Mine (თავი 2)

- გუშინ მაღაზიიდან რომ გამოვდიოდი ჯიპზე ჩამოვჯექი. ვიღაცამ რეზინი მომაძრო. მანქანიდან ჩამოდი დროზეო,რო დამიკაწრო არ ვიცი რას ვიზამო და ასე. არა და მართლა მილიონი ნაკაწრი ქონდა. ტელეფონი დამივარდა მის მანქანაზე და ეკრანი გატყდა ჩემი. დღეს მოედანზე

სიზმრის ქურდი (თავი IV)

დილით ადრე გამეღვიძა. საათს დავხედე, ჯერ 6 საათი იყო. თავზე საყრელად მაქვს დრო. რა გავაკეთო? გუშინდელი დღის შემდეგ უხასიათოდ ვარ, დავხატავ და გუნებაც გამომისწორდება. ფანქარი და ფურცელი მოვიმარჯვე და ესკიზის დახატვას შევუდექი.

2 გრამი სიყვარული (თავი 3)

ვიცოდი რომ ფანჯრიდან ის უსინდისო მიყურებდა და მაკვვირდებოდა სწორად მოვიქცეოდი თუარა ამიტომ მისკენ წავედი და წამში ჰაერში აღმოვჩნდი..ძლიერად ჩამეხუტა , თითქოს დიდი ხნის უნახავ მეგობარს შემთხვევით ქუჩაში გადაეყარა

M.I (თავი მეშვიდე)

მარი იდგა და შიშისგან ვერ ინძრეოდა, ფერი წაუვიდა ინჰალატორს ვერ პოულობდა ამ დროს გული წაუვიდა. მერე, მერე რაც მოხდა თვითონ დაჩისაც არ ახსოვდა, სანდრომ მაშინვე ენდოტრაქეალური ინტუბაცია გაუკეთა.

დრო (თავი IV)

ის კი მიყურებდა ბავშვური, აწყლიანებული თვალებით და უცებ მკითხა: –ზღაპრები ხომ ასე არ მთავრდება? თქვენი ამბავი ცუდად რატომ მორჩა? აქ კი მომიწია იმ პასუხის გაცემა, რისი დაჯერებაც თავადაც არ მინდოდა: –ცხოვრება ზღაპარი არაა, ილია, ზოგი ამბავი ცუდად

ზაფხულის რომანი. 2 თავი

წყნეთის აგარაკი ძალიან მომწონდა. კეთილ მოწყობილი 2 სართულიანი სახლი. ევრო რემონტი, ბაღი, აუზი და ბლა, ბლა, ბლაა... მე და ანო მანქანიდან გადმოვედით, სახლის სიმაღლემ თვალი მოგვჭრა და ჩანთები ძირს დავაგდეთ. დედა კი მეზობელს ელაპარაკებოდა, მეზობლის

2 გრამი სიყვარული (თავი 2)

-მეც მახსოვს პირობა-დაბნეული სახით გავხედე და სადარბაზოში გავუჩინარდი..როგორც კი შევედი მანქანის ხმამ მამცნო რომ ლუკა წავიდა..ლიფტით ასვლა დამეზარა ამიტომ კიბეები ავირბინე საოცრად კარგ ხაისათზე ვიყავი ლუკას გაცნობით მაგრამ როგორც კი ჩემ სართულზე

დრო (თავი III)

ენობიდან ფეხი გამოვდგი თუ არა შემცბარი გავჩერდი და ერთ ადგილს მივეყინე, ის ნამდვილად ვერ დამინახავდა და შემეძლო შეუმჩნევლად გავპარულიყავი, მაგრამ მინდოდა კი???

სიზმრის ქურდი (თავი III)

-გაბრიელს იცნობ?-ამ კითხვაზე შეცბა, აშკარად არ ელოდა. თუმცა წამის მეასედში ეშმაკურად გამომხედა და მითხრა: -მისით ასე რატომ დაინტერესდი?-ჯერ მე შემომხედა შემდეგ ისევ ნივთს, რომელიც ხელში ეჭირა-მოგწონს?-ახლა თვალებგაბრწყინებულმა მკითხა და ისევ მე

M.I(თავი მეექვსე)

მარი გაშეშებული იდგა კარებში. თვალებს ვერ უჯერებდა, სრულიად არ ელოდა ირაკლის გამოჩენას, ცოტათი ეშინოდა კიდეც ეგონა რომ ის გაბრაზებული იყო. არ შემცდარა, ირაკლის თვალები ანთებული ჰქონდა სიბრაზისგან.