დაგიმორჩილებ (თავი მეოთხე)

მომიახლოვდა... არ მეხებოდა, უბრალოდ ჩემს წინ იდგა და მიყურებდა. თვალები ამღვრეოდა. ხელებზე ძარღვები დასჭიმოდა. მომენტებში ღიმილიც ეპარებოდა. საუბარი საბედნიეროდ მან დაიწყო. ენა ჩავარდნილმა ვერც კი გავბედე ხმის ამოღება.

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-8

ვაკო,გიორგი.რახდება ჩემს თავს?კატო როდის იყო ბიჭებთან ასეთი უძლური როდის იყავი?ვერავინ ვერაფერს ვერ გიბედავდა და ახლა რა ჯანდაბა დაგემართა?კიდევ ერთი ფაქტი იმისა რომ ვგიჟდები უკვე საკუთარ თავს ველაპრაკები მეორე "მე"-ს ველაპარაკები განა ეს

სისხლიანი ვახშამი (XIII თავი)

დამასკუპეს ამ სიმაღლეზე ეს წნევიანი ქალი , თვითონ კი თბილისში გაქუსლეს . ქობულეთში ვაპირებდი წასვლას, სანატორიუმში, მიხდება იქაური ჰავა, თვალიც ისვენებს და გულიც . ვითომ რა არის ორი კვირა , მაგრამ მთელი წელი მყოფნის ხოლმე. ეს სეზონი ჩამივარდა,

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 4)

მან კი ხელები უფრო ძლიერად მომიჭირა ისე ძლიერად რომ ცრემლები წამომოივდა შემდეგ გარეთ გამათრია და ხელებს ისევ არ მიშვებდა საშინლად მიტკიოდა მინდოდა ხმამაღლა მეყვირა ვერც ვეწინააღმდეგებოდი ნელ-ნელა ჩემსკენ მოიწია და უნდა ეკოცნა მოულოდნელად, რომ წაიქცა

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-8

გადავიხარხარე და ბავშვებს შევხედეე...მაგრამ მალევე გამახსენდა ვაკო,გიორგი.რახდება ჩემს თავს?კატო როდის იყო ბიჭებთან ასეთი უძლური როდის იყავი?ვერავინ ვერაფერს ვერ გიბედავდა და ახლა რა ჯანდაბა დაგემართა?

სიკვდილმისჯილი(მეორე თავი)

დაბლა გაჩნდა. იოანემაც დაბლა დამსვა იმის იმედით, რომ ფეხსაცმელებს ჩავიცმევდი, მაგრამ მია რა მია იყო რომ გაქცევა არ მეცადა და გავიქეცი. კორპუსში არ მქონდა ფეხი შედგმული, რომ იოანემ ისევ დამიჭირა და მანქანაში ჩამსვა. ნია უკან დაჯდა და ფეხსაცმელები და

სიცოცხლე შიშის თანხლებით (თავი პირველი)

-თუ კითხვები ამ ეტაპისთვის არ არის, გავაგრძელებ.-წამოიწყო ისევ ერეკლემ-დამნაშავე საკმაოდ გამოცდილი და ორგანიზებულია, ზუსტად იცის ის, რასაც აკეთებს. -უკაცრავად-ვეღარ მოვითმინე და ფეხზე მეც იმ გოგონასავით წამოვიჭერი, ერეკლემ პირდაპირ თვალებში

დაგიმორჩილებ (თავი მესამე)

თვალიერებით გართულებმა ვერც კი შევამჩნიეთ ჩვენს უკან მდგომი დიდ თოფიანი კაცი. საშინლად გამოიყურებოდა. ჩაცვენილი თვალები, დამჭკნარი კანი. ახლაც ნუ დაგვტოვებ ღერთო, ახლაც გვიშველე. -არა... ჩვენ დავიკარგეთ... ტყეში. ძვლივს იღებდა საწყალი ანრი ხმას.

საუკეთესო მამის საუკეთესო შვილი (თავი 3)

ცრემლები მომდიოდა დემეტრემ ცრემლები მომწმიდა მე კი ვეღარ მოვითმინე და დემეტრეს ჩავეხუტე მან სიცილი დაიწყო დემეტრემ ხელები ძლიერად ძალიან ძლიერად მომხვია დემეტრეს გვერძე თავს სხვანაირად ვგრძნობდი მხოლოდ დემეტრე მახსოვდა და არავინ სხვა რატომ იყო ასე?

შეყვარებული თუ მეგობარი (13თავი)

სკოლის დამთავრების შემდეგ ლუსის ვთხოვე რომ ჩემთან წამოსულიყო რადგან დავალებები ერთად დაგვეწერა.უკვე მეორე სემესტრი მთავრდებოდა და გამოცდებისთვის ვემზადებოდით.თან ზაფხულის გეგმებს განვიხილავდით.მთელი დღე ერთად გავატარეთ,საღამის დედაც მოვიდა და მისი