მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე თავი 9

იქნა.საყვარელ ქალს გაუცნობიერებლად აუხსნა სიყვარული და გოგოს გაღიმებულ სახეს, გაბრწყინებულ სახეს და თვალებში ანთებულ მოციმციმე ვარსკვლავებს რომ შეხედა მაშინ იგრზნო რომ მისი გრძნობა უპასუხო არ იყო.

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეექვსე)

- ნუ მეთამაშები ანასტასიაა - მომიახლოვდა, კედელზე ამაკრო და წელზე ხელი შემომხვია, როგორც იცის ხოლმეე , ტუჩები ახლოს მომიტანა და ჩემ ტუჩებზე ატარებდა ნელაა და ნაზად, თუმცა არ მკოცნიდა... ამ დროს ხატიას ლაპარაკი გამახსენდა , ამასთან ერთად მისი ტუჩების

სიყვარულის ძალა (თავი 3)

იგი მოკვდა, შეწყდა მაჯის ცემა. გაზაფხულის მზის სხივები, ვეღარ დაუკოცნიან ლამაზ ცისფერ თვალებს. პირზე შერჩენილი ღიმილი, ლამაზი თლილი თითები, გულზე დაუწყვია. ნეტა რა ძალამ დაუხუჭა მას ლამაზი, ცისფერი თვალები. დღესაც ლამაზი დაფენილი წამწამები წაბლისფერ

შესაძლებელია ბედნიერების დაბრუნდება! (3 თავი)(Zayn Malik fanfiction)

4 წლის წინ ბენდიდან და ქვეყნიდან წასული ზეინი უკან ბრუნდა ქვეყანაში. ის ხვდება თავის ძველ სიყვარულს, რომელიც მის გულში ისევ იდგავს ფესვებს, მაგრამ არის პრობლემა მას საცოლე ჰყავს.

უბრალოდ შემიყვარდა!(2 თავი)

მე და ნიკას ისევ ერთად მოგვიწია,წასვლა მე მაღაზიაში უნდა შვსულიყავი,ამიტომ გზაზე გადავუხვიე,ნიკამ მკითხა თუ სად მივდიოდი.მე ვუპასუხე,რომ მაღაზიაში მივდიოდი და წავედი.რამოდენიმე დღის,უკან ერთი ბიჭი გადამეკიდა და როცა მაღაზიიდან გამოვედი,მისმა სამმა

ყველაზე ძვირფასი (თავი 2)

სახლში დაბრუნდნენ თუარა დაღლილებს ჩაეძინათ. ანაბელმა ძილში ხმაური გაიგო, თუმცა ყურადღება არ მიაქცია და ძილი შეიბრუნა. ნახევარ საათში მაინც გაეღვიძა, მთელი სახლი შემოიარა და ვერავინ ნახა -შეტყობინება მაინც დაეტოვებინათ რო დაკრეს ფეხი და წავიდნენ

მოურჯულებელი თავი 2

ანასტასიამ მთელი ღამე ვერ დაიძინა. საწოლში წრიალებდა და თვალებს დახუჭავდა თუ არა, რეზის თვალებს ხედავდა. მეტი ვეღარ მოითმინა. ფრთხილად წამოდგა, კარადიდან ორი ზომით დიდი პერანგი და ჯინსის შორტი გამოიღო, გადაიცვა და ფეხშიშველი მივიდა კართან. ცოტა ხანს

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 9)

მეორე დღე გათენდა, გათენდა წვიმიანი დღე. ისეთი წვიმა იყო გეგონებოდათ ცა ჩამოიქცევაო. თითქოს სამყარო რაღაცას გრძნობდა, რაღაცა ისეთს გვაუწყებდა. ელენეს და ალექსანდრეს კი ამ დროს ტკბილად ეძინათ, ერთმანეთზე ჩახუტებულებს. ალექსანდრე გულაღმა იწვა დიდ

ჩემი დემონი (8თავი)

უკვე ერთი კვირაა სამსახურიდან წამოვედი, ფული მეყოფა 1 ან 2 თვე მერე აღარ ვიცი რას ვიზამ, ისევ ყველაფერმა იმედი გამიცრუა, მთელმა სამყარომ, აქ დარჩენა არ მინდა მაგრამ ვცდილობ, გამუდმებით მიზეზს ვეძებ ამისთვის, ჯერჯერობით ვერ მიპოვია,

მოურჯულებელი თავი 1

-რეზი არ შეაწუხო, - გაჯავრებით გაიმეორა ბებიის სიტყვები და უკვე დახურულ კარს ენა გამოუყო, - ვინ ჯანდაბაა ასეთი, რომ არ უნდა შევაწუხო! თან მე მეუბნებიან ამას. ამ ვაჟბატონსაც, რომ ყველაფერზე აქვს პასუხი! მე შენ გაჩვენებ სტუმრობას, რეზიკო! ანასტასია