მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(3)

დილით გადიოდა სახლიდან და ღამით ბრუნდებოდა. ერთ -ერთ საღამოს სახლში შესულ ბაღათურია რომ დახვდა კართან აღარ იცოდა სიხარულისგან კიოდა თუ შიშისგან. როგორც კი შეაბიჯა მაშინვე მიიხურა კარი და კარზე ზურგით ააკრა ბიჭმა, იმდენად ახლოს იდგა რომ მის სუნთქვა

მე და პრინცი (სრულად )

აუ მერო რატო მოგყავს ცოლად არ მომწონს ეგ გოგო -თეკლა ასეა საჭირო ჩვენი დახმარება სჭირდება ლიკას ხო იცი. - არ მომწონს ეგ გოგო ისეთი დადის სიამაყის განსახიარებააა. აი მიყურე ასე დადის სიტუაციის

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი(2)

-თავისუფალი ხარ - ხელით ანიშნა წადიოდა და ეკატერინესკენ დაიძრა- კი ნამდვილად 15 000 არის ბოლო ფასი 15 000 კოცნად მოგყიდი შემდეგ დარწმუნებული ვარ მოგეწონება და თავად მოითხოვ გასამრჯელოს გაზრდას- იმდენა ახლოს იყო,თან ისე შორს ამ სიტყვებისტვის .ისეთი

ქუჩის ბიჭუნა და ანგელოზი

ქუჩის ჩხუბებში ჩემი ძმა მითრევდა.ახლაც ძლივს გადავურჩით თავ-ყბის გაერთიანებას. -წამოდი რატი,მერამდენთღა უნდა აღმოჩნდე ასეთ სიტუაციაში? -გამიშვი,ხელს მკრავს და მეც ვბარბაცდები. -

ოხ ,ბედის მწერალო... შენ რომ არა ? ! (პირველი და უკანასკნელი)

აპოლონი და ელიზბედი. წყვილის წოდებად ნამდვილად ვერ მივანიჭებთ, რადგან წყვილი არც ყოფილა, ეს იყო უბრალოდ შეხვედრა და უეცარი გრძნობის გაელლვება ყოველგვარი გაგრძელებისა და დასასრულის გარეშე. შეხვდნენ ერთმანეთს და აქ უყვე ყველაფერი ცხადი იყო. შეუყვარდა,

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 7)

წამით გავშეშდი და იმდენმა აზრმა გამიელვა თავში და ბოლოს იმ დასკვნამდე მივდიოდი რომ სწორედ გიგას თავზე იყო ის რაც წესით ნიკუშას უნდა მოხვედროდა... ვერ ვიჯერებდი და ოთახში აქეთ იქით დავდიოდი ...თან მეშინოდა და ვამბობდი აი ახლა დამერხა ახლა შეამოაღებს

მეზობელი,ქმარი და საყვარელი

რაღაც დაუყვირა და კორპუსისკენ დაიძრა ჩვეული სწრაფი ნაბიჯებით. პირველად იდგა კართან და დერეფანში შესულებს უთვალთვალებდა ,კარგად დაინახა ბაღათურიას მკლავზე ჭრილობა და პირზე ხელი აიფარა . უკან გაბრუნდა და სახლში სიარული დაიწყო, ათჯერ მაინც გავიდა

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 6)

-რა გჭირს? მკითხა და თავი ამაწევინა, როგორც კი ჩემი ცრემლები დაინახა ეგრევე სახე შეეცვალა და უარესად გაღიზიანება დაეტყო -რამოგივიდა იტვყი ბოლოს და ბოლოს? მის ხმაში აშკარად სითბოც იგრძნობოდა წამით არვიცი რა დამემართა მივედი და ჩავეხუტე რაზეც მანაც

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 5)

-ვიძინებ! მკაცრად მითხრა და ფშვინვა განაგრძო -რას ჰქვია იძინებ? გამიშვი ახლავე! მკაცრად ვუთხარი და დავეჯაჯგურე, რაზეც უარესად მომიჭირა ხელები და სუნთქვაც კი შემეკრა წამში.. -ბიჭო ვერ ვსუნთქაავ!! გამიშვი ახლავე შე მართლა სვანო! რამდენს ბედავ! ამაზე

მთელი ცხოვრება და სამი თვე ( დასასრული)

-- რა მოხდა?!-- ავტომობილში ვზივარ, არსად მივდივართ უბრალოდ ჩემს სადარბაზოსთან ვდგავართ. -- არაფერი, უბრალოდ შენი ნახვა მინდოდა...-- თავი დამნაშავე ბავშვივით დავხარე -- უბრალოდ რომ არაფერი ხდება შენ ეს არ იცი?! -- არა არ ვიცი მაგრამ გამიგია...