როცა მოვკვდი (თავი მეცხრე)

თავადაც გაოცებული ვიყავი ვერც კი გავაცნობიერე რა ვუთხარი “მამაჩემს” სებასტიანს ვუყურებდი და გული მიკვდებოდა, საყვარელ ადამიანს ასე გულს ვინ ტკენს ?! როგორც ჩანს მე ასეთი ვიყავი, როგორც ჩანს პირველ ადგილას საკუთარ თავს ვაყენებდი.

ბედთან თამაში (თავი 3)

ი მაგარი იყო მითუმეტეს ამ სფეროში ახალი ხარ,გაითვალისწინე ეს კონტრაქტი შენია და შესაბამისად მარტო იმუშავებ ვნახოთ როგორ ჩაეტევი ვადებში ახლა შეგიძლიათ მიბრძანდეთ-თვალს მიკრავს და თავის მაგიდასთან ბრუნდება.

ცისფერთვალება (თავი 2)

სახლში მისულს ლოგინზე დავწექი, ვფიქრიბდი გიორგიზე,მის თვალებზე, მის საქციელზე. მაცოფებდა ისსფაქტი რომ ჩემში მხოლდ დას ხედავდა, თუმცა რა გასაკვირია პატარაობიდან ერთად გაზრდილები ვართ. ტირილს

მდუმარე სასტუმრო - მეცამეტე საკანი (თავი 21)

ელი მხოლოდ მაშინ დაიძრა ადგილიდან, როდესაც ხმაური შეწყდა. ის ძალიან ფრთხილად მიდიოდა გზაჯვარედინისკენ.ხმაური რამდენჯერმე განმეორდა. თავიდან რაღაც ცხოველის ღმუილს ჰგავდა, მაგრამ რაც უფრო წინ მიიწევდა

ჩემი ,,ტირანი " (თავი 15 )

-მოიცა ,მაგას კიდევ ხვდება , ხომ ავუკრძალე! - სკამიდან წამოვდექი-და რატომ არ უნდა შეხვდეს?!-არ შეეფერება ეგ ბიჭი--რატომ,ძალიან კარგი ბიჭია-სულაც არა ,სულ ნერვებს უშლიდა ,ძალიან არ მომწონს....

შემთხვევითი სამსახური თავი 3

მესამე თავი მეგობრებო.არ ვიცი რა გამოდის არ ვიცი მოგეწონებათ თუ არა მაგრამ რაც არის არის მიყვარხართ თქვენი ლენა.ფეხის წვამ გამაღვიძა. ალბათ მალამო მომცილდა და წვამაც იმიტომ იმატა. გაბრუებული წამოვჯექი და

გრძნობებთან ჭიდილი {2თავი}

დალევიდანაც იკავებდა თავს და მხოლოდ კოკტეილს წრუპავდა,ყველაფერი კარგად ახსოვს ბოლო ჭიქის დალევამდე.შემდეგ კი,თითქოს მეხსიერება წაუშალეს. დილით ტელეფინის ზარმა დაურღვია სიმყუდროვე.არც კი შეუხედავს ვინ ურეკავდა,ტელეფონი ყურთან მიიტანა და ჩუმად

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-3)

კომპანიაში მუშაობის არანაირი გამოცდილება არ გაგაჩნია, უცხო ენები არ იცი. ახლა კი აქ მოდიხარ და ჩვენი უფროსის ასისტენტობის თანამდედობას იკავებ - დამცინავად შეხედა წითელთმიანს - ცოტა არალოგიკურად არ გეჩვენება ის ფაქტი, რომ იმ მოხუცმა ამ ყველაფერის

ცქნაფა თავი 7

- რას შვები დე ? აღარ გახსოვს ხომ შენი შვილი ? - ემა გიორგი ვარ ,როგორ ხარ? - დედიკო სადა?- ძალიან ავნერვიულდი , - უკვე მესამე დღეა არ მელაპარაკება რა ჯანდაბა ხდება რატო არ მეუბნებით ?

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთექვსმეტე თავი (28)

-დამშვიდდი,მოიცა ვაიმე_დაბნეული სცემდა ბოლთას ოთახში-სესილი დამშვიდდი_ხელი მოკიდა სოფიამ თან ეცინებოდა-კი არ ვკვდები ვმშობიარობ,გთხოვ დათოს დაურეკე.-ახლავე-თქვა გოგონამ და ტელეფონი აიღო