-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი (თავი 10)

საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა. თვალები ზანტად გავახილე და ჩემს თავთან მჯდომ ალექსანდრეს სუსტად გავხედე.-გაიღვიძე ჩემო პატარა. - სწრაფად დაიხია ჩემსკენ და შუბლზე მაკოცა - როგორ ხარ?-აუ რავი თავი მტკივა. მოწყენილად ვუთხარი და მის

ყვითელი გორილა (თავი პირველი)

-საღამომშვიდობის ქალბატონო ლაურა! - მივესალმე ხნიერ,თმაგაჭაღარავებულ ქალს და მჭიდროდ შემოხვეული შარფიდან ცხვირი ამოვწიე. -უკვე მოხვედი?! ან საერთოდ,რისთვის წახვედი?ისეთი უჟმური როგორ უნდა იყო,რომ შენი,საკუთარი დაბადების დღე არ გიხაროდეს და შუა

დაუმორჩილებელი მეძავი (2 თავი)

ამ ქალს,როგორც ყური მოვკარი ლუიზა ერქვა.მალევე გამიყვანა სადღაც დიდ ოთახში,რომელიც სავსე იყო ვულგარულათ ჩაცმული ქალებით. -ნონა,ეს ახალია,რამე შესაფერისი მოუძებნე-გასძახა მაკიაჟის კეთებით გართულ გოგოს -აქ იმუშავებს? -ჯერ არა,მიდის,მაგრამ

სანაპირო (თავი 5)

"...ნინა აივნის მოაჯირზე იდგა,მოკლე თეთრი სარაფანა ალაგ-ალაგ სისხლით იყო დალაქული,ნიავი თმას აქეთ-იქით უფრიალებდა და კაბაც ნელ-ნელა ირხეოდა,თითქოს ანგელოზი იყოო რომელიც მალე გაფრინდებოდა და ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს გაერიდებოდა..."

"აი აქ დაგერხა" (თავი2)

-მე კი არა შენ დაგერხა ნადირო !!! ირონია არ დააკლო მარიამმა...-მე .. მე რატო ? მიკამ გაოგნება ვერ დამალა და კითხა მარიამს..-შენ იმიტომ , რომ ჯერ შენი ცოლი არ ვარ , ასე რომ ხელს თუ დამაკარებ იცოდე გიჩივლებ გაუპატიურების მცდელობისთვის !!! თქვა

დაუმორჩილებელი მეძავი (1 თავი)

-არა,არა გთხოვთ, არ გინდათ?-ტყუილათ ვეხვეწებოდი ჩემს გაიძვერა და საზიზღარ,აღმზრდელს,რომელსაც ჩემი ბავშვთა სახლიდან გაგდება და ვიღაცაზე მიყიდვა უნდოდა -უკვე დიდი ხარ,სრულწლოვანი.ისიც გეყოფა აქამდე,რომ აგიტნეთ,ახლა კი სარფიან გასაღებ,რა გინდა

შეცვლილი მეტიჩარა (თავი 1)

-გიოს ვეჩხუბე-გიორგი ლიპარტელიანი, 20წლის. სტუდენტი. ხშირად ჩხუბობენ, იმის გამო რომ თეონა ძალიან რომანტიული ადამიანია. გიო კი ამას ვერ იტანს.-გადაწყვიტე წახვიდე თუ არა?-არ მინა წასვლა, მაგრამ ნინასთვის ჯერ არაფერი მითქვამს.-ჩემი აზრით ჯობს

sms 1 თავი

- მზად ვარ. - ვამბობ და მასთან ერთად ვხტები, უკვე მეორედ… შეჯახება წყლის ზედაპირთან, დაგუბებული ყურები, აჩქარებული გულისცემა, შიში და გადარჩენის ინსტიქტი იღვიძებს, ფართხალს ვიწყებ და ვცდილობ ამოვყვინთო, თვალები მებინდება. - ნუ გეშინია, არ დავუშვებ

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი (თავი 1-9)

ბურანიდან ტელეფონის ხმამ გამომიყვანა.ძალიანაც არ მინდოდათვალის გახელა მაგრამ ტელეფონი რომ აღარა და აღარ გჩერდა იძულებული გავხდი მეპასუხა.ზლაზვნით წამოვიწიე ტელეფონი ავიღე და ნომრისთვის არც დამიხედავს ისე ვუპასუხე -ხო(მე) -ხო კი არა გოგო აწი ერთი

სანაპირო (თავი 4)

"...-რა ხდება?-გიჟივით იკითხა ნინამ და სრული სიჩუმე ჩამოვარდა,-მაიკი ავარიაში მოყვა...ელენე ძალიან ეხვეწა ნინას რომ შინ დარჩენილიყო,ფეხს ბოლომდე არ გაევლო და თან არ უნდოდა დაბადების დღეს აეროპორტში შეხვედროდა.ნინა დათანხმდა