ომგამოვლილები (თავი 13)
დასაძინებლად მიდიოდა კატო, როცა სანდრომ პატარა თეთრი კოლოფი გაუწოდა, შეფუთვაზე წეროებს ჩვილი ბავშვები მიჰყავდათ, ერთიანად დაუარა მას და ხელები აუკანკალდა. მოლოდინს აჭარდბებდა ერისთავის ყველა ნაბიჯი. ერთ სიბრტყეში ვერ აქცევდა, ემოციასზეცაში დაწერილი ბედი (თავი 5)
მთელი დღე თორნიკეზე ვფიქრობდი, ვერ ვხვდებოდი რა უნდოდა, თვითონ დამშორდა აღარ მიყვარხარო, ეხლა ყვავილებს მიგზავნის და თან მეუბნება მიყვარხარო თან ამავე დროს სხვა გოგოებთან ერთობა. აქამდეც ვიცოდი, რომ მთლად კარგი ბიჭიც არ იყო, მაგრამ მაინც მიყვარდა...ღმერთმა შენი თავი მაჩუქა (თავი 3)
ნერვიულობისგან დილის 7 საათზე გამეღვიძა და ვეღარ შევიბრუნე ძილი. ავდექი და მომზადება დავიწყე, ვიცოდი ძალიან ადრე იყო მაგრამ სხვა ვერაფერს ვაკეთებდი. შავი ჯინსები და თეთრი ზედა ჩავიცვი, შემდეგ კი სამზარეულოში გავედი და ვისაუზმე. შემდეგ სოციალურმუხის ძირას ( ნაწილი პირველი/ თავი I )
დიდი ხანია არაფერი არ დამიწერია ჩემო დღიურო. ეხლა მატარებელში ვზივარ და ბაბუაჩემთან მივდივარ,ეჰ როგორ მესიკვდილება ნეტა იცოდე. მე კიდე რა ვერ შევეჩვიე ისე ყოველ ზაფხულს იქ ვარ და... ყველაზე კარგად ოცნება მატარებელში გამომდის,იხედები ფანჯრიდან დაჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 14)
დილით სიმძიმის გრძნობამ გამაღვიძა, თითქოსდა 100 კილოგრამის ტვირთი დაედოთ ჩემზე, წამწამები ძნელად დავაშორე ერთმანეთს და რას ვხედავ, დემეტრეს თავი კომფორტულად მოეთავსებინა ჩემს მკერდზე და ფშვინავდა, ღმერთო ძილშიც კი სერიოზულია!!! მაგრამ უხდება,ვარდისფერი სათვალე (3 თავი)
ორშაბათი... უჰ, ისევ ეს სკოლა... საშინელებაა. არ შეიძლება იმის მაგივრად, რომ ორი დღე ვისვენებთ და ხუთი დღე ვსწავლობთ, ორი დღე ვისწავლოთ და ხუთი დღე დავისვენოთ... დადამ! მორიგი სისულელე. დამღლელი გაკვეთილები დასრულდა და სახლში წავედი. დღეს თავისუფალინაყიდი სილამაზე [19 თავი]
დილიდან რაღაც უცნაურად იქცეოდა. ვერაფრით გაეგო ევას ასეთი ცვლილების მიზეზი. ჯერ კიდევ გუშინ, სახლში მოსულს კისერზე, რომ ჩამოეკიდა გაკვირვებისგან თვალები ლამის შუბლზე აუვიდა. რა თქმა უნდა ესიამოვნატყვე (თავი 4)
–სულაც არმხიბლავს ეგ იდეა რომ აქ შენთან ერთად უნდა ვიცხოვრო. –მოგიწევს!! ასე რომ შეეგუე!!–არშეგიძლია რომ უბრალოდ წამიყვანო და იქ დამტოვო სადაც გეტყვი? შემდეგ შენ შენს გზაზე წახვალ მე კი ჩემს, დავიჯერო ეს ესეთი რთულია ? ვცდილობდი ადამიანურადროგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 12 თავი)
გადავიცვი და სამზარეულოში გავედი. ალექსანდრე სამზარეულოში ფუსფუსებდა. დამინახა რომ მივედი და თვალი ჩამიკრა. -როგორ გეძინა? -კარგად. გავუღიმე. -გიხდება ჩემი საროჩკა. -ის კი არ მიხდება მე ვუხდები.. გამიღიმა და მაკოცა. -რას აკეთებ? (მე) -ნამცხვარსშემიყვარდი სულელო(ოცდამეთხუთმეტე თავი)
-როდის შევძლებ მის ნახვას?(მე) -შეგიძლიათ შეხვიდეთ ოღონდ ძალიან ნუ გადაღლით(ექიმი) -კარგით გმადლობთ(მე) ექიმმა მხოლოდ თავი დაგვიქნია და გრზელ დერეფანს გაუყვა. -შევალ(მე)ბავშვებმა უხმოდ დამიქნიეს თავი და მეც სწრაფად და ჩუმად შევედი პალატაში.ჩემსტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.