_ვერ გვიცანი გოგო? (5) (სასიამოვნო მოულოდნელობა)

_აქ რა გინდათ ძმებო?-გახარებულმა თქვა და ჯერ ნიკასთან მივიდა მოეხვია შემდეგ დემეტრეს და იოანეს ბოლოს კი ელენესთან შედგა და ბიჭებს გაკვირვებულმა მოავლო თვალი .. "ვინ არის"ო თვალები დაუქაჩა _ელენე_სიცილით ჩაილაპარაკა იოანემ_ავალიანი

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (3)

-როგორ არა რაც საჭიროა ვიცი შენ დედაჩემს დაშორდი ვიღაც ლაწირაკის გამო რომელიც ფულებს გამოეკიდა იმიტომ რომ შენი ტოლი კაცი შანსი არაა შეუყვარდეს ამას მე გეუბნები და დამიჯერე! კიდევ ის ვიცი რომ მე და დედას გვიჭირს! ის რომ ყველაზე არაკაცი ხარ! და ის რომ

_ვერ გვიცანი გოგო? (4) (ყველა დაბრუნდა ჩემს ცხოვრებაში)

_ვერ გვიცანი გოგო? (4) (ყველა დაბრუნდა ჩემს ცხოვრებაში)_ჩემი ნიკა..ჩემი ძამიკო_ამოილაპარაკა.ამ დროს მოტრიალდა ნიკა და სამეულს შეხედა...გაკვირვებით უყურებდა სამეული ერთმანეთს და პირველი სიტყვის წარმოთქვას რატომღაც ვერცერთი ბედავდა,ბიჭს სახის ნაკვთები

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (2)

-არ დამელოდები? - გავიგე "ვაჩეს" ხმა და ნაბიჯებს უფრო ვუმატე,ხელზე შეხება ვიგრძენი და შემდეგ უხეშად მიმაბრუნეს -ოეეე ხელი - ვუყვირე და ხელი უხეშად გავაშვებინე -ჯერ ერთი შენი ოეე არა და მეორეც არ მიყვარს რომ არ მისმენენ -რა გინდა?-რავი შენი გაცნობა

ბედისწერა ვერ შევცვალეთ!.. (1)

ბედნიერება - როგორ ავხსნა ამ სიტყვის არსი არვიცი მაგრამ ერთ გეტყვით ბედნიერება წვრილმანებშია ამას გეუბნებით გოგონა რომელსაც ყველაფერი გააჩნდა მაგრამ აკლდა ერთი რამ "ბედნიერება" და როდესაც ის იპოვა დარეყმუნდა რომ ბედნიერებას ფულით ვერ იყიდი ის შენით

-ვერ გვიცანი გოგო?(ყველაფერი გვარდება,საწყის მდგომარეობას უბრუნდება)

_რა ბიჭო?ეს მართლა პატარა ელენეა.. _ჰოჰო პატარა ელენეა გაზრდილი..მიდი შემოუშვი _კარგი ძმაო ახლავე როგორ სემეშალა_ნერვიულად მოისვა ხელი თავზე_კარგი იო დაგირეკავ მერე ძმაო და ხვალ ბათუმშიც ჩამოვალ მშობლებს არაფერი უთხრა კარგი?

_ვერ გვიცანი გოგო? (2) (_უხეშო! ბავშვობაში არ იყავი ასეთი)

_ელენე?_კიდევ ერთხელ ამოილაპარაკა და სახე გაებადრა _კი..კი ელენე_სიცილით დაილაპარაკა მანაც და იოანეს კარგად დააკვირდა_ძალიან მეცნობი..ძალიან.. _იოანე აბესაძე_ჩაილაპარაკა _იოანე აბესაძე.._გაიმეორა მანაც_იოანე.._გონებაში ჩაიხედა წარმოუდგა პატარა

_ვერ გვიცანი გოგო? (1ნაწილი) (გამოიდარებს)

_აუ სასტავ უნდა წავიდე რა _განუცხადა დემეტრემ საგანგებოდ შეკრების სამეგობროს _სად ბიჭო?_ფეხზე წამოდგა იოანე _ავღანეთში რა.._თავი მოიქექა ნერიულად ბიჭმა _რატომ?_აზრიანად ახედა ნიკამ _გული უნდა გადავაყოლო_მძიმედ დაეშვა მდივანზე _კარგი რა ტო!_ხელი

ჩემი დაგარქვი და ამას ვერ შეცვლი პატარავ!!~1თავი~

მე ვარ ლიკა ჯაჭვლიანი 15 წლის.დავიბადე და ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში.მაქვს შავი მოკლე თმა და ყავისფერი თვალები. არ მიყვარს ეს თავიდან ფეხებამდე აღწერა, ამიტომ ტყუილად დროს არ დავკარგავ. დღეიდან ყველაფრის ახალი ფურცლიდან დაწყება მომიწევს. სხვა სკოლაში

ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს (სრულად)

ეს ისტორია ორ ადამიანზეა და მათ ცხოვრებაში მომხდარ კარგ და ცუდ ამბებზე.....მგონი არ არის ცუდი წასაკითხი..და თუ ცოტაოდენ დროს დაუთმობთ,წაიკითხავთ და თქვენს აზრს დააფისირებთ (კარგსა თუ ცუდს,დიდი სიამოვნებით მივიღებ ჯანსაღ კრიტიკას და ასევე ძალიან