როცა გიყვარს...

სკოლის დერეფანში ვიდექი, როცა კოსტა შევამჩნიე მორიგ გოგოსთან ერთად. ცეცხლი მომეკიდა გავწითლდი, მეწყინა, მეტკინა, გავბრაზდი მაგრამ რა მექნა მისთვის მხოლოდ მეგობარი ვიყავი, რომელიც დასავით უყვარდა. თუმცა მის სიყვარულს მე იგივეთი ვერ ვპასუხობდი.

"როცა გიყვარს"

შესაძლოა როდესმე წაიკითხო ეს ჩემი უაზრო ნაწერი და თქვა ,რომ სულ ტყუილად “ვიბოდიალე“ ან შესაძლოა ისიც თქვა,რომ ცოტა ადრე რომ მეთქვა აქამდე საქმე არც მისულიყო , მაგრამ ვიცი რომ, ყველა ადამიანი დაინახავს რაღაც თავისას, ყველა ადამიანს გაუჩნდება გრძნობა

თუ გიყვარს იბრძოლე!

და ახლაც წვიმს... წვიმს და თითქოს ამინდიც მასთან ერთად ტირის. ნელ-ნელა აუჩქარებლად თვალს სწყდება ცრემლები და ბალიშს ასველებს. აღარ იცის რით უშველოს საკუთარ თავს... თავს წევს და ფანჯარაში იხედება... ხედავს წყვილს, რომელიც ხელჩაკიდებული მიდის...

თუ გიყვარს, მთავარია არ დანებდე

ვარ ახალი და უბრალოდ მინდა მოგიყვეთ ერთი ისტორია რომელიც ნამდვილს შეეფერება და იმედი მაქვს მოგეწონებათ,უბრალოდ ვწერ <3 ეს ისტორია არის ორი ადამიანის სიყვარულზე, მათმა სიყვარულმა ბევრი დარდი და ტკივილი აიტანა თუმცა მაინც გაუძლო დროს. სალო

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –4– (დასასრული)

ცხოვრება კამფეტი არ არის, მუდამ ტკბილი გემო რომ ჰქონდეს. არც ფუნთუშაა, ზედ დაყრილი შაქრის პუდრა და ქიშმიშები რომ შეჭამო და შიგნეულზე უარი თქვა. მთავარი შენი მონდომებაა, ამ მონდომებას კი რაღაც მიზანი და სტიმული სჭირდება! ზოგის შემთხვევაში ეს

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –3–

''თავიდან ისე იყო გაგიჟებული შვილის მონატრებით, უნდოდა თავი სოფიოსთვის შეეფარებინა... უნდოდა ჩახუტებოდა... მაგრად, ძალიან მაგრად ჩახუტებოდა და მისი ფარფატინა სხეული შეეგრძნო. ხელები მოემუჭა, მიმკვდარებული არსება რომ დაინახა... ღმერთო, რა რთული იყო

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –2–

''შავი ღრუბელი ახლოვდებოდა... ცოტაც და ბამბის თეთრ ქულას შეეჯახებოდა...სოფიომ ღიღინ-ღიღინით დაალაგა სახლი. წვნიანი მოამზადა, საღამოს ლოლასთვის რომ ეჭმია. არანაირი წინათგრძნობა არ აწუხებდა. ერთი წამითაც კი არ გაუვლია გონებაში, რომ აღარასდროს

როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –1–

საშუალო სიმაღლის ქალმა სწრაფად აირბინა კიბეები და კარს მუშტები დაუშინა. უშედეგოდ აბრახუნებდა რამდენიმე წუთი. ბოლოს გონება გაუნათდა, ჩანთაში სათადარიგო გასაღები მოიძია და წამიერმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე. გასაღები საკეტში გაჩხაკუნდა და კარები

შენ ისევ გიყვარს..

ცამეტი-გახსენდება მისი სახე ,ნანობ...და იღება ლიფტის კარი,ბარბაცით მიდიხარ და აკაკუნებ რძისფერ კარზე, კარს გიღებს მოკლე წითელ კაბაში ჩაცმული ქალი,სუნამო შანელის ანდა ჟადორის,ვერ არჩევ,მისმა მწველმა მზერამ დაგიბინდა გონება,მისმა წითელმა ტუჩსაცხმა

მითხარი, რისი გაკეთება არ გიყვარს სახლში და მე გეტყვი, ვინ ხარ შენ!

მათ შორის, ეს ეხება სახლის საქმიანობასაც. რა თქმა უნდა, არც რეცხვა, არც უთოობა და არც საჭმლის მომზადება დიდად არავის ეპიტნავება, მაგრამ არის ამათგან რომელიმე ერთი, რაც ყველაზე ძალიან არ გვიყვარს - ხელფასის ნახევარსაც კი გადაუხდიდით ვინმეს, ვინც