და დავწერ ნახატს

მე ამ ლექსით იმ ნახატს ვხატავ რასაც სხვა დროს ვეღარ დავხატავ მე ამ ლექსით იმ სათქმელს გეტყვი რასაც ულევ გრძნობებად ერთვი მე ეს გრძნობა ისე შორს მიმაქვს სხვა სამყაროდან ჩემთან გბიძგავს ამ სამყაროს მზე სხვა ფერია თითქოს მინდა და მე მჩვევია

პირველი და უკანასკნელი 3 თავი

-თქვენი სალის? -ნიკა -დიახ ჩემი და რა არი? -არაფერი უბრალოდ არ ვიცოდით სალომეს შეყვარებული თუ ყავდა -ალექსანდრე

პირველი და უკანასკნელი 2 თავი

ვერ მივხვდი ვინ იყო ეს თიკა იქნებ ის გოგო რომელთანაც ქონდა მას ურთიერთობა -ანუ მალე მამა გახდები? -ლიზი გაოცებული და გაოგნებული ვიყავი ჩემი საყვარელი მამაკაცი სხვისგან ელოდება შვილს.

პირველი და უკანასკნელი 1 თავი

-შანსი არა მეჩვენები ჰო? -ნწ აქ ვარ. -ააააა არ მჯერა ჩემი გოგო აქა, ჩამოვიდა. მართლა შენ ხარ ღმერთო არ მჯერა.

გოდოს არა და შენს მოლოდინში

სულ ვეძებ. არ ვიცი რას. ხან საკუთარ თავს, ზოგჯერ ღმერთს რწმენასთან ერთად, კარგ ფილმსა თუ წიგნს, სიტყვასაც ლექსიკონში. მაგრამ... უმთავრესად შენ გეძებ

შენ და სამყარო

ჩემი სამყარო იყავი. სამყარო, სადაც ვარსებობდი, ვსუნთქავდი და ვცოცდლობდი

"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

ცამდე და ვარსკვლავებამდე

რაღაცნაირად უნებურად, თითქოს კითხვების გარეშე, დაუკითხავად შემოხსენი ჩემი ცხოვრების კარი, ჩემს სამყაროში შემოაბიჯე, ჩემს სულს შეეხე და თან სამუდამოდ დარჩენა გადაწყვიტე. არ წასულხარ...

ადამიანები და გრძნობები

...ამასთან სახელოებს დაბლისკენ ექაჩები რომ სხვებივით სულთან ერთად ხელებიც არ გაგეყინოს... ხელებს იფარავ, იცავ, მაგრამ სულს?

მე და შენ

ამბობენ, რაც მარადიულია მუდამ ერთიანიაო, ჩემი და შენი წითელი ძაფი აიხლართა, მაგრამ არ გამწყდარა, მხოლოდ მაშინ დავარქმევ მას გაწყვეტილს როდესაც აღარ მეყვარები... ერთად ვიყავით, ერთნი ვიყავით... ერთად ვიქნებით, ერთნი ვიქნებით...