ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 11)

ოთახიდან გამოსულმა ლექსო რომ დავინახე სიხარულისგან მეცხრე ცაზე დავფრინავდი, მივვარდი და ჩავეხუტე, ნუ როგორც წესი ვიბოდიალეთ და ვიმაიმუნეთ, ჩვენი საუბრის დროს დემეტრე ადგა და გავიდა მის ოთახში, იქედან გამოვიდა თუ არა ლექსოს

ბავშვობიდან დანგრეული ცხოვრება-ანუ გავხდი მეძავი (თავი 9)

გოგონაზე რომელმაც ბავშობიდან არასწორი ნაბიჯი გადადგა და არასწორი გზა აირჩია..დილის 9 საათზე გავახილე თვალი,როდესაც ჩემი ქმარი ოთახში ვერ დავინახე ბავშვისაკენ წავედი, ისევ ეძინა, ძიძას დაველოდე და სამსახურში წასასვლელად მოვემზადე.. სახლიდან 10 -ზე

ზეცაში დაწერილი ბედი(თავი 2)

ის-ის იყო უნდა დამეძინა, რომ ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა, უცხო ნომერი იყო, მაშინვე მივხვდი რომ ვატოსგან იქნებოდა. „აივნიდან გამოიხედე“-მეტი არაფერი ეწერა მეგონა ხუმრობა იყო, მაგრამ მაინც გავედი და თვალები შუბლზე ამივიდა როდესაც კარებთან ჩემი

გაურკვეველი ქორწინება (7 თავი)

-მე კითხვა გაგიშიფრე,-დაუყვირა დადამაც და მის ხელებს დაეჯაჯგურა,- ან ელენასთან ყოფნა, ან მასთან დაშორება, თანაც სამუდამოდ!!!

შემიყვარდი სულელო (ოცდამეთოთხმეტე თავი)

-გამიშვი რა თავი დამანებე(მე)ისევ ტირილი დავიწყე -ვერ გაგანებებ ვერ გაგიშვებ(მათე) -მეზეზღები(მე)ვუყვირე დაოთახიდან გამოვიქეცი.მათე დამედევნა და კიბეებზე დამიჭირა.ვყვიროდი ვწიოდი როცა ვიღაცამ შEმოსასვლელის კარი შემონაგრია.მათე აშკარად არ ელოდა და

შეთავსებით ძიძა (თავი 2)

. ის იყო, ვალმოხდილს ბიჭებისთვის ხელი უნდა ჩამეკიდა, გემრიელად რომ ჩამცხეს მუცელში და ორად მოკეცილი, მხოლოდ იმაზე ვფიქრობდი თუ საიდან ქონდათ სმხელა ძალა, ამ ორ გაკვანჭულ არსებას. როგორც კი სუნთქვა აღვიდგინე, მხოლოდ მაშინ მისწვდა მათი ნათქვამი

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 11 თავი)

წვეულება გამემართა და გადავწყვიტე ალექსანდრესთან მივსულიყავი და მეთქვა. -ალექსანდრე!! ფავიყვირე. -რა იყო გოგო! თურმე სააბაზანოში იყო და შხაპს იღებდა. ტილოს ამარააუუ რაღაც უნდა გთხოვო. -რა გინდა? -აუ, იცი მალე.. -ხო, ვიცი.. -რა იცი აბა? -ის, რომ

ფულზე ღირებული 16 თავი

კვლავინდებურად დაასწრო მზის სხივებს ეკომ ამოსვლა ,მაგრამ იმ განსხვავებით რომ ახლა ვერ ხედავდა თუნდაც ამოსულ მზის სხივებს...საყვარელი მამაკაცის მკერდიდან თავი ფრთხილად აწია და ცხვირით დათოს ლოყას გაეხახუნა. -ჩემ პრინცესას გაუღვიძიაო?- სახე დაუკოცნა

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 11)

დილით კარზე ბრახუნმა გამაღვიძა, საათს დავხედე და როცა დავინახე, რომ საათის ისრები 7-ს უჩვენებდნენ კინაღამ გავგიჟდი, ფეხზე წამოვვარდი, ნახევრადმძინარემ იქვე მიგდებულ სპორტულს დავსწვდი და ამოვიცვი, ოთახიდან გავედი და კარები გავაღე, კარებში კი

მე მერიენი ვარ! თავი III

შუა ღამეა, მე და დანილა ბნელ ოთახში ერთმანეთის პირისპირ ვზივართ. მთელი დღე უმისამართოდ ვხეტიალებდით. იმდენად დაღლილები ვიყავით, რომ ლაპარაკის თავიც კი არ გვქონდა. უცებ მომიახლოვდა და ლოყაზე თბილად მაკოცა. სუნთქვა შემეკრა. ვერ ვიტყვი,