შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
ისტორია

"გპირდები" - (7)

1-06-2015, 22:06
ავტორი
2 301
2
+
მივადექით ერთ უზარმაზარ კერძო ორსართულიან სახლს. სანდრომ მანქანა მის ეზოში გააჩერა და მანქანიდან გადავიდა. მე არ გადავდიოდი, ვეუბნებოდი წამიყვანე თქო, საშინლად ვეჯიუტებოდი, ბოლოს ისევ ამიყვანა და ძლივს-ძლივობით გამომათრია მანქანიდან.
ისტორია

"გპირდები" - (6)

1-06-2015, 18:38
ავტორი
2 037
1
+
მაკდონალდსში საშინელი ხალხმრავლობა იყო. სანდრომ გადმომხედა და მკითხა: - აქ დავჯდეთ თუ სადმე მშვიდ ადგილას წავიდეთ? - რავი როგორც შენ გინდა. - კარგი მაშინ მე წასვლას ვამჯობინებ სადმე ჩუმ ადგილას დავჯდეთ - ხო მეც ეგრე მირჩევნია.
ისტორია

"გპირდები" - (5)

1-06-2015, 13:59
ავტორი
2 451
1
+
აჰა, ესეც შემდეგი დღე გათენდა. როგორ მეზარებოდა სკოლაში წასვლა. რა უბედურებაა თორმეტი წელი ყოველ დილას ერთი და იმავე ადგილას უნდა იარო იარო იარო და კიდევ იარო, სანამ ან არ გამოგაგდებენ ან არ დაამთავრებ.
ისტორია

"გპირდები" - (4)

31-05-2015, 21:52
ავტორი
2 657
1
+
იდიოტი, კრეტინი, უზრდელი... როგორ მელაპარაკებოდა, არა მაინც თავი ვინ გონია იმ სანდროს... არ მეგონა თუ ესეთი უზრდელი იქნებოდა, შერცხვენოდა მაინც გოგო რომ ვარ. მაგას გონია დავუჯერებ და სულ მაგის სურვილზე იქ არ მივალ არაა?
ისტორია

"გპირდები" - (3)

31-05-2015, 18:41
ავტორი
2 114
1
+
ორშაბათი დღე გათენდა. დილას როგორც ყოველთვის ჩემმა "საყვარელმა" მაღვიძარამ მომახარა რომ ადგომის დრო იყო, მაგრამ მე ჩემს ტრადიციას მაინც არ ვუღალატე, 15 წუთი კიდევ ვინებივრე და შემდეგ ავდექი, მოვწესრიგდი და სკოლაში წავედი. პირველი ფიზიკა მქონდა, ცოტა
ისტორია

"გპირდები" - (2)

31-05-2015, 12:10
ავტორი
2 543
2
+
ქუჩას მივუყვებოდი და აი წვიმაც დაიწყო. კი მიყვარს მაგრამ ისეთი თავსხმა იყო სახლამდე სანამ მივიდოდი ალბათ საცვლებიანა სველი ვიქნებოდი. აქეთ-იქით მიმოვიხედე, ადგილს ვეძებდი სადაც თავის ცოტა ხნით შეფარებას შევძლებდი. ნახევრად დანგრეულ კერძო სახლს
ისტორია

"გპირდები" - (1)

30-05-2015, 20:29
ავტორი
2 873
0
+
ქუჩაში გიჟივით დავდივარ. თოთქოს არსად არ მეჩქარება, მაგრამ ვიცი, რომ დედაჩემი სახლში მელოდება და მალე უნდა მივიდე, არ მინდა სახლში მისვლა, რადგან ვიცი ისევ დედაჩემის ტანჯულ სახეს უნდა ვუყურო. აქეთ-იქით ვიყურებუ და ხალხის ამაზრზენ სახეებს ვაკვირდები.