ამბები რეალობიდან (გაუკრვევლობა)

ხელები, ფეხები მთელი სხეული ერთიანად დამეჭიმა და კანკალი ამივარდა. მონატრება, სიყვარული, ბრაზი, ზიზღი, სიძულვილი ყველაფერი ერთად ვიგრძენი. ღრმად ჩავისუნთქე და ვუპასუხე.

ამბები რეალობიდან (გაზაფხული)

ურთიერთობა თავდაპირველად სულ სხვანაირია, დროთა განამვლობაში კი ფერები ხუნდება და ნელ-ნელა ის ეიფორია და ემოცია სიმძლავერს კარგავს. განსაკუთრებით მაშინ, თუ რომელიმე მხარეს პრობლემები უჩნდება და ამის შესახებ მეორე მხარეს არაფერს ეუბნება და ცდილობს

ამბები რეალობიდან (გაზაფხული დასაწყისია)

თბილისი ძალიან პატარაა. შეუძლებელია ნებსიმიერ კაფეშიც კი ვინმე ნაცნობს არ შეხვდე. ხშირად ეს დიდი პრობლემის წინაშე გვაყენებს ხოლმე და გვიჩენს სურვილს ვცხოვრობდეთ ისეთ ადგილას სადაც ყოველიდღე იმაზე ხალისიანი და მრავალფეროვანი იქნება ვიდრე აქ.

სისხლისფერი ამბები (სრულად)

ჯადოქართა მოდგმა უდიდესი გამოწვევის წინაშე დადგა, როცა მათი თემის ლიდერი, უმშვენიერესი კარმილა ვამპირ ვლადს გაჰყვა ცოლად. კარმილა კეთილი, ჭკვიანი და წინდახედული ქალი იყო, თუმცა სიყვარულმა თვალის ჩინი წაართვა, მომავალი თავისი მოდგმის მტერს დაუკავშირა.

სისხლისფერი ამბები სრულად (პირველი ნაწილი)

ჯადოქართა მოდგმა უდიდესი გამოწვევის წინაშე დადგა, როცა მათი თემის ლიდერი, უმშვენიერესი კარმილა ვამპირ ვლადს გაჰყვა ცოლად. კარმილა კეთილი, ჭკვიანი და წინდახედული ქალი იყო, თუმცა სიყვარულმა თვალის ჩინი წაართვა, მომავალი თავისი მოდგმის მტერს

თავადაზნაურული ამბები (დასასრული)

-საპირფარეშოში არ გაჩერდეო მთხოვდი-ვნებიანად ჩამჩურჩულა და იოანეს გადაეხვია,რომელიც ანანოს აიგნორებდა.ის კი გაშტერებული მე მიყურებდა. -გოგო გამოფხიზლდი,ისეთი სახე გაქვს,გეგონება მუმია დაინახე!-ჩავჩურჩულე და გონზე მოსაყვანად ცოტა წავჩქმიტე. როგორც

თავადაზნაურული ამბები (14)

-მე უფრო ენერგიული მეგონა-ჩემი დახუჭული თვალები რომ დაინახა,ეგრევე აღადავდა. -ეს პირველია და მეპატიება,დავიხვეწები!-ეშმაკურად გავუცინე და ენით ტუჩი გავილოკე. -მიწვევ და ეჭვი მაქვს,მეორეს ვეღარ გაუძლებ! -შენ ასაკს ვუფრთხილდები,გულმა არ გხიოს!

თავადაზნაურული ამბები (13)

შუაღამე იყო,საწოლში გაშოტილი ვიწექი და თავს ვაიძულებდი დამეძინა.რომ ცოტახნით მაინც არ მეფიქრა ნიკოლაზე,არ გამეხსენებინა ის ყველა უაზრო სიტყვა,რაც ბოლო ნახვისას ვუთხარი.საბოლოოდ კი ისე მოხდა,რომ ამდენი ფიქრისგან შერყეული ტვინი კიდევ უფრო ამტკივა და

თავადაზნაურული ამბები (12)

ერთ-ერთ ღამის კლუბში ვიყავით,ჩემი რუჯით კმაყოფილი ყოველ ხუთ წუთში ერთხელ სარკეში ვიყურებოდი და ბედნიერი ვუღიმოდი ჩემს თავს,მერე წითელ პომადას ვიმატებდი ტუჩზე და კიდევ ორმაგად ბედნიერი ვიყურებოდი. -რა თვითკმაყოფილი იდიოტივით იკრიჭეები?-ყურში ჩამყვირა

თავადაზნაურული ამბები (11)

-მივდივარ! -დარწმუნებული ხარ? -ოოო თათიაა რაა,ისე მეკითხები გეგონება ვთხოვდები!-უდარდელად აიჩეჩა ეკამ მხრები. -ხომ არ დაგავიწყდა რა თქვა?