ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –8– (დასასრული)

''ალბათ სხვა ვითარება რომ ყოფილიყო, ამ ყოველივეს ისევ ჩემს ფანტაზიის უნარს დავაბრალებდი და თავს დავიტანჯავდი, მაგრამ ახლა ისე მინდება მისი სიყვარულის დაჯერება, იმაზეც კი თანახმა ვარ, რომ ყველაფრის დამთავრების შემდეგ იმედი ჩაკვდეს და დაიფერფლოს...''

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –7–

''სიზმარი ვნახე... ვითომ ანგელოზების სამყაროში ვიყავი... მხოლოდ მე არ მეცვა თეთრი კაბა და მხოლოდ მე არ მეხურა თავზე გვირგვინი... მხოლოდ მე მქონდა შავი თმა, ისინი კი ოქროსფერი კულულებით იწონებდნენ თავს.''

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –6–

''ესე იგი მარტო ჩემი ''დანაშაულის'' და მოულოდნელი გამოჩენის ბრალი არ ყოფილა მისი აგრესია. და რა ჯობდა? თავიდანვე შეერთებულიყო ჩვენი ბაგეები, თუ ჯერ რაღაც წინაღობა გადაელახა? ან გადალახა, რომ?''

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –5–

''ტემპერატურა იწევს და იწევს! ქისტაური კი არ ჩერდება... მეც სხვა რა გზა მაქვს... უკან მივყვები, თორემ თუ ჩამოვრჩი, ახლა უკვე მძარცველების სტუმარი გავხდები და თანაც ისინი შესაძლებელია თომაზე ცუდი მასპინძლები იყვნენ... უჰ, იყოს, არ მინდა! ეს ხელს

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –4–

''რეპლიკებს არ მაკლებს თომა ბატონი. უტვინო რომ ხარ, მაგიტომაა ბადეში შენც რომ მოყევი და ჩვენც რომ ვერ მოვასწარით ვერაფერიო. ჯერჯერობით დუმილის უფლებას ვიყენებ და მასაც ჩემი ტვინის უჯრედების განადგურება რჩება, თუმცა როგორც უკვე ვთქვი, ყველაფერი წინ

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –3–

''შევინახავდი კიდეც, მარტო შენ რომ იყო, ქისტაურო! ვნახოთ, თუ არ დაგიმტკიცებ იმას, რომ ისეთ რამეს არასდროს ვეჭიდები, რაც სანდო არ არის. ჩვენ დავუბრუნდებით ბედნიერ ცხოვრებას! ვერ გვიპოვნიან ის მძარცველები! სიკვდილი ჯერ შორსაა! ძალიან შორს და სანამ

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –2–

''ერთ დღეს კი იტალიიდან ჩამოტანილი ხატი მოგვქონდა ბათუმიდან თბილისში. თომამ აიკვიატა, სატვირთოში ჩავსხდეთო, გიორგიც აყვა, მერე მეც, ლევანიც. უკან ორი მანქანა მოგვყვებოდა, მაგრამ არ ვიცი, რა როგორ მოხდა. ხატთან ერთაც ჩვენც გაგვიტაცეს...''

ალქაჯი ანგელოზების სამყაროში –1–

''მერე კი ვიარე ბევრი და ვიჩერჩეტე, მაგრამ ვერ იქნა და დანიშნულების ადგილს ვერ მივაღწიე! აქედან გამომდინარე კი ალბათ წარმოგიდგენიათ, ხეებს შორის სინათლის გამოჩენა როგორ მახარებს. თითქოს მეზღვაური ვიყო, დამშეული, მოწყურებული და მიწას ვხედავდე.''