ბედისწერა - 4

ვხვდებოდი, როგორ მექაჩებოდა ცხოვრების ახალი ეტაპი თავის ფერხულში ჩასაბმელად, თუმცა მე ამისთვის ბოლომდე მზად ჯერ არ ვიყავი. ბევრი სიახლე ერთდროულად დამატყდა თავს და ვაღიარებ, შეგუება ცოტა არ იყოს მიჭირს. ზოგადად, ისეთი ადამიანი ვარ მიჩვეულზე

ბედისწერა - 3

სასიამოვნო სექტემბრის დილა გათენდა. ხუთშაბათი იყო. დილის 8-ის ნახევარი. გადმოწეულ მუქ ფარდაშიც რომ იგრძნობოდა როგორ ცდილობდნენ თბილი მზის სხივები მისწვდომოდნენ ჩემს კანს და მთელი სხეული ერთიანად გაეთბოთ. უჩვეულოდ კარგ განწყობაზე ვიყავი, დიდი ხანია

ბედისწერა - 2

დამთხვევების მჯერა. ერთ წამს და ერთ მომენტს შეუძლია უბრალო დამთხვევა გამოიწვიოს,რასაც ადამიანები ხშირად ბედისწერას აწერენ ხოლმე.

ბედისწერა - 1

ბედისწერის არასოდეს მჯეროდა.ყოველთვის ვთვლიდი რომ ჩვენი ცხოვრების გარკვეული ფაქტები უბრალოდ შემთხვევითობა იყო და ეს სადმე,ოდესღაც განსაზღვრული არ ყოფილა.ბედისწერაზე როცა ვფიქრობდი,თავს მარიონეტად ვთვლიდი,ე.ი ყველა ჩემი მოქმედება ოდესღაც

მთებშია თავისუფლება! (13) ბედისწერა

ეზოში გამოვედი და ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე,ხელები სახეზე ჩამოვისვი და სკამზე ჩამოვჯექი...მიჭირდა,ძალიანმიჭირდა ათანასიას გაშვება,მაგრამ მისთვის ასე აჯობებდა,მასთან მიმართებაში ეგოისტი ვერ ვიქნებოდი,მას უნდა ესწავლა,კარიერა აეწყო,ბარებში ევლო

ბედისწერა -1

სამყარო ისე არ არის მოწყობილი, როგორც გვინდა რომ იყოს, ჩვენდა საუბედუროდ ყველაფერი პირიქით მიდის. როც ხელს ჩაიქნევ ცხოვრებაზე, ის ფეხზე მერე გაყენებს. რა რთულია, ასეთი სამყაროს ნაწილი იყო ? მე არასდროს არავინ არ მყვარებია,

ბედისწერა 6

ამასობაში კარგად ჩამობნელდა. ქალაქი კი ათასნაირი სინათლით აბრდღვიალდა. ბულვარში კარგა ხანს ვისეირნეთ. მაქსიმალურად ვცდილობდი დრო გამეწელა, რადგან ღამე ზღვაში ჩასვლის ძალიან მეშინოდა. ნიკასთან თავის მაგრად მოჩვენება მინდოდა. მაგრამ ახლა უარესი შედეგი

ბედისწერა 5

სკოლა დამთავრდა. სექტემბერში, მე და ელენეს უკვე აბიტურიენტები გვერქმევა, და სკოლაში ისე ხშირად აღარ ვივლით. და მხოლოდ ახლაღა მივხვდით, თუ რატომ (უფრო სწორად, ვის გამო) დადიოდნენ

ბედისწერა 4

ამიტომ არ მინდოდა ნიკასთვის თავი მომებეზრებინა მომხდარზე ლაპარაკით. დერეფანში ისევ ხშირად ვხვდებოდი. მის დანახვაზე ოდნავ წამოვხურდებოდი და მის დაჟინებულ მზერას თვალს წამიერად გავუსწორებდი.

ბედისწერა 3

მესამე სართულზე ნიკას წავაწყდი, რომელიც დარწმუნებული ვარ, ჯერ კიდევ აზრზე არ იყო რა ხდებოდა და კმაყოფილი ღიმილით ჩავუარე. მაგრამ როგორც კი ოდნავ გავცდი მაშინვე მკლავში ხელი ჩამავლო,შემომაბრუნა