თბილისის ცის ქვეშ... თავი 6

-წავედი უკვე გვიანია,წამოვდექი,ისიც გვერდით ამომიდგა. -ნუ მიყურებ ასე ერთი გზა გვაქვს.არ გაცილებ.გამიღიმა ეშმაკურად,როგორ ახერხებდა ყოველთვის გაღიმებას მიკვირდა.. -ნია,,,-შემაჩერა სახლის კართან,როცა მივედით.-მინდა ასეთი საღამოები კიდევ

მდუმარე სასტუმრო - "თეთრი ქალიშვილი" მოჩვენება (თავი 9)

ალესტერი ერთ-ერთ კართან შეჩერდა და ჯიბიდან პლასტიკური ბარათი ამოიღო. ძალიან პატარა, ბნელ ოთახში შევიდნენ. ოთახი ცარიელი იყო. მხოლოდ ერთ კედელზე ეკიდა დიდი სარკე, რომლიდანაც სააბაზანო ოთახი ჩანდა. - რა უცნაურია! ეს სარკეა თუ მინა? ანა სარკეს

ღამის აჩრდილი (9თავი)

იყო,თუმცა ახლა არაფერი მადარდებდა. ნელა ავუტევი კიბეებს და კარებზე ფრთხილად დავაკაკუნე,ნაცნობი სურნელი ღრმად შევისუნთქე და მხოლოდ შემდეგ შევხედე მას.მისი მისტიური თვალებკ ჩამქრალი როცა დავინახხე გავშრი,არ მომწონდა მისი ამ მდგომარეობაში დანახვა.

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 11 )

ერთხელ საღამოს ლიზამ „საქვეყნოდ“ გამოუცხადა რატის, რომ ორსულად იყო. ყავა გადამცდა და ხველა ამიტყდა. არანაკლებ მდგომარეობაში იყო რატიც და მზერა ეგრევე ჩემკენ გამოაპარა. ირონიულად გავიღიმე და „წყვილს“ მივულოცე. როგორც ნამდვილ „ვაჟკაცს“ შეეფერება,

როცა მოვკვდი (თავი პირველი (საცდელი))

ბავშვთა სახლში ყოველდღე ველოდებოდით მშობლებს, ყოფილ მშობლებს დ არა მარტო, ზოგჯერ ახლებიც მოდიოდნენ ჩვენი რაოდენობა კი თითქმის არასდროს იცვლებოდა. მე ერთადერთი ვიყავი ვისაც არავინ ეკონტაქტებოდა საშიში ხარო მეუბნებოდნენ

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეცხრე)

უიმედო, არასტაბილური, საძაგელი ...აუტანელი ადამიანი ხარ და მაინც მიყვარხარ ...იმიტომ რომ "მე" ხარ, ჩემნაირი ხარ, სულ ჩემში ხარ... ჩემი გულის ცემა ხარ... ჩემი ფიქრი და ჩემი სიცოცხლე... შენთან მე - მე ვარ და არანაირი ნიღაბი და თავის მოჩვენება არ

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 5 )

მთელი ღამე პალატაში გავატარე ,დილით რომ გავიღვიძე ზურგი საშინლად მტკიოდა,წითელი ქუსლიანები ჩავიცვი,შავი კლასიკური შარვალი და თეთრი პერანგი ტანზე მოვისწორე ,თმა ავიწიე ,დემეს ეძინა ნაზად ვაკოცე და პალატა დავტოვე. -მიდიხარ უკვე? კარებში ვეჯახები

ორი მოწმე (თავი 8)

„-უეჭველი დღეს მოვა ლაშა? -რავი ბიჭო ოთხშაბათსო და დაველოდოთ ჰა.“ აღარც უსაუბრიათ, მეორე სართულზე ასასვლელ კიბესთან ჩამოჯდნენ და რიგრიგობით გააბოლეს. დაახლოებით 20 წუთში მესამე სილუეტიც გამოჩნდა, სამწუხაროდ ზურგით იდგა და სახეს ვერ ხედავდნენ. დაჩიმ

საუკეთესო ჩემში (თავი 7)

როგორც წესი გზაში ჩამეძინა.. -მელანო გაიღვიძე ჩამოვედით,დაბალი ხმით ცდილობდა ჩემს გაღვიძებას ვაჩე..თვალები გავახილე,გარემო შევათვალიერე და ვიცანი ჩემი საყვარელი რაჭა..გადმოვედით მანქანიდან სახლთან მივედით და დავაკაკუნე..

ჩემი ბედნიერება 4 თავი

ვფიქრობდი ჩემს ცხოვრებაზე რატო დავიბადე საეთოდ თუ ესეთი ტანჯვა მელოდა, მივყვები ცოლად სრულიად უცხო კაცს. ალექსს შევხვდი. ალექსი:- როგორ ხარ პატარავ? მე:- ხო იცი შენ რომ გიყურებ ცუდად ვხდები.. ალექსი:- ანასტასია გირჩევ ეგ უხეშობა ჩემთან დაივიწყო..