M.I (თავი მერვე)

საბა მარის უკნიდან ეხვეოდა და არ უშვებდა,იცოდა რო წასვლა უნდოდა. ირაკლის მკვლელი თვალებით უყურებდა, ანიშნა ან კატო გაიყვანე ან მარიო. მარის უემოციო გამომეტყველება არ ქონია, ამჯერად მის თვალებში სევდა, იმედგაცრუება სჩანდა.

ოცნებებიც ხდება (მესამე თავი)

-მე... მე... ძალიან.. ვწ.. უხვარ.- ძლივს ამოვღერღე და გადავეხვიე მან კი ავქვითინდი როცა მისი მონატრებული სურნელი შევიგძენი მან კი... წელზე წამავლო ხელი ამიყვანა და გარეთ დამსვა კარები კი ცხვირ წინ მომიხურა. ვერ ავღწერ რა დამემართა პირველად ჩემს

ბედის ბორბალი (თავი 1)

-მოდი მუსიკას მოვუსმინოთ.ჰო ხედავ ნინას სულ არ ვახსოვართ-მის ნათქვამზე ორივეს გვეცინება,ცალ ნაუშნიკს ვართმევს და მადლობის ნიშნად ვუღიმი. ასე დროც მალე გადის,ლუკა მუსიკას ცვლის და ცვლის,ჩემს გართობაზე ფიქრობს,მართლაც,კარგი მეგობარია...

ბედნიერება და უბედურება (1 თავი ♥)

ცხოვრებაში ადამიანს ბევრი სირთული გადალახვა უწევს,მაგრამ,მარტო სირთულეები როდია ამქვეყანაზე ხანდახან სირთულეების გარეშეც მოდის ბედნიერება ♥მე ვარ ალექსანდრა კოხერიძე ,ვარ 15 წლის და ვცხოვრობ თბილისში.......მყავს ძააან ჯიგარი მშობლები და ორი

Mine (თავი 2)

- გუშინ მაღაზიიდან რომ გამოვდიოდი ჯიპზე ჩამოვჯექი. ვიღაცამ რეზინი მომაძრო. მანქანიდან ჩამოდი დროზეო,რო დამიკაწრო არ ვიცი რას ვიზამო და ასე. არა და მართლა მილიონი ნაკაწრი ქონდა. ტელეფონი დამივარდა მის მანქანაზე და ეკრანი გატყდა ჩემი. დღეს მოედანზე

სიზმრის ქურდი (თავი IV)

დილით ადრე გამეღვიძა. საათს დავხედე, ჯერ 6 საათი იყო. თავზე საყრელად მაქვს დრო. რა გავაკეთო? გუშინდელი დღის შემდეგ უხასიათოდ ვარ, დავხატავ და გუნებაც გამომისწორდება. ფანქარი და ფურცელი მოვიმარჯვე და ესკიზის დახატვას შევუდექი.

2 გრამი სიყვარული (თავი 3)

ვიცოდი რომ ფანჯრიდან ის უსინდისო მიყურებდა და მაკვვირდებოდა სწორად მოვიქცეოდი თუარა ამიტომ მისკენ წავედი და წამში ჰაერში აღმოვჩნდი..ძლიერად ჩამეხუტა , თითქოს დიდი ხნის უნახავ მეგობარს შემთხვევით ქუჩაში გადაეყარა

M.I (თავი მეშვიდე)

მარი იდგა და შიშისგან ვერ ინძრეოდა, ფერი წაუვიდა ინჰალატორს ვერ პოულობდა ამ დროს გული წაუვიდა. მერე, მერე რაც მოხდა თვითონ დაჩისაც არ ახსოვდა, სანდრომ მაშინვე ენდოტრაქეალური ინტუბაცია გაუკეთა.

დრო (თავი IV)

ის კი მიყურებდა ბავშვური, აწყლიანებული თვალებით და უცებ მკითხა: –ზღაპრები ხომ ასე არ მთავრდება? თქვენი ამბავი ცუდად რატომ მორჩა? აქ კი მომიწია იმ პასუხის გაცემა, რისი დაჯერებაც თავადაც არ მინდოდა: –ცხოვრება ზღაპარი არაა, ილია, ზოგი ამბავი ცუდად

ზაფხულის რომანი. 2 თავი

წყნეთის აგარაკი ძალიან მომწონდა. კეთილ მოწყობილი 2 სართულიანი სახლი. ევრო რემონტი, ბაღი, აუზი და ბლა, ბლა, ბლაა... მე და ანო მანქანიდან გადმოვედით, სახლის სიმაღლემ თვალი მოგვჭრა და ჩანთები ძირს დავაგდეთ. დედა კი მეზობელს ელაპარაკებოდა, მეზობლის