უბის წიგნაკი. ნაწილი 1-ლი(მოკვლა ადვილია) თავი 1-ლი(იდუმალი მოვლენა

სწრაფად მივდივარ სახლისკენ. მარტო უნდა დავრჩე. შუქნიშანთან ვჩერდები და ვცქმუტავ. ნაბიჯს ვდგამ, ფეხი მერევა, ვბორძიკობ და ასფალს ლამის თავით ვასკდები.მაგრამ ვიღაცა ძალით მქავჩავს ხელს და უკან ვვარდები.

ადგილი ფანჯარასთან (თავი 3)

სანამ სოფი დაბრუნდა, ფიქრებში გართულს სულ დამილევია ჩემი აპეროლი.უცნაური დახვედრა, ყვავილები, სოფიას დაბნეულობა და არა დამაჯერებელი პასუხები. სავსებით ჩვეულებრივი გიორგი. ჩვეულებრივი, წითურ თმას და

თავშესაფარი. უჩვეულო დამთხვევა (თავი 2)

აწ უკვე დასატენად შეერთებულ მობილურს რომ ვრთავ, დედაჩემისგან შემოსული ხუთი ზარი მხვდება. რაც ახალი მობილური ვუყიდე მანანას, მას შემდეგ ჭირივით ეზარება ვიღაცასთან დარეკვა, ან თუნდაც შეტყობინების გაგზავნა. ასე რომ ამაფეთქა, ესე იგი მართლა რაღაც მოხდა.

წამის მეასედი (თავი 11)

-ხომ იცი რომ ჩემი იმედი უნდა გქონდეს ყველაფერში?-მე ღიმილით დავუქნიე თავი. თოკას აღარაფერი უთქვამს და ორივე მშვიდად მიგვიყვანა სასტუმრომდე.დახმარებაზე უარი ვუთხარი და ლიზა მე თვითონ ავიყვანე, ტანსაცმელი გავხადე და საწოლში ჩავაწვინე. მე მთვრალი არ

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-2)

-კარგი, მოდი ერთ რამეზე შევთანხმდეთ, მე შენ არ მომწონხარ და არც შენი აქ ყოფნა მახარებს, მაგრამ რადგან უფროსთან პრობლემები არ მინდა, ამიტომ დაგეხმარები, თუ რამე კითხვა გაგიჩნდება სამუშაოსთან დაკავშირებით შეგიძლია მკითხო, მაგრამ თუ სამუშაოს გარდა

მე შენ მიყვარხარ (3თავი)

-დაიცადე...-თქვა ემამ და ცოტახნით გაჩუმდა, ფიქრობდა.- ვაჩე შენ სად იქნები ბანკეტის დღეს? -არვიცი ალბად სახლში. -შენ გაუწიე პარტნიორობა ემილიას -თქვა თომამ და ემამ ერთად. -არარის პრობლემა, თუ რათქმაუნდა ემილია შენ არ ხარ წინააღმდეგი.

მარადიული მონატრება ხარ მისი ნეკნის. (თავი 9)

ვკოცნიდით ერთმანეთს და უფრო დიდ მონატრებას ვგრძნობდი.ერთიანად ამოხეთქა დაგროვვებულმა ვნებამ და დამშვიდებას არ აპირებდა.ნელ-ნელა მოვწყვდი მმის ტუჩებს. -ბოდიში-დარცხვენილმა ჩუმად ჩავილაპარაკე და გზა გავარძელე..ხელი მკლავში მტაცა და მიმაბრუნა.ჩუმად

შემთხვევითი სამსახური თავი 1

თავად ცხოვრება გვიდგესნ წესებს, კანონებს, დოგმებს და ჩვენ როგორც უსულო არსებანი, მარიონეტემა ერთადერთი, რაც შეგვიძლია ის არის, რომ უსიცოცხლოდ, უენერგიოდ ავაყოლოთ ხელ-ფეხი ცხოვრების ძაფებს. გზაჯვარედინზე არჩევანსაც თავად აკეთებს და ცვენ, როგორც

უჩინარი მე (თავი პირველი)

ყოველთვის ვფიქრობდი თუ რატომ ვერ მამჩნევდნენ ან მიმახსოვრებდნენ ადამიანები. თავიდან ძალიან განვიცდიდი ამ ყველაფერს, მაგრამ შემდეგ მივეცი უფლება ამ განცდას ჩემში ეცხოვრა. სახლშიც კი მშობლები თითქოს ვერ მამჩნევდნენ, რახან ყველაზე უფროსი მე ვიყავი

თავშესაფარი - იდუმალი უცნობის გამოჩენა (თავი 1)

გოგონა, მგონი რაღაც დაგივარდათ. - უკან მახედებს ვიღაცის სიგარეტის მოწევით დაბოხებული, ჩახრინწული ხმა.აპარატთან დაცვა დგას. იქვე ჩემი ყოფილი სამსახურის ბარათი გდია, რომელზეც ჩვეულებისამებრ,თანამშრომლის