წამის მეასედი (თავი 23)

-უკაცრავად, მე დაგტოვებთ უბრალოდ რაღაცის თქმა მინდოდა.- ნოე ტარიელს მიუბრუნდა.-დღეს პოლი ჩამოდის და მინდოდა გამეფრთხილებინე. -ვიცი ნოე მეც დამირეკა.-წარბი ასწია ტარიელმა.-კარგი...მაშინ გავალ...დაამთავრე და მოგვიანებით ვილაპარაკოთ.-გაიღიმა და

მწარე მოგონება თავი 5 - 6

ის სტატუსი,არ გაუნადგურებია დღემდე ოდნოში უდევს რადგან იმ სატატუსის ლიკვიდირება შეუძლებელი გახდა.მე ვთხოვე ამოეგდო.ამ სტატუსზე დებილური კომენტარის შემდეგ წყობილებიდან გამოსულ ადამიანს.მოთმინების ფიალა ამევსო დავანახე ის რისი გაკეთებაც

ბაბნიკებსაც უყვარდებათ(საცდელი თავი)

"დღეს დიდი დღეა დევიდ-გოგონები უნდა დაიპყრო-ეშმაკურად გაიღიმა და სააბაზანოში შეიკეტა"დიდი ხანი იდგა თბილი წყლის წვეთების ქვეშ,რომლებიც სასიამოვნოდ ეცემოდნენ მის სხეულზე.ერთ საათიანი სასიამოვნო ბანაობის შემდეგ პირსახოცშემოხვეულმა დევიდმა გარდერობს

ბაბაიაგა თავი 2

..სახში ფიქრებისგან გადაღლილი მივრდი,ვერაფერი ვერ მოვიფიქრე რა უნდა მექნა.გადავწყვიტე ხვალ მივსულიყავი მასთან სახლში ვცდი ხომ არ შემჭამს და დამხვრიტავს ავუხსნი რატომ მჭირდება მასზე სიუჟეტის მომზადება ვნახოთ იქნებ გამიმართლოს....ამ დროს ჩემი მობილური

არ გინდა გნახო? 1 თავი

ამბოლოდროს შევნიშნე რომ მე და ჩემი მეზობელი ძალიან ვგავართ ერთმანეთს რაღაც რაღაცეებში გარეთ სასეირნოთ გავიდოდი შენაგროვებ ფულს წავიღებდი და საასუსნავებს ვიყიდიდი და სანამ სახლში ამოვიდოდი ვჭამდი ახალი გადმოსული იყო და გაცნობითაც არ ვიცნობდი

თვალებს მიღმა ჩაფლული, ამოუცნობი სამყარო (II თავი)

სამყარო,რომელიც ჩემს შიგნითაა ამოუცნობია.ბევრმა არიცის მის შესახებ,ბევრს არ ვანახებ ამას.ყოველთვის ვყვები ყველაფერს, რომ ის დარდი მოვიშრო გულიდან, რაც მამძიმებს, ხოლო ის სიხარული რომელიც ჩემს გულს ანათებს გავუზიარო საყვარელ ადამიანებს.

ჩემი ბოროტი ტყუპი და თავი 2

დილით ადრე გავიღვიძე.მინდოდა მალე წავსულიყავი.მაგრამ ჯერ დრო არ იყო. მანამდე ვისაუზმე და ეზოში გავედი.ექთანი მოვიდა ჩემთან და ყუთი გადმომცა.როდესაც ვკითხე თუ რა იყო ან ვისგან იყო მან არ მიპასუხა და წავიდა. ყუთი გავხსენი და გავოცდი.შიგნით მამაჩემის

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 1)

-მართა! მის ნახვას აპირებ?!-ტასო რა ვქნა? მიყვარს გესმის? მიყვარს...-ისევ იდიოტობის გაკეთებას აპირებ.. იცოდე,გამოჯანმრთელდება და ისევ გულს გატკენს!-ტასო! ჩუმად! სანდრო გაიგებს! მე უნდა წავიდე,ოღონდ ამ ამბის

საგიჟეთი [თავი პირველი]

შესასვლელში,კედელზე,თეთრად დაწერილ სიტყვებს ძივს ვარჩევ:,, ეს სახლი ქვით ააშენეს.პირქუში მთებიდან ამოცლილი რუხი ქვით.ეს არის სახლი მათთვის,ვინც ვერ ზრუნავს საკუთარ თავზე,ვისაც ხმები ესმის,უცნაური აზრები

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეშვიდე თავი)

ადამიანები ხშირად ამბობენ ,,ცხოვრება მშვენიერია", თუმცა ეს ხშირად მართალი არ არის. ჩვენ ცხოვრებაში იმდენი სირთულის, იმედგაცრუების, ტკივილის გადატანა გვიწევს, რომ შეიძლება ბედნიერები არ ვიყოთ, ან ვერ მოვასწროთ ბედნიერად ყოდნა, რადგან ,,ადამიანები