გასროლა! (სრულად)

მისი აღელვებული ხმა ჩამესმოდა ყურში,მაგრამ მაინც არ მინდოდა გაჩერება მინდოდა ეს ნაბი*ვარი მომეკლა,მინდოდა მთელი ბრაზი მასზე ამომენთხია,მაგრამ ვინ გაცდის დატკბე ამ სიამოვნებით,შორიდან საპატრულო მანქანის სირენის ხმა გავიგე ხელი დავავლე ამ ნაბი*ვარს და

გასროლა! (დასასრული)

როდესაც გონს მოვედი,ძალიან ნდავიწყეე ოდნავი სინათლე დავინახე და იქ ვაჯახუნებდი ხელებს და ფეხებს.ვყვიროდი რომ გაეღოთ ჩემთვის კარები და გამოვეყვანე ამ სიბნელიდან.ალბათ რამდენიმე საათი გავიდოდა რაც უშედეგოდ ვყვიროდი,მხოლოდ შებინდებისას მომაქციეს

გასროლა!(თავი მეოთხე)

ამ სიტყვების თქმისას ლილის გავხედე და მივხვდი რომ მის თვალებში უსაზღვრო სითბო და სიმშვიდე სჩანდა.და მივხვდი რომ იგიც იმავეს გრძნობდა ჩემს მიმართ.მიუხედავად იმისა რომ მამაჩემი მამამისმა მოკლა და ეს გრძნობა ორივეს გვტანჯავდა ეს მაინც ასე იყო.მე

გასროლა! (მესამე თავი)

მთელი ღამე ფიქრში გავატარე,ვფიქრობი როგორ უნდა დამემტკიცებინა იმნაბიჭვრის ბრალეულობა თან ჩემს წინ მძინარე ლილის ვუყურებდი ვფიქრობი მის ბავშვობაზეც თუ რამხელა ტვირთს ატარებს ზურგით,რამდენი

გასროლა! (თავი მეორე)

ბოდიში რომ ამის გახსენება მოგიწია -არა ამას მაინც გეტყოდი...არმინდა დედაშენსაც იგივე დაემართოს რაც დედას -ნუ გეშინია დაისჯება ყველაფრის გამო... ატირებულ ლილის ჩემს მკლავებში ჩაეძინა...ჩემს საწოლზე

გასროლა (თავი პირველი)

-გეყოფა ნუღა ცემ...გაჩერდი გთხოვ...ნუ მოკლავ....ამად არ ღირს... მისი აღელვებული ხმა ჩამესმოდა ყურში,მაგრამ მაინც არ მინდოდა გაჩერება მინდოდა ეს ნაბი*ვარი მომეკლა,მინდოდა მთელი ბრაზი მასზე ამომენთხია,ვინ გაცდის დატკბე ამ სიამოვნებით,შორიდან საპატრულო

შემთხვევითი გასროლა -1-

დაღლილმა გამოვკეტე სტუდუიის კარები და სასამოვნოდ გაოცებულმა მოვირგე ყურსასმენები.Gun 'N roses "november rain" საყვარელი მუსიკუს თანხლებით დავუყევი ტროტუარს და ნეტარიბის მორევში ღრმად შევცურე. უკვე ცამეტი წელია ვცეკვავ ქართულ ნაციონალურ

საბედისწერო გასროლა (5თავი)

-ორი დღეა ველოდები შენ გონზე მოსვლას, გუგა.. ორი დღე.. არ ვიცი, როგორ გავუძლებ მე კიდევ დროს. გამოფხიზლდი რა, გამოფხიზლდი! ხვალ ჩემი დაბადების დღეა, არ მინდა უშენოდ აღვნიშნო ეს დღე.

საბედისწერო გასროლა (4თავი)

-ნება მომეცი, ცეკვა გაჩუქო იუბილეზე, უარი არ მიიღება! -ვუთხარი და ხელი გავუწოდე. -არ ვცეკვავ, -მითხრა გაშტერებულმა. -არც მე, მაგრამ შენ გამო დათმობაზე მივდივარ.. -თვალებში ჩავაშტერდი.

საბედისწერო გასროლა (3თავი)

რამდენჯერმე რეპეტიციაზეც ვესტუმრე გუგას სკოლიდან გამოპარული, რამაც სულ გააგიჟა. ეს ყველაზე მწარე და ხანგრძლივი ჩხუბი იყო. არადა ბავშვობაში არ ვიყავი ასეთი ეშმაკის მოციქული. პირიქით, ბუნტურა და მოუხერხებელი ვბრძანდებოდი. მასწავლებლის ყოველ საყვედურზე