სიკვდილმისჯილი(მესამე თავი)

აბაზანაში შევედი, მოვწესრიგდი, ბარგი ავიღე და ჰერი-ჰერი ბათუმის სადგურში და შემდეგ ქობულეთში. მაგრამ მთელი გზა იმაზე ვფიქრობდი რომ აქ წამოსვლის თაობაზე იოანესთვის არაფერი არ მითქვამს და ალბათ რომ გაიგებდა როგორ გაბრაზდებოდა. ვფიქრობდი და თან გეგმებს

ყვავილები (თავი 1) საცდელი

ორშაბათიდან დაიწყეს მუშაობა, ნიკოლოზი კმაყოფილი იყო, ორივე ბეჯითად მუშაობდა, კონსულტანტებს ეხმარებოდნენ და უკმაყოფილო არავინ იყო, ნიკა ორივეს დაუმეგობრდა, კარგი ურთიერთობა ქონდა, როცა დრო ქონდა მათთან ატარებდა და ისე კარგად გრძნობდა ორივესთან თავს,

Hidden Feelings (თავი მეორე)

ლიფტიც მალე მოვიდა. მე შევედი და ლუკაც შემომყვა. გამიკვირდა მაგრამ მერე გამახსენდა, რომ ლუკა ჩემს ზემოთ ცხოვრობდა. ლუკამ ორი წამი მიყურა და მერე შემომთავაზა პარკების გამორთმევა. სიტყვა დამთავრებული არ ქონდა რომ ლიფტის კარი გაიღო და მე მაშინვე

მარიონეტი (მეთხუთმეტე თავი)

- "რაზბორკაზე" ქალი?! - გაოცების ტალღამ წამებში გადაუარა მოჩხუბრებს. ერთმანეთს სამკვდრო-სასიცოცხლოდ ჩაფრენილი ბიჭები, მომენტალურად დაზავდნენ. ვისღა ახსოვდა მუშტი-კრივი. უგონოდ დავარდნილ ნინოს გარს შემოეხვივნენ. - მოკვდა, ტო?! - გოგონას თავთან

დაგიმორჩილებ (თავი მეექვსე)

მამაჩემი ნებისმიერს ასე მოექცევა, ყველა გამვლელი ერთი ღამით მისია, მეორე დილით კი ყველაფერი განმეორებას იწყებს. ჯერ ნათიას ვაგებინებ პასუხს ყველაფრისათვის, შემდეგ მამაჩემს მივხედავ, მაგრამ ამ ყველაფერს როგორ მოვახერხებ არ ვიცი, მაშინ როცა წინ

უიმედო სიყვარული (თავი მესამე)

-მე მეუბნები მაგას? -ანუკის უნდოდა ეთქვა რომ თვითონ კი არა ანდრეა დაიკარგა, უნდოდა მიეხალა რომ მის გარეშე ვერ ძლებდა, მან კი ასე უბრალოდ მიატოვა და სხვაში გაცვალა, თუმცა ამის თქმა ვერ გაბედა, ვერც დაადანაშაულებდა იმაში, რომ სხვა ჰყავდა.

სოხუმსკი (12 თავი)

დილაუთენია დაიწყო მომზადება, ყველაფერზე ნერვიულობდა და ღელავდა. გოგა და ლიკა შეძლებისდაგვარად ამშვიდებდნენ. ნანამ დილით დაურეკა და უთხრა მე და გიორგი პრდაპირ რესტორანში მოვალთო. ეწყინა, მაგრამ არაფერი არ თქვა. ეს ხომ მოსალოდნელიც იყო.

ცხოვრებაში ყველაფერი სულ შემთხვევით ხდება თავი მეათე

ლინდა სახლში სანდრომ წაიყვანა, მე გადავწყვიტე ფიქრებისთვის დროებით თავი დამენებებინა და რაიმესთვის მეყურებინა. დიდი ძებნის შემდეგ "ბედის ვარსკვლავის ბრალია"-ს ყურება დავიწყე. ბოლო მომენტზე ბღავილი დავიწყე, მთელ სახლში ისმოდა როგორ ვტიროდი -ეხლა არ

უიმედო სიყვარული (თავი მეორე)

შემოდგომა ჩვეულ რეჟიმში გადიოდა. ანასტასიას და ანდრეას შორის ისევ არაფერი ხდებოდა. შეიძლება ითქვას, რომ ანდრეას აღარც კი ახსოვდა ანასტასია. თუმცა ანუკის შემთხვევაში ყველაფერი პირიქით იყო. ყველაფრის ხალისი დაკარგა. არავინ და არაფერი ადარდებდა.

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 7)

ყველაფერი საშინლად მტკიოდა, ყველაზე მეტად ხელები, იმიტომ რომ ძალიან დასერილი მქონდა. დემეტრეს თვალებში ვუყურებდი ისეთი სახე ქონდა აკოს მოკვლა უნდოდა, კიდევ მირტყამდა აკო ხან სახეში, ხან ისევ მუცელში მაგრამ არა ისე ძლიერად როცა დემეტრეს გავხედავდი