ჯერ არ ვიცი

დილით მობილურის ხმამ გამაღვიძა და ჯუჯგუნითი მივედი მის ასაღებად -გისმენთ -დილა მშვიდობისა მარიამ, ხომ არ გაგაღვიძე? -არა როგორ გეკადრებათ ქალბატონო დალი -მარიამ შენზე გავიგე სამსახურს ეძებს დგის მეორე ნახევარშიო და მართალია?

ჯერ არ ვიცი

ზარის ხმაზე გამომეღვიძა, თმაზე ვიგრძენი, ამიტომ თავი ავწიე და მომღიმარი გიორგი დავინახე. -რაიყო გეძინა? მკთხა თვალებგაფართოებულმა გემრიელად დავამთქნარე და თვალგაუხელელად ვუთხარი -ხო მგონი გიორგიმ გაიცინა და ფეღზე წამომაყენა, ჩემი ჩანთა აიღო და

ვიცი, ოდესღაც გამოიდარებს

ჩემი სულიერი სამყაროს მსხვრევას და გახლეჩვას, როგორც წესი კაპიუშონში გახვეული ვხვდები. ასე და ამგვარად ვცდილობ გარდავიქმნა უსასრულო სიმკვრივედ; ჩავიპრესო სრულ არარაობაში, ვინაიდან ვიგრძნო წმინდათაწმინდა მოსვენება, რომელსაც უხსოვარი დროიდან გამალებით

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ 3

ჯანდაბა!რა კარგი დილა გამითენდა დღეს .ჯერ იყო და მოკლე პიჟამოეით გავტანტალდი სამზარეულოში ,სადა ჩემთვის უნობებს მოეყარათ თავი,მერე უნივერსიტეტში ლექტორათ ბრაზიანი უცნობი არ გამეჩითა?!.ამას თან ერთვის თეკოს გაუთავებელი ტიტინი.სადაცაა ჩემი დომხალი

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ 2

-ამ შუა დღეს რა პიცა აგიტყდა ?!შენი ნახვა ,რომ მინდოდა თორეე.....გამასინჯე აბა ერთი....არა რა ...რა ოქროს ხელები გაქვს...-დაიწყო ჩემი ქება. -თეკო ,რა აფერისტი ხარ.ფეხები ჩამოწიე სკამიდან! -აუუ,ასე უფრო კარგია.სულ როგორ უნდა ბუზღუნებდეე?!მიდი რა

ნუ მიბღვერ!ყველაფერი ვიცი რასაც ფიქრობ

ჯერ კიდევ საშინლად მეძინებოდა,როცა ფანჯრიდან შემოსულმა მზის სხივებმა შემაწუხეს.საწოლიდან ძვლივს წამოვიზლაზნე.ფანჯარა გავაღე და ჰაერი ჩავისუნთქე.უცებ მწველი მზერა ვიგრძენი და თვალები ფრთხილად გავახილე.მოპირდაპირე სახლის

ახლა არ ვიცი... (2)

სრულიად მარტო სეირნობდა ანა-მარია და ფიქრობდა ყველაფერზე რაც მის თავს ხდებოდა. ფიქრობდა იმაზე თუ რამდენი რამის გადატანა მოუხდა სულ რაღაც ამ 17 წლის მანძილზე. არა საკუთარი თავი ნამდვილად არ ებრალებოდა უბრალოდ ებრალებოდა მამა რომელიც მისი აზრით ცუდად

ახლა არ ვიცი ...

რას გრძნობდა??? არ იცის თვითონაც ალბათ გული სწყდებოდა მაგრამ რაზე ვერ ხვდებოდა... მეორე დღეს არავინ შეხმიანებია ანი გაემზადა ტელეფონი გამორთო და სახლში დატოვა და ისე წავიდა არც არავის დამშვიდობებია.. რთულია როცა გგონია რომ საყვარელ ადამიანს სულაც

არ გამოვა ვიცი

იციი სევდაა არის ახლის პოეზია ახლა უნებურად ცამაც ჩამოთოვა ჩემი ხასიათი ქალივით კაპასია თუმცა არ ვიცი ახლა რა გამოვა,ცამ ფიქრები წვიმასავით დამასია არ გამოვა ახლა თქვენზე გლოვა სიყვარული ქაღალდივით ლამაზია

ვიცი, ვიცი, რომ მოგენატრები,

თუ ოდესმე იგრძნობ, რომ მოგაკლდა ჩემი სითბო და სიყვარული, რომ შენ მე გჭირდები შენს გვერდით, მინატრე... მინატრე ვარსკვლავებიანი ცის ქვეშ მდგარმა... ცას ამოხედე! ხედავ, როგორ გაბრწყინდა ერთ-ერთი ვარსკვლავი? ეს მე ვარ!