არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (24 თავი)

-არა!არა გთხოვ...არა!-მერის ყვირილმა გამაღვიძა,თვალები დახუჭული ჰქონდა,მაგრამ სახეზე ტკივილი ეწერა,ფართხალებდა და ცრემლები სცვიოდა. -მერი...მერი,გაიღვიძე...-ალექს!-უეცრად თვალები

მე შენამდე (თავი-3)

მოგესალმებით...უპირველეს ყოვლისა,მინდა ბოდიში მოგიხადოთ დაგიანებისათვის.მთელ ემოციებს,ყველაფერს რაც კი გამაჩნია ამ ისტორიაში ვდებ...მოგეხსენებათ რომ ესისტორია მართლაც ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის.ალბათ დაგღალეთ ყოველ დღე ამის თქმით მაგრამ მე

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი მესამე)

ვგრძნობ, რომ ჩემს ცხოვრებაში ახალი ეტაპი იწყება რაღაც საინტერესო მელის , დროა გადავაფასო აზრები და იდეები ჯერ კიდევ გუშინ ვამბობდი სიყვარულისთვის დრო არ მაქვს მეთქი. დღეს კი უკვე მზად ვარ ხელებგაშლილი შევეგებო ცვლილებებს. ასეთ კარგ განწყობაზე

დაბრუნება (თავი8)

სანდრო ძლივს ჩავსვი მანქანაში,ჩაჯდომა და გათიშვა ერთი იყო.როგორ არ მინდოდა ახლა მანქანის ტარება.მანქანას ადგილიდან ვძრავ,მეტრეველების კარებში გაკვირვებული გიგი დგას რომელსაც ისევ გაკვირვებულს ვტოვებ. ერთი თვე ვეხვეწებოდი გიგის,მანქანის ტარება რომ

ნიღაბი თავი 2

გაუაზრებლად შეხსნა კარები და დერეფანს გაუყვა, მისაღებში კი საშინელი სანახაობა დახვდა. რატი იატაკზე იყო ჩამუხლული, ტანზე მხოლოდ შარვალი ეცვა, თავი მუხლებში ჩაერგო და ღმუოდა. მაშინვე მიხვდა რაც სჭირდა, როგორ უნდოდა რომ რეალობას გაქცეოდა. როგორ ეტკინა

უაზრო ქმედება (თავი 1)

როცა შენი ერთი სიტყვა მთელ ცხოვრებას გიცვლის შენც და შენს გარშემომყოფებსაც წინა დღეს ძვირფასი ტანსაცმლის მეტი არაფერი გადარდებს მეორე დღეს კი უშგულში იღვიძებ უცხო ოჯახში და ხდები შენთვის სრულიად უცხო მამაკაცის ცოლი გიწევს შეიცვალო შეცვალო ცხოვრების

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? (თავი 8)

- საუბარი გაცადო? საუბარი არა? თავის დროზე გქონდა შესაძლებლიბა ყველაფრის ახსნის და შეგეძლო გამოგეყენებინა თორნიკე,ახლა კი სანამ მთელი სოფელი შევძარი,სასწრაფოდ გაქრი ჩემი თვალთახედვიდან! - ასე იყო საჭირო გესმის? მაშინ ისეთი პატარა იყავი...ჯანდაბა!

მარიონეტი (ოცდამეხუთე თავი)

31 დეკემბერის ღამე დასასრულს უახლოვდებოდა. ღამის თორმეტ საათს სულ რამდენიმე წუთი აკლდა ცა ულამაზესი სალუტებით განათდა. მორიგი ახალი წელი მთელი მისი დიდებულებით მობრძანდა თბილისში. მობილური ტელეფონები წარა-მარა წკაპუნობდა მორიგი ელექტრონული გზავნილის

პიცა გამოძახებით - თავი 8

დარჩენილი დღეები მხიარულად გავატარეთ. მაგდასაც ხშირად ვსტუმრობდით. მისი მდგომარეობა მძიმე იყო, თუმცა უკეთესობისკენ მიდიოდა. ექიმის თქმით, თუ ისევ ასეთი მონდომებით გააგრძელებდა, გადარჩენის შანსი ბევრად დიდი იქნებოდა. წამოსვლისას ძალიან არ მინდოდა

ის დაბრუნდა *7 თავი*

ის დაბრუნდა(7 თავი) (თაკო)-როგორ ხარ დე?გუშინ ძალიან ცუდათ იყავი. (დემეტრე)-აქლა კალგად. (თაკო)-ჰოო დე დღეს ვიღაც უნდა გაგაცნო. (დემეტრე)-ვიიინ (ნიკა)-ვინ და მე. გამარჯობა პატარა კაცუნა მე ნიკა ვარ.შენ რა გქვია. (დემე)-მე დემტლე ვალ (ნიკა)-კარგი