ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 6) +18

დილით მასზე ადრე გამეღვიძა და ვუყურებდი როგორ ჰქონდა ჩემი ხელი მიკრული, კისერთან რაღაც შევნიშნე, ოდნავ გადავუწიე თმა და ტატუ, ნაზად გადავუსვი თითი -რა იყო არ მოგწონს? -არა უბრალოდ საოცრად ლამაზია... -მადლობა და დილამშვიდობისა -დილამშვიდობისა ჩემო

ველური ორქიდეა (6 თავი)

_რა მოხდა აქ, გრიგალი იყო? - აღმომხდა გაოცებულს. მერე ძირს დაყრილ ნივთებს გადავაბიჯე და ფანჯარასთან მივედი, ფართოდ გამოვაღე. რაფაზე დაწყობილი ორქიდეები ფრთხილად გადავაწყვე კომოდის თავზე. - ამხელა კაცმა წესრიგი არ უნდა იცოდეს?

არქანგელოზი ( თავი 8 )

ლუციფერს გაკვირვებისგან თვალები უთრთოდა , დაუჯერებელ რამეს ხედავდა. შეჰყურებდა ჩახუტებულ და მომტირალ ანასტასიას და გული თითქოს თბებოდა , შავი მატერიაც გაქრა , ფრთებიც თავის ადგილს დაუბრუნდა , თითქოს ლუციფერისთვის ყველაფერმა აზრი დაკარგა , მთელი

სამუდამოდ სიცოცხლეში (მეთოთხმეტე თავი)

არ ვაპირებდი გაგრძელების დადებას. ვიცი ბევრი მკითხველი არ მყავს,ბევრი კი არა ძალიან ცოტა მკითხველი მყავს. ძალიან რთულია როცა არავის არაინტერესებს და შენ მაინც წერ. ვცემდი თქვენს აზრს პატივს და არ ვაგრძელებდი დადებას. მაგრამ ესისტორია იმდენად

- blue - ( თავი 5 )

ის ჩემთან სიცოცხლის ბოლომდე იქნება დარწმუნებული ვარ...ის ჩემგან არასდროს წავა ყოველთვის ზრუნავს ჩემზე, რომ ჩემს სახეზე ღიმილი არ წაიშალოს, ყოველთვის ახერხებს პრობლემებიდან გამოსავალი მაპოვნინოს, თავისუფლად შემიძლია უფსკრულისკენ გავიქცე იმიტომ, რომ

ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი II)

- ეს ფე­რი თქვენს თვა­ლებს გან­სა­კუთ­რე­ბულ ელ­ფერს აძ­ლევს, - გა­აგ­რ­ძე­ლა ჩემ­მა პო­ტენ­ცი­ურ­მა კლი­ენ­ტ­მა, - დი­დი ხა­ნია, ასეთ ბუ­ნებ­რივ სი­ლა­მა­ზეს არ გა­დავ­ყ­რი­ვარ. ოღონდ არ იფიქ­როთ, რომ გე­პირ­ფე­რე­ბით. ეს ჩე­მი სტი­ლი არ არის.

ბედის საჩუქარი თავი 15

რაც გვიწერია არ აგვცდება არასოდეს. ვინმეს რომ ეთქვა რამდენიმე თვის უკან ეს მელოდა და ასეთი ბედნიერი ვიქნებოდი, შეიძლება ხმამაღლა გამეცინა და რა თქმა უნდა არ დავიჯერებდი. ყველაფერი სიზმარი მეგონა და გაღვიძება არ მინდოდა, მეგონა თვალს რომ გავახელდი

ლილიანა თავი 5

ლილიანა... ის ისეთი ლამაზია... რა შემიძლია გითხრათ ამ გოგოზე? რა და ბევრი რამ! ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ჩვენი ურთიერთობა თავიდანვე განწირული იყო... არც კი ვიცი... შეიძლება კი მე და ლილიანას,ორ განსხვავებულ,აბსოლუტურად საპირისპირო ადამიანს რაიმე სერიოზულად

წარსულის ლანდები თავი 6

გამარჯობა ალექს, ღიმილით მიესალმა გიორგი, თითქოს აქ უნდა ყოფილიყო და გასაკვირიც არაფერი იყო იმაში რომ ის მის სახლში ცდილობდა შესვლას, არ შემომიშვებ? ისევ გაოცებული იკითხა -გიორგი აქ რას აკეთებ? ბოლოს და ბოლოს აგონიიდან გამოვიდა. -საქმე მაქვს შენთან,

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 18

ყველაფერი გავამზადეთ ისეთი სუფრა გავშალეთ, რო წუნსაც კი ვერ უპოვნიდით, გიორგი წამითაც არ მომშორებია გვერდიდან. ლუკა და ანი 2 საათში მოვიდოდნენ სუფრა გავაწყვეთ და მისაღებში გავედით. - გამიმხელ სიმართლეს თუ ისევ დაველოდო? - დაელოდე, მაინც მალე