დღემდე აგვიანებ

როგორც ყოველთვის ისევ შეშინებული ვიღვიძებ ,ისევ და ისევ კოშმარი. ისტორია რომელიც არც ჩემი სიზმრებიდან და არც ჩემი წარსულიდან არ ქრება, ისტორია რომელიც ყოველ დღე თავს მახსენებს და ყოველი დილა ჩემი ტანვჯით იწყება. ვდგები და მოსაწესრიგებლად, აბაზანაში

მე დღემდე მჯერა ის ჩემთან მოვა

ჩემი წარსული მე გულით დამაქვს, მუდამ მახსენებს სევდას და ტკივილს, მე მომავალი ნამდვილად არ მაქვს, ახლაც კი ვუსმენ განწირულ კივილს.

ბიჭს,რომელიც დღემდე მიყვარს (სრულად)

ციოდა.თეთრი ჟაკეტი მჭიდროდ შემომეკრა წელზე და მობუზული,ფრთხილად მივაბიჯებდი ლამპიონებით განათებულ ქუჩაზე.გეგეშიძის ბაღთან გავჩერდი, ფალიაშვილზე და ტელეფონის ეკრანს უიმედოდ ჩავაშტერდი.

შემოდგომის მელოდია მოვა...

შემოდგომის მელოდია მოვა აამღერებს კვლავ იმედის ჰანგებს დამიგროვდა გულში სევდის გროვა და მინდა,რომ გავატანო ტალღებს...შემოდგომის მელოდიას ვისმენ და სახეზე მეფინება ალმური იცი,შენგან დღემდე ბევრს რომ ვითმენ?

და მე დღემდე მჯერა

ტაძრის ერთ კუთხეში დაჩოქილი მორცხვად ვემალები ცოდვებს, თვალებ დახუჭული, დამხობილი, ჩუმად ვიმეორებ ლოცვებს. ცამდე აღმართული გუმბათიდან

წარსულიდან დღემდე

საინტერესოა როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება,რომ ეს ყველაფერი არ მომხდარიყო,რომ სიყვარულს ჩემზე დიდი ტკივილი არ მოეყენებინა,მე ვარ ადამიანი რომელმაც მიუხედავად იმისა რომ 17 წლისვარ მაინც ვერ გავიგე რაარის სიყვარული თუმცა ვიმედოვნებ ყველაფერი წინაა და

ერკე ადამიანი, დღემდე ვისაც გგონიათ

ერკე ადამიანი ვისაც დღემდე გგონიათ ერკე სხვა პლანეტიდან გასროლილი ბომბია, ფეთქებადი სიყვარულის ერთიანი ფილა კაცობრიობისთვის მავნე, გარკვეულწილად.

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (თავი 1)

როგორც იქნა დასრულდა დღესასწაულები.ნამდვილად არ მიყვარს,თუმცა ჩემ პატარა დას ჯერ კიდევ არ ეწყება სკოლა.განა ეს სამართალია? როგორ არ მიყვარს,როცა შუა დღემდე კოტრიალობს საწოლში,შემდეგ კი ნერვებს მიშლის.

დღემდე ვაგვიანებ

თითქოს გათეთრებულ თვალთა მთვლემარებით მზერა ნამთვრალევში ყვითლად გამითენდა ქუჩა დათოვლილი თანაც ნაგვიანი ვეღარ ავიტანე მისი მდუმარება ბოდვით ვათარეშე ისე ჩაგეძინა ვეღარ მოვასწარი დღემდე ვაგვიანებ პალტოს საყელოზე მესხა არაყი

დღემდე ლექსებშიც ვრჩები ერთგული

დღემდე ლექსების ვრჩები ერთგული, ჩემი ლექსებით ვხედავ სამყაროს. ალალად მინდა მართალი გულით, წარსულმა სევდა რომ არ მაკმაროს! მინდა რომ ვიყო ობოლი ცრემლი, და ისევ ვენთო კენტად სანთელი, რომ არ შეწყვიტოს ამ ჩემმა გულმა ლექსად ნაჟური სიტყვა სათქმელი.