ჩემი გულის ნახევარი...! ( თავი II )

დანიშნულების ადგილას რომ მივედით, მძღოლს დალოდება ვთხოვე.. ჯერ რაღაც-რაღაცეები მქონდა გასარკვევი, ამიტომ მენდიც მანქანაში დავტოვე..

ჩემი გულის ნახევარი...! (თავი I)

ცხოვრება დაუსრულებელ წიგნს გავს, რომელსაც არ ვიცით როგორი ეპილოგი ექნება, დიდი ინტერესით ველოდებით მოვლენების განვითარებას, რაღათქმა უნდა ‘ჰეფი ენდ’-ები ყველას გვიყვარს, და ალბათ ყველა ჩვენგანს უჩნდება სურვილი, რომ წიგნი რომელსაც, დიდი აღმაფრენით,

სიმშვიდე: გულის, სულის, გონების.

დღესაც დავიდგი ჭიქა. ვსვამ და ბოლომდე დავთვრები, მჯერა, ასეც და ისეც, აქაც და იქაც. რაღაც არ მომწონს ეს ჩემი თავი...სიმშვიდეს ვერ ჩავკიდე ხელი, სიბნელე ლამპიონებს ამსხვრევს, წამო, საღამოა ჩვენი, წამო, სახურავზე დავსხდეთ. სიმშვიდეს ვერ ჩავკიდე

სადღაც გულის სიღრმეში(დასასრული)

როდესაც გამოვიღვიძე ორ სილუეტს მოვკარი თალი ერთი ალექსანდრე იყო მეორე კი ექიმის ხალათში გამოწყობილი კაცი რომელიც ალექსანდრეს ესაუბრებოდა, მათი ხმა კარგად არ მესმოდა მაგრამ მაინც გავიგე - გოგონას წნევამ დაუწიე, ეტყობა ნერვიულობდა რამეზე, ასევე

სადღაც გულის სიღრმეში (16)

დღემაც ჩვეულებრივ ჩაიარა. ვცდილობდი არ მეფიქრა იმაზე რაც მოხდა, იმიტომ რომ ეს ჩემს ჭრილობას უფრო აღრმავებდა, მტკიოდა ძალიან რომ ასე მომექცა, არ შეიძლებოდა უბრალოდ ერთი ესემესი გამოეგზავნარო უბრალოდ კარგად ვარ და დამელოდე, მეხომ მას დაველოდებოდი,

სადღაც გულის სიღრმეში (15)

ვერაფერს ვგრძნობდი, თითქოს გული ამომიღეს და მის მაგივრად ქვა ჩამიდეს, მხოლოდ სიძულვილსა და ტკივილს. სასწრაფოდ გამოვედი ოთახიდან, ჩემს ოთახში შევედი კედელლს ავეყუდე და ტირილი დავიწყე, არა ამას ტირილი არერქქვა ეს იყო რაღაც სხვა უფრო მძიმე, სასწრაფოდ

სადღაც გულის სიღრმეში (13)

შიგნით შევედი თუ არა ბიჭებმა ჩხუბი დამიწყეს ეტყობა გოგოებსაც მოუშალეს ნერვები და ისინი სამზარეულოში იყვნენ წასულები. - ანდა ამდენხანს სად იყავით ბიჭო? - ამდროს ალექსანდრემ რათქმა უნდა ტყუილი მოიფიქრა - საწვავი მითავდებოდა და ჩასასხამად წავედით -

სადღაც გულის სიღრმეში (13)

გიო ჩემი საძინებლიდან გავიდა, მე მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი ბავშვებთან. ყველა ერთან იყვენენ და რაღაცაზე საუბრობდნენ - რაარი გოგო სულ შენ როგორ უნდა გელოდებოდეთ მოვკვდით შიმშილით (სანდრო)- კაი ერთი საჭმელი მზადრო იყოს არვნახავდი რას

სადღაც გულის სიღრმეში (12)

შევედით თუ არა ყველა გეკითხებოდა რა დაგემართაო მაგრამ თედობ წავიქეციო თქვა და მეც არაფერი მითქვამს. ცოტახანში ალ,ექსანდრეც შემოვიდა გიოსთან ერთად. ჯერ ალექსანდრეს მიესალმნენ, შემდეგ ცოტახანს ისე ვიჯექით და ვლაპარაკობდით. სუპრას გავალაგებთქო ვუთხარი

გულის ფეთქვა (სრულად)

პირველად ეს მე ზუსტად ცხრა თვის წინ გავიგე ცხრა თვის წინ გავიცანი ის ადამიანი რომელიც თავდავიწყებით შემიყვარდა რომლის გარაშეც ვერ ვძლებდი ვერ ვსუნთქვავდი .შეყვარებული ყავდა მას მე სხვას დავტიროდი მეგობრულად ვიყავით კარგად მივეჩვიე ყველაფერი ძალიან