იისფერი გვირილა

*** -ჩემთან იქნები? -უსასრულობამდე.. *** -სიყვარული სიკვდილამდე? -სიყვარული სიკვდილის შემდეგ.. *** -დამივიწყებ? -არასდროს.. *** -გიყვარვარ? -სიცოცხლეზე მეტადაც კი.. *** დაბურული მინები,წვიმის შხაპუნა შხეფები ასფალტზე.

თეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [3]

მხოლოდ ერთი არ ახლდათ თან.. მხოლოდ „ის“ არ ახლდათ, ვის გამოც ყოველივე მოხდა. დემეტრემ, რა თქმა უნდა, ეს დანაკლისი ვერ შენიშნა ან შენიშნა და არ დაინტერესებულა. ახლა რაც რეალურად აინტერესებდა და აღელვებდა იყო ლიკა და არავინ, არაფერი სხვა. ოპერაციას

თეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [2]

–საავადმყოფოში უნდა წაგიყვანო... – დაბნეულმა სხვა ვერაფერი მოიფიქრა. –არ გაბედო! – მკაცრად დაიჩურჩულა. – სხვა გასაღები არ გაქვს? –გასაღები... – ახლაღა გაუნათდა გონება და ჩანთა დაანარცხა იატაკზე. ნერვიულად ქექავდა და რაც ხელს უშლიდა, ინსტიქტურად

თეთრი გვირილა და სისხლისფერი ვარდი [1]

ღრიალებდა მამაკაცი და პისტოლეტს მასთან ახლოს აფრიალებდა.–გთხოვ, ნება მომეცი დაგეხმარო... – თავადაც არ იცოდა რატომ, მაგრამ ფაქტი იყო, რომ გადარჩენის სურვილის არ მქონე მამაკაცს ებღაუჯებოდა. სულის რაღაც, ძალიან დიდი ნაწილი ვერ ელეოდა მის ნაკვთებსა და

ჩემი გვირილა, ანუ სულიერი ევოლუცია (4)

გაკვეთილები ჩვეულებრივად მიილია. სახლის გზას დაღლილ-დაქანცული დაადგა. ნახევრად ვერც აცნობიერებდა რას აკეთებდა, უბრალოდ იცოდა, სახლისკენ რომ მიდიოდა. სულ გააბრუა ყოველ დღე შვიდმა გაკვეთილმა. მისი გული და გონება ამდენს ნამდვილად ვეღარ გაუძლებს. მთელი

ჩემი გვირილა, ანუ სულიერი ევოლუცია (3)

ასე ტირილით და სევდით ჩაატარა ერთი კვირაც.. იმ დანაკლისს ვერაფრით ინაზღაურებდა, რაც მამამისმა მიაყენა.. თენგო, ცხოვრების ერთადერთი აზრი იყო გოგონასთვის და ისიც დაკარგა.. ახლა ბებიამისი.. მას რომ რამე დაემართოს, ნამდვილად აღარ დარჩება დედამიწაზე

ჩემი გვირილა,ანუ სულიერი ევოლუცია (2)

-არ გავიგო.. გესმით?! არ გავიგო ჩემ კლასთან ჩაიაროთ და რომელიმე გოგოს ამრეზით შეხედოთ, თქვენი ბინძური თვალებით!! თორემ...გეფიცებით!! გეფიცებით ეს მუშტი სანატრელი გაგიხდებათ!-დაუღრიალა და მიწაზე დააგდო ჯღარკავამ სიხარულიძე.. რომელსაც არანაირი ემოცია

ჩემი გვირილა,ანუ სულიერი ევოლუცია (1)

_წინ იყურე გოგო!-უხეშად დაუყვირა იმან, ვინც დაეჯახა და გაეცალა. _ეს მესამე უბედურებაა.. მისტერ ლუციფერი.. სანდრინიო ჯღარკავა!!-დრამატიზმით ჩაილაპარაკა ვატომ.. „ქარსოს“ არაფერი გაუგონია, გარდა იმ ბიჭის სახელისა, რომელიც ასე ეუხეშა..ჩვენ ყველა, ღვთის