ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი 4)

შეიძლება მოვლენებს სახელს ვერ ვარქმევ მაგრამ ზუსტად ვიცი რა მინდა ამ წამს... მეუბნება და ვგძნობ სიცივეს ზურგზე, კედელზე ვარ მიკრული ზურგით და წასასვლელიც აღარ დამრჩა მის სახეს ჩემს სახესთან ძალიან ახლოს ვგრძნობს , მესმის მისი პირიდან წამოსული

ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი 3)

-როგორც ვხედავ ბევრი მსურველია კომპანია გაგიწიოს , შევეცადე ხმაში სერიოზულობა არ გამერია -ბევრიდან მხოლოდ ერთი მინდა როგორც წესი. ის პირიქით სერიოზულად მპასუხობს

ოცნებებთან ასე ახლოს (თავი2)

ვიმეგობროთ? ეს მაგარი იცით გოგონებმა , ისევ იღიმის, ხელით ტელეფონის წვალებას არ ეშვება თუმცა რამდენიმე წამი მაგიდაზე დებს და მე მიყურებს პირდაპირ თვალებში - ერთი რაღაც დაიმახსოვრე ანი....ტა , როცა ბიჭი გოგოს პირველივე წამიდან როგორც ქალს ისე უყურებს

ოცნებებთან ასე ახლოს

-ანი...ტა დამარცვლით წარმოსთქვამს ჩემს სახელს და ველოდები როდის გამიშვებს ხელს რომელიც ნერვიულობისგან უკვე გამიოფლიანდა -სასიამოვნოა შენი გაცნობა , ანი...ტა ,წარმოსთქვამს რატომღაც ისევ დამარცვლით და ვატყობ როგორ ართობს და სიამოვნებას ანიჭებს ეს

შორს და ახლოს

ჩემ თავს პირობა მივეცი...... ისეთ ადამაინზე ვინც თავად არ ეცდებოდა ჩემთან ურთიერთობას,მაგრამ ისევ იგივე შარში ვეხვევი

ახლოს (სრულად)

-მოგონებები? -გულში ვინახავ ბორენა. -მეც შემინახავ?

ბედნიერებასთან ახლოს

ახალგაზრდა გოგონამ, რომელიც წარსულში საშინელი ძალადობის მსხვერპლი გახდა, შეძლო ცხოვრების გაგრძელება და უდიდესი ბედნიერებაც იპოვა.

ქედებს გადაღმა, დაუჯერებლად ახლოს

ირაკლი უყურებდა როგორ დადიოდა ოთახში. ის არ იყო ლამაზი, მაგრამ რაღაც გაიძულებდათ გეთქვათ, მშვენიერიაო. უცნაურად მიმზიდველი იყო მისი თაფლისფერი თვალები, რომელიც ზოგჯერ ისე მკვეთრად იცვლიდა გამომეტყველებას, გაოცდებოდი - ასეთ მშვიდ ადამიანს მთელი

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 6 დასასრული

-მადლობა_გაჭირვებით გადაყლაპა ბიჭმა ნერწყვი და გახარებული სახით ახედა ექიმს -მადლობა ექიმო. -დროებით_თავი დაუქნია კაცმა და გამხიარულებული დატოვა პალატა, დღე ბევრად უკეთესი ხდებოდა პაციენტის ბედნიერი სახის დანახვის შემდეგ. -ესეიგი კარგად ხარ,

სიკვდილთან ახლოს..(თავი 5)

-ჩემებმა მოგიკითხეს_გაღიმებულმა ამოვხედე ლეპტოპიდან ჩაფიქრებულ ნუცას. -ა, მადლობა ჩემგანაც_ძლივს გამოერკვა და ნაძალადევი ღიმილით გამომხედა. -ნუც, რა ხდება?_წამში დავხურე ლეპტოპი და წამოვჯექი. -არაფერი, რა უნდა ხდებოდეს