ცისფერთვალება.. თავი 5

იტალიაა..მოვდივარ ლამაზო..ახალი თავგადასავლები იწყება,თან ყოველთვის მინდოდა რომის ნახვა..დადააააამ...დამიანე შენ კი ცოტახანი ინერვიულე,ნუუ ცოტათი მაინც თუ გაღელვებ..ტელეფონიდან კარტა ამოიღო და გადატეხა.."ახალს ვიყიდი" თქვა და კმაყოფილმა გაიცინა..

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 12)

დილით როცა მარიამმა გაიღვიძა უკვე თავის საწოლში იწვა მისი პეუარი ეცვა. „ნუთუ ალექსანდრემ გამხადაო? „ გაიფიქრა მარიამმა, ოტახს თვალი მოავლო და იქვა სავარძელში მიძნებული ალექსანდრე დაინახა, თვალები მინაბა და გაუხარდა რომ კოშმარისგან თავი იხსნა, ეხლა

XVII (თავი N12)

დილით საბა გავაცილე,თან მინდოდა ცოტა გამეიარა,იქნებ სანდროც მენახა რა იქნებოდა ჩემიდაბადების დღის შემდეგ საერთოდ არმინახავს,არც წერილი გამოუგზავნია არც სადმე შემიმჩნევია, ისე წერილების მოწერა რაღაც წინა საუკუნეებში მაბრუნებს თითქოს მაგრამ მომწონს

სექსუალური ადვოკატი (თავი 6)

-ყვავილებია,ნატა-გაუღიმა ქალმა და იასამნები შემოიტანა,პირდაპირ მაგიდაზე დაუდო ნატას.ქალმა მაშინვე იცნო,როგორ ვერ იცნობდა.განა იგივე თაიგული არ აჩუქა გიორგიმ პირველ პაემანზე. -არა!-თავი ვერ შეიკავა და წამოიძახა. -ნატა,რა ხდება?-დავითმა კინაღამ

ორმაგი ცხოვრება (2 თავი)

-ასე როგორ ვეზიზღები...ასე როგორ ვეზიზღები...ასე როგორ ვეზიზღები... მონოტონურად იმეორებდა უფრო და უფრო ხმამაღლა და არაფრით ემორჩილებოდა ხანში შესული ბებიის მკლავებს. ანა გასქურასთან აიწურა. შოკისგან გაქვავდა ,მაგრამ ადგილიდან არ ან ვერ გაირყა.

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცამეტე თავი)

ბოლო ლექცია 3 საათზე მთავრდებოდა.ღრუბლიანი ამინდი იყო ცოტა ციოდა, არც ქარი იყო და არც წვიმა, ხელსაყრელი დრო იყო იმისთვის რომ სვანეთში გაპარულიყო.სქელი ნაქსოვი ჟაკეტი მოიცვა შედარებით თხელ გრძელმკლავიან მაისურზე, ჩანთა გვერდულად ჰქონდა გადაკიდებული

"ცხოვრების მწვანე თვალება საჩუქარი" (თავი6) დასასრული

თამარის ისტერიკული სიცილი აუტყდა და საწოლზე ჩამოჯდა , ამდროს კარი გაიღო და ბექა შემოვიდა .. -ბექა: ეჰ რა სულელი ცოლი მყავს !! თამარიმ სიცილი შეწყვიტა და სახე დაასერიოზულა ... -თამარი: ხომ გითხარით რომ წასულიყავით , ხომ გითხარით , რომ ვერ გიტანთ ..

N:9 - (თეთრი ანგელოზი) ნაწილი 2 - თავი 6

ბარბარესავით და უფრო მაგრად კრავდა. ტუჩები მაგრად მოკუმა , რომ სიცილი არ ატყდომოდა. - ვაიმე ბათუ , რა ქენი გუდუნა ეს ? - შეიცხადა და ლოყებზე ხელები იტკიცა.

-ვერ გვიცანი გოგო? (ყველაფერი მოგვარდება) (8 თავი)

_ცოტახანს უნდა გავისეირნო გავივლი ცოტას-მცირე ხნიანი დუმილის შემდეგ დემეტრემ მშვიდათ თქვა და ფეხზე წამოდგა _დემეტრე რაღაც გჭირს-ეჭვისთვალით ახედა იოანემ _არაფერი არ მჭიდს იო არა_ხელი აიქნია და კარისკენ წავიდა_უბრალოდ ხასიათზე ვერ ვარ-ბოლოს დააყოლა

ბედისწერა (თავი 5)

-უკაცრავად, მაგრამ ეს წიგნი მე მეკუთვნის ლამაზო. - გაუღიმა გოგონას და ხელი ალერსიანად მოხვია. - სწორედ ამას ვეძებდით, გვრიტო. იმედია გაგვიგებ, - თვალი ჩაუკრა და შემდეგ რატის გახედა. რატი ყველაფერს მიხვდა და მაშინვე მიუახლოვდა, საკუთარი თვალით