უკუნეთი

აღარსად დამრჩა იცის ღმერთმა ნავსაყუდელი, დღეს იმისგანაც წამოვედი ვინც მე მინატრა, ველი აღსასრულს თვალახილული როგორც კურდღელი!

ჩემნაირი არავის ჰყავს

ჩემნაირი არავის ჰყავს, ის სულ სხვა ლამაზფერია, ის ჩემი სულის ნაწილი, ის ჩემი სიხარულია.

ალბათ

მზეში ჩამქრალი დნება სანთელი უნიათოდ კრთის ბედის ვარსკვლავი. გამიწყვდიადდა თითქოს ნათელი ალბათ ითხრება ჩემი საფლავი.

ღრუბლებს იქით დაგიცდი

ფეხით ვამტვრიე ცხრაკლიტული სისხლით შემოგფიცე ტრფობა ჩემი ხევსურობა დაგიმტკიცე და აგიშენე პატარა ოდა

ფრენის სურვილი

მე დავიბადე აქ ამ მიწაზე სადაც ცოდვები ჭამენ ქალაქებს, სადაც ცხოველი ცხოველს აღარ გავს სადაც ყოველდღე ცოდვებს იდენენ

ემანუელი

ლოცულობ თითქოს და არც ლოცულობ საკუთარ თავთან გიდგას დუელი. უბიწო ფიქრებს დაყვეს გონება ჩვენთან არს ღმერთი, ემანუელი.

მე როდესაც...

მე როდესაც დავინახე ამ მოწმენდილ ცაზე ელვა, თურმე იმ დღეს შენზე ფიქრმა სამუდამოდ ამაღელვა. თითქოს მე რაღაც მესროლეს და გულში ეს ტკბილად მომხვდა, იმ დღეს ჩემგან ეჭვის ტოტი სამუდამოდ კვლავაც მომტყდა. მე როდესაც შევიგრძენი ეს მღელვარე ცივი ქარი, სწორედ

ცეცხლის გარდმოსვლა

უფალო ჩვენო, შეცოდებანი, რამენაირად, გთხოვთ გვაპატიოთ, დაგვსაჯეთ ვინც გსურთ,ოღონდ სამყარო, ქართველთ გარეშე, რომ არ დატიოთ.

თქვენ მე არ მიცნობთ!

ჩამესმის სუნთქვა აწყვეტილ რისხვის უგონო მთვრალი ვერ უძლებს ფიქრებს დაეხეტება შავი სიკვდილი სამსხვერპლოდ ეძებს სილამაზეს

მაისის მზე ვარ

ჩაფიქრებული ვუცქერ ცხოვრებას, ჩაფიქრებული,მდუმარე ვდგევარ. ვარდობის თვეში დაბადებული ამომავალი მაისის მზე ვარ.