ბოლო რეისი-მეხუთე თავი (გახსენება) ...დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

გიორგი იდგა და თვალს არ აშორებდა მოხუც ქალს და გონებით უბრძანებდა,რომ დაეტოვებინა მისი სახლი.ქალი საზარლად ხარხარებდა.ირგვლივ ყველაფერი ზანზარებდა.მის სიცილის ხმა კი იზიდავდა დაკარგულ სულებს,რომლებიც მიწიდან ამოდიოდნენ და გიორგის ჩათრევას ცდილობდნენ

ბოლო რეისი - მეოთხე თავი-უფრო ახლოს

კარადის კარი ნელა გაიღო.ქალმა სახეზე საბანი აიფარა და ადგილზე გაიყინა,არ იცოდა რა ექნა.კარადიდან კი ჩურჩული და შემდეგ ხმადაბალი სიცილი მოესმა,საბანი ოდნავ ჩამოწია და ტელეფონი კარადას მიანათა,არავინ იყო

ბოლო რეისი -მესამე თავი (ის გიყურებს)

.ბნელ დერეფანს თვალი მოავლო,არა იქ ნამდვილად არავინ იყო.ცოტათი დამშვიდდა,მაგრამ ძარღვებში სისხლი გაეყინა,როდესაც დერეფნის ბოლოდან ხმადაბალი სიცილის ხმა მოესმა,სიცილი ძლიერდებოდა და თითქოს ვიღაც უახლოვდებოდა.

ბოლო რეისი -მეორე თავი - გამოღვიძება

-გიორგი_მოესმა ნაცნობი ხმა და თვალები გაახილა.-ლიკა_წარმოთქვა ჩახლეჩილი ხმით ყელაფერს ბუნდოვნად ხედავდა,ვერ გაერკვა სად იყო ან რა ხდებოდა მის თავს.წამოდგომა სცადა მაგრამ თავბრუ ეხვეოდა.-იწექი_თქვა ქალმა

ბოლო რეისი

-არა ,არა.აქ გამიჩერეთ შეიძლება_აღელვებულმა უპასუხა და მძღოლს ფული მიაწოდა. სახლთან ახლოს იყო.ჩქარი ნაბიჯებით წავიდა კორპუსისკენ.გაუხარდა სადარბაზოში სინათლე რომ დაინახა.ნაბიჯს მოუჩქარა და იგრძნო რომ მის უკან ვიღაცამაც მოუჩქარა ნაბიჯს.

ისინი (ბოლო ნაწილი)

ისინი ურალოდ არარეალური არსებები არიან, ზღარული სიყვარლით და ბედნიერებით. ისინი ის ადამიანები არიან რომელთა არსებობაც სამყაროს სულ ოდნავ შეცვლიდა და მაინც მათთვის "ყველა გზა მარიამთან მიდის" ვინ იცის კიდევ რამდენით გაიზრდება მათი რაოდენობა, ალბათ

ჩემს ბოლო სიყვარულს და მუზას

გარეთ წვიმაა, ნისლი, ქარია მაგრამ მე ერთი რამ მიხარია შენი დანახვა თუნდაც წვიმაში უბრალოდ შეხვალ ისტორიაში

ბოდიშს ვუხდი ბოლო სიყვარულს

ამ ლექსს მივუძღვნი მხოლოდ იმ გოგოს რომელიც ვერა და ვერ წავშალე ეს იმედი კი კვდება სულ ბოლოს მე ეს ფურცელი ვერ გადავშალე

ანნა ამილახვარს

მე ხომ შენთვის მიძგერს გული შენთვის ცოცხლობს ჩემი სული შენთვის სიცოცხლეს დავთმობ და წერასაც განვაგრძობ

ბოლო ფიქრი

ღამე,ფიქრი,მთვარე,სევდა,მონატრება. ბედობა დღეს უბედობა დამებედა. ეხლა ვნანობ,როცა გნახე მაშინ მეთქვა, როცა გნახე მეკოცნა და გამებედა,