გოგონა იასამნისფერი თმებით თავი 1 (საცდელი)

ერთ შაბათ დღეს გამომიარა სახლში ოთომ თავისი აპარატით. მე ისევ საწოლში ვიწექი, დამახტა თავზე გადამხადა საბანი და თავისი ცივი ხელები მომადო. სულ ეკალმა დამაყარა. ჰოდა ამ დროს მეუბნება შენ ეგ სხეული დღითიდღე გილამაზდება, ჰოდა დიდი შეცდომა იქნება ჩემგან

მდუმარე სასტუმრო - გოგონა არსაიდან ( თავი 1)

არავის ეგონა, თუ მეთიუ ოდესმე დაქორწინდებოდა. უფრო მეტიც, – შეყვარებულთან ერთად ის არავის დაუნახავს… ყველა შეგუებული იყო მის უცნაურობებს და მისი სიმარტოვე არავის უკვირდა.ხომ იცით, პატარა

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 11)

_აჰჰ..._ამომხდა უცებ, როცა მისი ტუჩები ჩემს მუცელს შეეხოო, შემდეგ ისევ ჩემით ამოუვა კოცნა კოცნით ბოლოს შეყოვნდა და თვალებში შემომხედა _მიყვარხარ_მითხრა და მაშინვე ტკივილი ვიგრძენი და მთვარეს ავხედე რომელის სინათლეც ოთახში შემოჭრილიყო და რომანტიულ

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი10)

_ჭამე_ბრძანებას გავდა მისი ხმა _არ მინდა_საინი გავწიე ხელით წინ _ჭამე მეთქი გოგო თორემ ძალით გაჭმევ_მიღრია უცებ _ცხოველო_ვუყვირე მეც _ანუ ეგრე არა კაიი_უცებ ჩემი სკამი გამოწია და მის ფეხებს შორის მომიქცია_აღე აბა პირი_კოვზი პირთან მომიტანა, მე კი

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 9)

ბავშვებმა გადავწყვიტეთ სალაშქროთ წავსულიყავით ტყეში და ყველაფერი გვენახა, ამიტომაც მალე მოვემზადეთ ზურგჩანთაში საჭმელები მოვიმარაგეთ და წავედით, _აუუ რა სილამაზეა_წარმოვთქვი აღფრთოვანებულმა და ირგვლივ მიმოვიხედე, ყველაფერი სამოთხეს გავდა ასეთი

გოგონა მზის ჩრდილში (თავი მესამე, მეოთხე)

- ახლა ვეღარ,- სითბოთი აევსო თვალები ნახატთან შეხებისას,- ახლა უკვე ქმარი და შვილი მყავს. ამ ყველაფერს ერთი ხელის მოქნევით ვერ გადავაქცევ, თან არამგონია ადამიანი ორივე ოცნებას ერთდროულად მისწვდეს. რაღაც უნდა გასცე, სანაცვლოდ რაიმე რომ მიიღო.

გოგონა მზის ჩრდილში (თავი პირველი, მეორე)

- ქალბატონო მარიეტა,- მიმართა ერთმა ქალბატონმა რომელიც ხელში ვერ აჩერებდა პატარა ჩანთას და ნერვიულად ათამაშებდა,- ამდენ ხანს სად არიან? ხომ არ გადაიფიქრა პატარძალმა?-თვითონვე ჩაეცინა თავის ხუმრობაზე. მამიდა მარიეტას უკვე ეტყობოდა ნერვიულობა.

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 8)

_ფუ უაზრო, იდოტი, კრეტინი,გოგოსთან მოქცევაც არ იცის უზრდელი_ვლანძღავდი და თან დაკუჭულ კაბას ვისწორებდი თავი, რომ ავწიე და გარემოს შემოვავლე მაშინ მივხვდი სად ვიყავი და სიხარულისგან ავივსე, უზომოდ მიყვარს სვანეთი და სვანი ხალხი მათი ყოველი ტრადიცია,

გოგონა მზის ჩრდილში (პროლოგი)

ნინელის ჰგონია, რომ როგორც იქნა მოვიდა ის ნანატრი დრო, როდესაც მშვიდად შეუძლია თქვას - ეს ბედნიერი დასასრულია!... მაგრამ, როდის იყო ცხოვრება იმას გვაძლევდეს, რაც გვსურს ან ვიმსახურებთ?! ახალგაზრდა წყვილს

გოგონა ქუჩის ბოლოდან(თავი 7)

_მოვდივარ_გავყვირე და თვალების ფშვნეტით გავაღე კარი უცებ ქარბორბალასავით შემოვარდა ტასო_გაემზადე მივდივართ_სიცილით მითხრა_სად მივდივართ?_"შენ ვერა ხარს თვალებით"გავხედე ტასოს_მასე ნუ მიყურებ