მოახლოება (XII თავი)

ზღურბლთან გაშეშებული ვდგავარ, ნიკას ვერ ვხედავ, ექიმი კი ვენაში რაღაც სითხის შეყვანას ცდილობს, თან აქეთ-იქით იხედება. პანიკა მიტევს და ხმამაღლა ვკივი: -ეს არის, ნიკას მოკვლა უნდა, დაიჭირეთ! ამ დროს ბაჩო და ლევანი შემორბიან პალატაში და კედელთან

სიკვდილმისჯილი (მეექვსე თავი)

თანახმა ვარ. თანახმა ვარ მთელი ცხოვრება შენთან ერთად გავატარო!_ ამ სიტყვებს ვამბობდი და გული ამოვარდნას მქონდა. ხელები მიკანკალებდა და მთელი სამყარო მავიწყდებოდა. მეგონა, რომ ჩვენს მეტი არავინ, აღარ არსებობდა. მთელი სხეულიდან და თვალებიდან

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 2 )

ჩვენ როგორი სამეგობრო გვყავდა იცით? თითქოს არაფრით გამორჩეული მარა ყველაზე შეკრული წრე ვიყავით. ერთი ყველასათვის და ყველა ერთისათვის როა ფრაზა, გვეგონა ჩვენზე იყო დაწერილი და სპეციალურად ჩვენთვის შექმნილი.

სიჩუმე,ჩემთან [5 თავი]

-მარიამ,როგორ ხარ-გამიღიმა ლექსომ,მთელ სახეზე წამოვწითლდი,მეგონა მეჩვენებოდა.ყველას გადავხედე,სიტუაცია რომ გამეაზრებინა.დავწრმუნდი რომ ნამდვილად სალომეს დაბადების დღეზე ვიყავი,ის კი მე მომმართავდა.

ჯვარედინი სიყვარული მაფიაში (პირველი თავი)

*** -ტკბილი ძილი -რომელი ხარ? -ცხელი ბიჭი...

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე (თავი 1)

-არის შენთვის ის, რაც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად გენატრება? ამ კითხვაზე ხშირად მიფიქრია, თუმცა ეხლა რაც პირდაპირ ენაზე მომადგა, მაგან ზედმეტად იმოქმედა ჩემზე , წყალი დავლიე და ჩემს კლიენტს თვალებში შევხედე -რა თქმა უნდა -ხოდა შვილო, არაფერს მისცე

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (8თავი)

ნეტავ დრო გაჩერდეს,გაიყინოს და დავრჩედ მხოლოდ მე და შენ.შენ და მე,მხოლოდ ორნი.ახლა და ამ წამს.გაჩერდეს,გაიყინოს,გაქვავდეს,დაპაუზდეს.აი უბრალოდ მე და შენ და უკანასკნელი დღე,არა არ გეგონოთ,რომ ვკვდბი და იმიტომ ვამბობ უკანასკნელ დღეს.ამას იცი რატომ

მარიონეტი (მეცხრამეტე თავი)

ერთბაშად შეიარაღებული ხალხით გაივსო რესპუბლიკურის შენობა, ნიღბიანი, შავებში ჩაცმული მამაკაცები აკონტროლებდნენ, როგორც ცენტრალურ ასევე სათადარიგო შესასველებსაც. უცერემონიოდ შედიოდნენ პალატებში, ვირტუალური თავდამსხმელების შიშით საგულდაგულოდ ჩხრეკდნენ

უსიტყვოდ (თავი 3)

_დღეს ჩვენს კლასში იცი რა ლამაზი გოგო მოვიდა? _ლიზის გაეღიმა-მოგეწონა ნიკუ? -და ბიჭმა თავი დაუქნია...მეორე ფურცელს დასწვდა და კიდევ დაწერა_მაგრამ შენზე ლამაზი არაა! _ლიზის გაეცინა და ნიკას ჩაეხუტა

გოგონა მზის ჩრდილში (თავი მესამე, მეოთხე)

- ახლა ვეღარ,- სითბოთი აევსო თვალები ნახატთან შეხებისას,- ახლა უკვე ქმარი და შვილი მყავს. ამ ყველაფერს ერთი ხელის მოქნევით ვერ გადავაქცევ, თან არამგონია ადამიანი ორივე ოცნებას ერთდროულად მისწვდეს. რაღაც უნდა გასცე, სანაცვლოდ რაიმე რომ მიიღო.