''უწყინარი'' ''ლექსი''

რაც მთავარია, აშშ-ს მოსწონს , რომ შეიცვალა სრულიად ერი, ზეგ უსათუოდ მონობს მოგვსთხოვს, არ შევაწუხოთ-მივიდეთ ჩვენით. რაც მთავარია, აშშ-ს მოსწონს , აღლუმს გვიმართავს ქალაქში გეი, და თან უფლების დაცვასაც მოგვსთხოვს: ''მოსაკლავადო დამსდევსო მღვდელი''.

მზიან ამინდში ხის ძირას ვზივარ

მზიან ამინდში ხის ძირას ვზივარ მცხუნვარე მზის ქვეშ ჩრდილს ვაფარები ნეტავ სადა ხარ რატო არ ჩანხარ მე ხომ მზე არ ვარ რომ მემალები.

დრო გადის...

დრო გადის და სევდაც მატულობს! რა ვქნა თუ ეს გული, ისევ გნატრულობს?! დრო გადი თმას ჭაღარა ერევა და სირთულეებიც მერევა.

როცა ქუჩები სიმარტოვის ეძებს სილუეტს

როცა ქუჩები სიმარტოვის ეძებს სილუეტს,წვიმიან ქალაქს რომ ტოვებენ მერე მტრედები,შენ კი სხვაგვარად,სხვანაირი ნიღაბი გადევს და რაღაც მსგავსად დეპრესიის სურვილს ნებდები.რომ ახლა შენთან აივნები ცარიელია,გადმოსახედი არაფერი,ქალაქის დიდი და მერე ცდილობ

დედა...

საოცარმა გრძნობამ ამითრთოლა გული, უსასრულო ღელვით მომეძალა სევდა... შენ ხარ ჩემი ხსნა და ჩემი გაზაფხული, ახლა ტკივილამდე მომენატრე, დედა...! ფეხი ამრევია ვიწრო ბილიკებზე, თეთრი ფანტელივით ჩამომდნარა სული,

ერთი წამითაც კი არ დავთმობ იმას ვინც მიყვარს...

იმედისმომცემს მე არაფერს დაგპირებივარ და არც ის მითქვამს, უცილებლად, რომ შეგხვდებოდი, ბევრჯერ გითხარი, რომ სხვა მიყვარს, არ დამიჯერე, მე გაფრთხილებდი, რომ ვერასდროს შემეხებოდი.

ნიკო გომელაური

დრო ყველაფრის მკურნალია, ოღონდ ჩემი არა. საოცარი უნარია დარდი წარა-მარა. რასაც ვფიქრობ, გადმოვისვრი უმარტივეს ლექსად. წარსულს ვათრევ ჩემი კისრით, ვერ ვიშორებ ვერსად. როცა მოხუცს ვხედავ ვინმეს, მახსენდება პაპა. ცა, ვარსკვლავებს რომ ჩაიბნევს

მოგონებად მეხატები...

ღამით მოდის ჩემთან წამი, წამი ბედნიერების! მოგონებად მეხატები, ცისარტყელას ფერებით...

შენმა

რაოდენ მჯეროდ შენი, და რაოდენ ვცდბოდი შენში ! შენი სახება, შენი პორტრეტი ფანტაზიორობს ჩემში!

შენ ჩემში.

,,მე რომ მეგონე, თურმე ის არ ხარ,ღალატიანო, ყრუვ და მკვეხარავ...აღარ მიყვარხარ, აღარ მიყვარხარ, აღარ და აღარ, ჩემო ქვეყანავ!უმარტივესი დაგიგეს მახე, კი, უაფთრესი შემოგეყარა...რა აბდაუბდა ორ–სამ წელს ჩმახე,–აღარ მიყვარხარ, ჩემო ქვეყანავ!ამას რომ