მე და შენ... მთვარის შუქზე...

ოთახში მალე ავედი... ოთახში რომელიც უკვე მე მეკუთვნოდა... მართალია დროებოთ მაგრამ მაინც...ოთახში მალე ავედი... ოთახში რომელიც უკვე მე მეკუთვნოდა... მართალია დროებოთ მაგრამ მაინც... ტანსაცმელები საწოლზე დავყარე და კარადასთან მივედი... გამოღება და

ნენსი, მე შენ გგრძნობ!

როდესაც გავიღვიძე, უფრო სწორად მან გამაღვიძა ჯერ კიდევ ახალი ამოსული იქნებოდა მზე. მას მხოლოდ დიდი ცისფერი ჯინსი ეცვა შავი ქამრით და თეთრი ტრუსი უჩანდა. თმაზე მეფერებოდა. როგორც კი თვალებში ჩავხედე მაშინვე გასული ღამე გამახსენდა : მის სახლში

სწერვა და ირონიული II(ისევ შენ)

რა არის ასახსნელი მე და საბა ვცეკვავდით თვალებში ჩავხედე და ჰოპ უეცრად ძალიან ცუდად გავხდი სულ ეს იყო ეხლა ძილს განვაგრძობ თქვენის ნებართვით... ძლივს წაილუღლუღა ანუკიმ და ბალიშის ქვეშ შეძვრა... -აუუ ეს კიდე დიდხანს არ ადგება წამო ქვემოთ ყავა

ნენსი, მე შენ გგრძნობ!

ორი თინეიჯერი, ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული ადამინი გაიცნობს ერთმანეთს. ერთ-ერთს მოეწონება მეორე, კარგად გაუგებენ, მთელ საღამოს ერთად გაატარებენ და მერე ბევრს დალევენ. მოკლეთ დილით ბევრი არაფერი ახსოვთ, მაგრამ რაღაც-რაღაცეები ახსენდებათ.

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(9თავი)

ერთი კვირა ისე გავიდა ვერც კი გავიგე მე და ალექსანდრეს ურთიერთობა ცოტა მაინც დაგვილაგდა ნუ მართალია ჭამას ისევ მაძალებს მაგრამ სხვა რა გზაა უნდა გავუძლო.ერთ დილასაც როგორც ყოველთვის ალექსანდრე ყელში კოცნიტ გამაღვიძა და მითრა სამზარეულოში ჩავსულიყავი.

-პატარა ქალბატონო! მე შენ მიყვარხარ! (სრულად)

უცებ ნაიამ სიცივე იგრძნო, მაგრამ მოულოდნელად გათბა, სიცივე ეპარებოდა და აკანკალენდა მის სხეულს, ვერ ხვდებოდა რატომ ვერ თბებოდა საყვარელი მამაკაცის სხეულის საშუალებით, მითუმეტეს, როცა მას ეხვეოდა...თვალები მოიფშვნიტა, სისუსტე იგრძნო, გუგები

თუ მიგვატოვა მზემ მთვარესთან ვიქნებით ჩვენ, მე და შენ ნ.წ 1

ბავშვობიდან ძალიან აუტანელი ,გიჟი და გადარეული ბავშვიი ვიყავიი .. ყოველთვის ლიდერის პოზიცია მეკავა და არასოდეს არ ვნებდებოდი . ყოველთვის ჩემი სიჯიუტით გამოვირჩეოდიი .. ახლაც,უკვე 20 წლის ვარ და ისევ ისეთი გიჟი და გადარეული ვარ

და შენ რა იცი...იქნებ მახსოვხარ 2

სკოლაში ყველა გოგაზე ლაპარაკობდა,ნუ როგორც სჩვევიათ ხოლმე , ის სულ მიღიმოდა და რაღაცნაირად მიყურებდა,ვგრძნოობდი,რომ რაღაც შეიცვლებოდა,რაღაც.....მაგრამ არ ვიცოდი რა.აღმოჩნდა რომ გოგს დიტოს ძმაკაცი ყოფილა,როცა სკოლა დაგვიმრთავდა,დიტომ მოგვაკითხა

და შენ რა იცი...იქნებ მახსოვხარ 1

უკვე გვიანია მე და ნინო კომედიურ ფილმს ვუყურებთ და სიცილით ვკვდებით -ჩაიწყვიტეთ ხმა ძროხებო-გამოგვძახა მეორე ოთახიდან ჩემმა ძმამ -აუ დავაი რა !-ბოლოხმაზე ვუყვირეთ მე და ნინიმ -აუ რა ქაჯები არიან-გამოგვძახა ჩემმა მეორე ძმამ

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(8თავი)

დაღლილმა დავდე თავი ბალიშზე და ბავშვივით დამეძინა. გონზე ლოყაზე ცხელი ტუჩEბის შეხებამ მომიყვანა.შეშინებულმა გავახილე თვალები და ალექსანდრეს მომღიმარ სახეს რომ გადავაწყდი რომელიც მხოლოდ ლოყაზე მკოცნიდა და ჩემს გაღვიძებას ცდილობდა ცოტა დავმშვიდდი.