სიყვარული სხვაა

როდესაც მეკითხებიან: -ოდესმე ვინმე გყვარებია? მე ძალიან ჩვეულებრივად ვპასუხობ: -არა არ მყვარებია.

"დარჩი ჩემთან" (თავი 5)

ადამიანები საკუთარი ნამდვილი "მეს" დასამალად, ნიღბებს იყენებენ. სურთ, რომ მათი ნამდვილი სახის დანახვა ვერავინ შეძლონ, ამიტომ ისინი თავიანთ თავს ხშირად არ ჰგვანან. ზოგჯერ ამ ნიღბის უკან კარგი ადამიანები იმალებიან, ზოგჯერ კი ურჩხულები. ყველას არ

ნოემბრის თოვლი (სრულად)

ჰო და როგორც უკვე ვახსენე ნოემბრის ბოლო იყო და თოვდა. ამ ფაქტს მეორედ იმიტომ ვიმეორებ რომ ასეთი რაღაცები იშვიათად ხდება... ნოემბერში, თოვლი? რაღაც ზღაპარი მეგონა რომ დამირეკა ჩემმა გადარეულმა დაქალმა გარეთ თოვსო... რა თქმა უნდა არ დავიჯერე და ძილი

მოსიარულე აისბერგის მახეში {2 თავი}

როგორც იქნა ფორმალობებს მორჩნენ და სასტუმრო ოთახისკენ აიღეს გეზი.თამარი იმდენად დაღლილი იყო,ფეხები უკან რჩებოდა,თუმცა ამას ანდრონიკე ინწკირველს ხომ არ დაანახებდა? ერთი სული ჰქონდა ტანსაცმლისგან გათავისუფლებულიყო და სააბაზანოში ენებივრა,ცალ ხელში

მიყვარხარ,არ არის ჭორი

ცას ფერები აქვს შენი, უშენოდ თავს არ ვგავარ. მიყვარხარ! არ არის ჭორი, ამ გრძნობას ფუნჯით ვხატავ.

-სიყვარულით, ალექსანდრე (სრულად)

ქეთო, ჩემთან ხარ? მისმენ? ნეტავ, როგორ მომისმენ, მე მანდ არ ვარ. მაგრამ ზუსტად ვიცი, ჩემი ხმა ჩაგესმის გონებაში. ქეთო, როგორ დაგიბრუნო, ნეტავ ვიცოდე. იცი, რას ვიზამდი?

წერილი ანნას [სრულად]

“დედა,ახლა მე შენ ოთახში ვზივარ,ამ წერილს აკანკალებული ვწერ.კარგად იცი,რომ მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,ვისაც შემიძლია დედა ვუწოდო. მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,რომელსაც ჩემ საიდუმლოს გავანდობ. მე არ მყავს ისეთი ადამიანი გვერდით,რომელიც

უნებლიე მოწმე (თავი მეთხუთმეტე)დასასრული

-შენ რა მოასმენინე ყველაფერი?-დიახაც ,შენ მაგის მთქმელი არ იყავი-წამოხტა და ოთახში შეიკეტა-ლილიანა,მიპასუხებ-ისმის ბოხი ხმა ტელეფონიდან-რა გინდა, ნოე? რას შემიწუხე გული?-გამიმეორე რაც ლაზარეს უთხარი

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 20)

- მაქსიმე? ძლივს ამოიჩურჩულა და მამაკაცის ცივ,ცისფერ თვალებს გახედა,რომელიც დაბნეული უყურებდა მას. - არ ილაპარაკო,არ შეიძლება შენთვის დაღლა. - რატომ მოხვედი..

რა იყო და რა არ იყო

მართლაც, რომ რთულია ეს ცხოვრება უსიყვარულოდ გაიტანო, ძალიან რთულია. ყველაზე ბედნიერი კი ის ადამიანი, ვინც მას შეიგრძნობს მთელი გულით და სულით. მონატრება კი ყველაფერს თავისას შვება