ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 4
- კასპარ ფრიდრიხის, ქალი დაისის პირისპირ იცი ეს ნახატი? - რა თქმა უნდა, ამით რის თქმას ცდილობ? - მისი ღირებულება, ნახევარი მილიონია. - მერე? - ის სულ მალე ჩემი გახდება. - არა ჩარლი ამას ვერ შეძლებ. - შევძლებ და რომელი, დამიჯერეშენნაირი არავინ არის [სრულად]
როცა უმწეოა ფიქრი.. გული დაჭრილივით ბორგავს.. უცებ მოდიხარ და ირგვლივ.. მზე და გაზაფხული მოგყავს..ჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 3
- მაშინ მიწა ყოფილა ნაღმი და არა ის ყუთი რომლის აფეთქებასაც ელოდები მოა. ფეხზე ისე სწრაფად ვდები რომ წნევის დავარდნის გამო თაბრუსხვევას ვგრძნობ. საათს ვუყურებ ორნახევარი წუთი. გარშემო ისეთი ლიმაზეა გამეფებული, შემოდგომაა გარემო ეგუება რომ მალე მისჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 2
ამ დროს კი გინდ დაიჯერეთ გინდ არა, ყველაზე მეტად მენტორი ნერვიულობდა. პირველ რიგში კი თუ ექვსივე გამოცდას ჩააბარებდა ეს იქნებოდა პირველი მანიჯი მისი როგორც პიროვნების სიძლიერეში დასამტკიცებლად. იმედები არ გაუცრუვდებოდა, უფრო მეტად კი რწმენასჩვენ "არავინ" ვართ (პირველი ძარცვა) ნაწილი 1
ხის ორ სართულიანი სახლი რომელიც ქალაქგარეთ მდებარეობს, შვიდ ოთახს მოიცავს. ეზო წინ ისეთი მშვიდი და სადაა ვერც კი მიხვდებით რა ხდება სახლის უკან. უამრავი ტრენაჯორი და სავარჯიშო მოწყობილობა, ასევე ხის გადაჭრილი მორები რომლებიზეც ქაღალდის ერთჯერადიშენ და ღრუბლები
ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე! მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე. იქ, სადაც არავინ, არავინ სცოდავს. იქ, სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს. ვიცი ვერ შეგხვდები ცხოვრების გზაზე, მე მაინც ვიფიქრებ შენს გულის ხმაზე. ჩემს გულში არის ეს დიდი ბზარი, ეს მარტოლურჯი ფანჯრები (სრულად)
,,არავინ ფიქრობს, რომ ცუდი ადამიანია, მაგრამ მე ვიცი, რომ კარგი არ ვარ”. სტოქჰოლმში დიდთოვლობამ რამდენიმე დღით ტრანსპორტი და შესაბამისად ქალაქის მოსახლეობაც მნიშვნელოვნად შეაფერხა.არავინ
და შენც ნელ-ნელა არავინ ხდები, მას ემსგავსები და ბოლოს, როცა სარკეში იხედები საკუთარი თვალების რწმენასაც კარგავ და „ნუთუ ეს ვარს“ გამომეტყველებით ჯოჯოხეთის ახალ წამებში გადადიხარ...არავინ ფიქრობს არაფერზე...
არავინ ფიქრობს არაფერზე... არც მე არ ვფიქრობ, მე საფიქრალი თითქოს უკვე აღარც კი დამრჩა.სხვამ მე არ ვიცი რა იფიქრა, ან რაღას ფიქრობს, და რაც იფიქრეს ის ხომ მაინც იგივედ დარჩა...ჩემი მშველელი არავინ დგას...
როგორ მინდოდა რომ გყვარებოდი, შეგყვარებოდი სულ ერთი წამით, მე ხომ ამ წამში ვატევდი გრძნობებს, გრძნობებს რომელსაც არა აქვს ზღვარი.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.