ეს არის ძალა, რომელიც სცდება უკვდავებას თავად სიყვარულის ძალა

გთხოვ, მომისმინე, ზერეფ. შემიძლია გიშველო, შემიძლია გათავისუფლდე შენი უკვდავებისგან! მივხვდი. მე იპოვნე შენი დამარცხების გზა! უაზროა, მე უკვე ვცადე ყველა შესაძლო მეთოდი სიკვდილისთვის. არც E.N.D. შეუძლია სცემა. მაშინ რატომ გეშინია აკნოლოგიის ?!

ჩემი თავად ეშმაკს ეშინია

ღამე უკუნეთი საფიქრალი,უფრო მომაკვდავი საუკუნოდ,სუსტებს დავუტოვე სატირალი,ჩემს მაგივრად რომ ისლუკუნონ.სისხლი მომღიმარი ვენებიდან ჩემში თავად ჩემ თავს ვეღარ ვიტან ჩემი თავად ეშმაკს ეშინია....ცოტა ეფედრინის თრობა მინდა,

დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი3)

მხოლოდ სალომეს გახშირებული სუნთქვა ისმოდა მთელს ოთახში. ყველა გაშეშდა უამრავი თვალი აკვირდებოდა სალომეს თუ რას მოიმოქმედებდა, მასში კი მხოლოდ ეს წამიერი სიფიცხე არსებობდა რომელმაც

გადატრიალება (მე სიყვარულის არ მჯერა) /სრულად/

და კიდევ უფრო ამაღელვებელია, ამ დროს მოუბარმა თავად ჩაგხედოს თვალებში და იგრძნოს შენი გამჭოლი მზერა, მიხვდეს, რომ იქ, იმ ოთახში, ის მარტო არ არის. და სულაც, ის იმ ოთახში არ არის. ყველაზე აღმატებულია, უცხო ადამიანებში ამ ვნების სრულად გაზიარება და

თავად სიყვარულია ჭეშმარიტება

 ადამიანთა საოცარ ქმედებებზე კითხვები დაუსრულებლად შეგვიძლია დავსვათ მაგრამ სრულ პასუხებს კითხვისნიშნის გარეშე ვერასდროს მივიღებთ. ამ კითხვებზე 7მილიარდი სხვადასხვა პასუხი არსებობს და თითოეული მათგანი შეიძლება ახლოს იყოს ჭეშმარიტებასთან მაგრამ

წელიწადის დრონი, როგორც თავად სიცოცხლე.

იანვრის თოვლში ფეხშიშველი სიარული, უდაოდ, მტკივნეულია. წვიმის შემდეგ გუბეებში ხეტიალი - სულელური და საშიში. მაგრამ თუკი მე ეს მომწონს? მეც შეუძლიათ მიწოდონ სისულელისა და საშიშროების განსახიერება. ზედმეტად ბევრს ვიღებ საკუთარ თავზე, შემდეგ კი

ზღვის ფერი გაქვს თვალები და... თავად ჰგავხარ... ზღვას...

ზღვის ფერი გაქვს თვალები და... თავად ჰგავხარ... ზღვას... თუ არ შეგებრალები და მისთხოვდები სხვას... მივატოვებ გაზაფხულზე თესვასა და ხვნას; გადავლახავ ადიდებულ ჭოროხსა და მტკვარს ცეცხლს გავატან შენს სამყოფელს; შენს სიყვარულს ქარს და მოგიკლავ

თავად ვკლავ თავს ჩემივე სიყვარულით (სრულად)

მახსოვს მაშინ ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა .. ასაკი არც კი მახსოვს ზუსტად, ვიქნებოდი ასე 17 წლის, სექტემბრის ერთ-ერთი ჩვეულებრივი დილა იყო, დილით მაღვიძარაზე ადრე შემოდგომის სიცივემ გამაღვიძა. ეს ის დროა აი სუსხი დილით

თავად ვკლავ თავს ჩემივე სიყვარულით (1ნაწ. თავი 1)

მახსოვს მაშინ ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა ..ასაკი არც კი მახსოვს ზუსტად, ვიქნებოდი ასე 17 წლის, სექტემბრის ერთ-ერთი ჩვეულებრივი დილა იყო, დილით მაღვიძარაზე ადრე შემოდგომის სიცივემ გამაღვიძა. ეს ის დროა აი სუსხი დილით