცნებია ხუთი წლის შემდეგ, მასთან შეხვედრის ლამაზ წუთებზე. ეს ხუთი წელი ისე გავიდა, არ დამიკარგავს იმედი ამის, უფალს შევთხოვდი გამთენიისას და ვლოცულობდი ამისთვის ღამით!

სხვა ხარ

შენ რომ ტკივილებს უძლებდი ის ტკივილი მე ვარ.. შენ რომ ბავშვს უმღერდი მისი მამა მე ვარ.. აწი ნუღარ ღელავ ახლა სხვა ვარ.. სავალ ბილიკებს ვთელავ ახლა შენც სხვა ხარ.. არადა გეგმებს ვაწყობდით რა უცბათ ჩამოიყარა სიზმრად ენძელებს ვათრობდით ოცნება წყალში

მჯერა

მჯერა ბედისწერის ძალის, ვიცი ცხოვრება ერთია დასასრული ზღაპარივით, ბედ-ნიერი ფინალია, იყო შენთვის, ჩაკეტილი, მისთვის არ დაბადებულხარ დაითვალე სიყვარული და არა ის, ვისაც სძულხარ.

მხოლოდ მთვარეს ვუჩურჩულებ გულში ნადებს

გეფერები ჩაგიხუტებ სიყვარულით ჩემი ანცი შემიყვარდა უსაშველოდ ვიცი მასაც რომ ვუყვარვარ წმინდა გულით ჩვენს სიყვარულს დროა რამე ვუსაშველოთ. გეფერები, უსასრულოდ გიალერსებ თვალებს სევდა შერჩენიათ ნისლის ფერი უხმოდ, ნაზი შემოხედვით მიპასუხებ ამბორსაც

ასე რატომ მიყვარს ლექსის წერა

რაღაც სასწაული შეგრძნებაა, რაღაც სასწაული ბედისწერა, როცა შენ გიყურებ მახსენდება, ასე რატომ მიყვარს ლექსის წერა! რაღაც საოცარი შეგრძნებაა, როცა სულ არავინ გაბადია, ირგვლივ სიმარტოვე ისვენებს და ღამეც მტკივნეულად ლამაზია!