ბედი მქონია

საით მივყავარ ამდენ ფერებას რა სასწაული ბედი მქონია ღვთის წმინდანისგან განებივრება, სიზმარია და ცხადი მგონია? ცრემლები უკვე თითქმის გამიშრა გული თავს მაინც მარტოს შეიგრძნობს

გაიღიმე, მე ვარ ბედი (თავი 2)

საღამოს რვაზე მანქანა ზუსტად იმ ადგილას გაჩერდა სადაც გუშინ ახლა აქ ყოფნას სიკვდილი სჯობდა. ტობიმ მღელვარება შენიშნა ცოლს და ხელი ხელზე დაადო.

გაიღიმე, მე ვარ ბედი (თავი I)

ქალბატონო, ირის ეს წერილი მისაღებში ახალგაზრდა მამაკაცმა დატოვა, გვთხოვა თქვენთვის გადმოგვეცა ამბობს გოგონა და ახალ ნამშობიარებ ქალს ხელშო ოთხად მოკეცილ ფურცელს აძლევს.

ასეთი ბედი აქვთ მგონია პოეტებს

ნახატი ცხოვრების, ალისფერ ფერებით,ამ სურათს მგონია ვერავინ გაიგებს...ღრუბლებში დავფრინავ და მზეს ვეფერები,და მერე მარტი ვარ... და იებს ვარიგებ. ადრე გაზაფხული ელავენ თვალებში,მზის სხივებს მიწამდე ჩამოაქვთ

ბედი 1 თავი

ჰაი გაიზ მე ვარ ლუსი. მყვას ორი საუკეთესო მეგობარ.მარი და თამო. მყავს და ანი და ძმა სანდრო,ასევე მყავს დედა და მამა.და ასევე მყავს შეყვარებული ნიკა.მიყვარს ცეკა და სიმღერა.ასევე ვუკრავ გიტარაზე. ხო და კიდევ სკოლა ახლახანს დავამთავრე.ვცხოვრობ

ზეცაში იწერება ადამიანთა ბედი(3 თავი)დასასრული

ლაშას ძალიან უჭირდა ზამთრის გადატანა.მუხილის ტკივილი საშინლად აწუხებდა და ძლიერი გამაყუჩებლის გაკეთება უწევდათ.ტაისა ძალიან ღელავდა მასზე,ხშირად რჩებოდა გიგაურთან,რადგან მისი მარტო დატოვება არ უნდოდა.სამზარეულოში იყო,საჭმელს ამზადებდა ლაშა რომ

ზეცაში იწერება ადამიანთა ბედი(2 თავი)სრულად

ტაისა გაქვავებული იდგა და იმ ადგილს მისჩერებოდა სადაც წამის წინ ლაშა იყო.გონს ელზას შეხებამ მოიყვანა,რომელიც რაღაცას ეკითხებოდა.ღრმად ჩაისუნთქა და ამღვრეულ ქალს შეხედა -ჩვენთან არ წამოხვალ?

ზეცაში იწერება ადამიანთა ბედი(1 თავი)სრულად

მეგობრის სახლი დატოვა და სწრაფად გადაჭრა ქუჩა.ძალიან დააგვიანდა შინ მისვლა და ეს მის მობილურსაც ეტყობოდა.დედის ზარები არ წყდებოდა -მალე მოვალ,დედა სწრაფად უპასუხა და ტელეფონი ჯიბეში ჩაიჩურთა.კორპუსებს შორის გაძვრა და ჩაბნელებულ მოსახვევში შევიდა.

ბედი ყოფილა მწყურვალი

გულმა მიმუხლთა, დამძლია თურმე ყოფილა ძლიერი, რად მოგელოდი სიკვდილო ბედი ყოფილა მწყურვალი

მეიმედები (თავი 2)

უკვე ერთი თვეა ვფიქრობ ქალზე, რომლის შესახებაც არაფერი არ ვიცი, ქალზე, რომელსაც თავი კარების შენგრევით დავამახსოვრე, მას შემდეგ მგონი კვირა ისე არ ჩაიცლის მის კორპუსთან რომ არ ჩავიარო.