გრძნობები ნაწ:2

რა უცნაური ვარ ხოლმე ზოგჯერ; მატარებლების სადგურივით ვიცი ცხოვრება, რომელსაც მხოლოდ ორი რამ ახსოვს: განშორებები და შეხვედრები. მთავარია მარტო არ დავრჩე, მთავარია, რომ რელსები არ წაიღონ ჩემგან." -ისევ მოგწონვარ? - ჰკითხა ტრაგიკული

ცნობილი ადამიანების გამონათქვამები

იმას ვისაც არასოდეს დაუშვია შეცდომა,არასდროს უცდია რაიმე ახლის შექმნა".-ა.აინშტაინი რა ლამაზადაც უნდა ილაპარაკოს ადამიანმა, თუ ის ბევრს ლაპარაკობს, ბოლოს მაინც სისულელეს იტყვის." -ალექსანდრე დიუმა- ყველას მეგობარი არავის მეგობარი არაა".-არისტოტელე-

,,გრძნობები''

,,მაინც როგორ ალამაზებს ადამიანს სიხარული და ბედნიერება! სიყვარულით როგორ ფეთქავს გული! თითქოს გინდა შენი გული სხვისას შეუნივთო, გინდა ყველა მხიარულობდეს, ყველა იცინოდეს! მერედა რა გადამდებია ეს სიხარული! ო, როგორ აკეკლუცებს ადამიანს ბედნიერება!".

ნაწყვეტი...

-სანამ დავიწყებდეთ, ერთი კითხვა მექნება შენთან. - თქვა და ხელები წარმოსახვით ბურთს შემოავლო და თითქოს ალდება, უფრო და უფრო მეტად ეფინება ცეცხლი ისე იჭერდა მოშორებით ხელს. - რა უნარი, ან ძალა გექნებოდა, ამის შანსი რომ გქონოდა, რას აირჩევდი,

სასიყვარულო სტატუსი

"ნიკაპი ნუ გიკანკალებს, შე გლახაკო, მე რომ კარგად ვიყო, შენ ნიკაპი არ აგიკანკალდებოდა. ჩემი მობრუნება აღარ შეიძლება აწი, არცაა საჭირო, ნამეტანი შევაწუხე დედამიწა, დავამძიმე. ხუმრობა ხომ არაა, სამოცდათორმეტი წლის ქალი ვარ, მარა რა ვქნა, ნენა, ვეღარ

უიმედობის ჟამს (3).

ადამიანები გვიკვდებიან, ისინი გვტოვებენ საკუთარ საწოლზე, იატაკსა და ფანჯრებზე საკუთარ სიმარტოვესთან. ტკივილებთან. ისინი გვტოვებენ. გვიკვდებიან. ვმარხავთ, დავტირით, ვეხუტებით, ვემშვიდობებით, ისინი გვკლავენ, ცოცხლად გვმარხავენ. საუკეთესო მომენტებს

ციტატები წიგნებიდან

,,ბუხარში მოგიზგიზე ცეცხლზე მეტად მათბობდა და სიმხნევეს მმატებდა მისი ყოფნა ოთახში და მაინც არ მავიწყდებოდა მისი უარყოფითი მხარეები.'' შარლოტა ბრონტე ,,ჯეინ ეარი’’

ლუკა კუხიანიძე - ციტატები

ლუკა კუხიანიძის ციტატები სხვადასხვა პროზაული ნაწარმოებებიდან, ლექსებიდან, ინტერვიუებიდან. ]კომენტარი: ზოგი ციტატა ამოღებულია სოციალური ქსელიდან და ავტორისეული ავთენტურობა არ არის ოფიციალურად დადასტურებული. თუმცა კი, ვარაუდი იმისა, რომ რომელიმე

ნოემბრის ჩვიდმეტს...

წლების წინ მახსოვს დღევანდელ დღეს ცხარედ ვტიროდი, ზეცას სდიოდა სიხარულის ხშირი ცრემლები. წვიმა ჰქვიაო, გაიძახდნენ მაგრამ ხომ ვიცი, მას უხაროდა სიახლოვე შენთან შეხვედრის.

დაუსრულებელი ნახატი ...

წერდა და გრძნობებს სევდისფერი თან ახლდა რითმა, ცოდვის ჯაჭვებით დაბორკილი სპეტაკი სული. წერდა და ვიღაც უსათუოდ მიხვდა რომ - მიხვდა ეს იყო გოგო მხატვრისაგან ნახატი ფუნჯით.