დასასრულის დასაწყისი

ნინის ძალიან გაუხარდა როცა ჯიბეში ტელეფონი აღმოაჩნდა, სასწრაფოდ მარის დაურეკა, მან კი ტაქსი გამოიძახა და ზუსტად 20 წუთში იმავე ადგილას გაჩნდა, სადაც მისი მამიდაშვილი, რომელიც წუთებს ითვლიდა, როდის გაეცლებოდა იმ საშინელ ადგილს. -ცოცხალი ხარ? - ასძახა

დასასრულის დასაწყისი (III)

ორი საათის შემდეგ გამოეღვიძა , საწოლიდან წამოდგა, თავი მოიწესრიგა და ოთახიდან ჩქარი ნაბიჯებით გამოვიდა. თავის საქმეებს მალე მორჩა და ქვითარით ხელში მანქანაში დაბრუნდა მაგრამ მანქანამ შუა გზაზე გაჩერდა და ადგილიდან არ დაიძრა, ნინი დახმარების

დასასრულის დასაწყისი..!(ეპილოგი,1/2ნაწილი)

არ გიფიქრიათ თუ რაოდენ არაპროგნოზირებადი არის ეს ცხოვრება,არავინ იცის ვის საით წაგვიყვანს.უბრალოდ ვიცით რომ სადღაც წაგვიყვანს და ზოგი ჩვენგანი ჯანდაბაშიც მიყვება.არავინ თქვას,რომ ბედისწერა არ იცვლება,იცვლება და თანაც როგორ.იმდენად სწრაფად რომ მის

დასაწყისი დასასრულში (სრულად)

–ელენე რაზმაძე, აწ უკვე ჩემი კომპანიის ყოფილი მფლობელის შვილი, – ღიმილით ჩაილაპარაკა მამაკაცმა გახსენებული დეტალები, – დემეტრე, – ხელი გაუწოდა, – დემეტრე ამაღლობელი! – დაამატა. –სასიამოვნოა, – ხელები უფრო მიმალა ქურთუკის ჯიბეში და მამაკაცს

აკრძალული ხილი(19 ნაწილი-მეორე ნაწილის დასაწყისი)

- მართლა არ მეტყვი სად მივდივართ? - ვკითხე და იმედიანად შევხედე. -არა - ეშმაკურად ჩაიცინა და ტუჩებზე მსუბუქად მაკოცა.-აუ, კარგი რაა... ახლა მაინც გამოაცხადებენ ჩვენ რეისს და ხომ გავიგებ - წარბი ეშმაკურად ავზიდე და გამარჯვებული მზერა მივაპყარი

დასასრულის დასაწყისი (II თავი)

- ამას მარტო შენ თუ მოახერხებდი - უთხრა მარიმ სიცილით დილით ნინი ქალაქში წავიდა ფულის გადასახდელად, მერე კი ტყესთან გააჩერა და მანქანისგან ცოტა მოშორებიით აღმოჩნდა როდესაც მისკენ ძაღლი ყეფით წამოვიდა.

დასასრულის დასაწყისი (I თავი)

ნინიმ ბარგი მანქანაში ჩადო და საბარგული დახურა. ესეც ასე , ცხოვრება მშვენიერია, გამოცდები წარმატებით ჩააბარა და დროა ამ ყველაფრისგან დაღლილმა კარგი არდადეგები მოიწყოს , ამისთვის კი მან თავისი ბიძაშვილის აგარაკზე შეაჩერა არჩევანი. მართალია იქ წასვლის

დასასრულის დასაწყისი (დასასრული)

დილით გაღვიძებულს,თავის საწოლში გაეღვიძა.სწრაფად წამოხტა საწოლიდან და მისაღებში გავიდა,არავინ დახვდა,იფიქრა დამესიზმრაო და მაისურის ამარა გავიდა.იქვე დადებულმა ყავამ ღიმილი და გაკვირვება მოჰგვარა,ანუ არ დასიზმრებია და მართლა აქ იყო,მართლა მასთან

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

სურვილმა მოუარა,რომ დამიანესთვის ეკოცნა.არც დაფიქრებულა ისე ნაზად და ფაქიზად შეეხო დამიანეს ტუჩებს,ვერ სცდილობდა მის ალუბლისფერ ტუჩებს,რომელსაც სიგარეტის და ღვინის გემო ჰქონდა.თავი,როგორღაც შეიკავა და მოსწყდა მის ტუჩებს,წელში გაიმართა და წასვლას