ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი XII)

მარიამმა თავი ნერვულად დააქნია და ფანჯრისკენ შეტრიალდა. ცრემლები ისევ და ისევ აწვებოდა.რომარა ჯიბეში მისი ტელეფონის ვიბრაცია ალბათ თავისუფლად მისცემდა ცრემლებს ქუთუთოებიდან ჩამოსვლის საშვალებას. ტელეფონი უყოყმანოდ ამოიღო და საწოლზე ჩამოჯდა, უცხო

ნათელი წერტილი (5თავი)

გავითვალისწინე მამის დარიგება, სიმართლე გითხრათ, დიდად ვერ მივხვდი რატომ, მაგრამ მირჩია თავი შემეკავებინა ქართულად ლაპარაკისგან. როცა მიზეზი ვკითხე, გაეღიმა, ზოგჯერ ასე უფრო მეტს გაიგებ. მისი რჩევა მომეწონა და მძღოლს ინგლისურ ენაზე ვთხოვე, მცირე

მტერი შემიყვარდა (თავი 4)

სიხარულით ჩამოვირბინე უნივერსიტეტის კბეები. ჩემი გრძელი თმები ფრენით მომყვებოდნენ. აი შენით რომ მიაღწევ შედეგს ის ყველთვის გახარებს. გარეთ გიჟივით გამოვვარდი. პირი გაბადრული მქონდა. წინ არც ვიყურებოდი როცა მამაკაცის სხეულს შევეჯახე და ძირს მოვადინე

''ამაყი გოგოს დღიური'' (თავი 1)

''დაწყება ყოველთვის რთულია, მაგრამ რაღაცით ხომ უნდა დაიწყოს ადამიანმა'' მე დღიურის წერას ჩემი მოკლე ბიოგრაფიით დავიწყებ. ვცხოვრობ თბილისში, მყავს მეგობრული ოჯახი, ბევრი მეგობარი და რამდენიმე საუკეთესო დაქალი. სკოლა 1 წელზე მეტია რაც დავამთავრე და

ფიქტიური (თავი 11)

საშინელი თავის ტკივილი ვიგრძენი,მაგრამ არაფერი მითქვამს.ხელები მალევე გამიცივდა.ნინომ ალბათ შეამჩნია რაღაც რომ მჭირდა და რამოდენიმეჯერ გამომხედა.საშინლად ვიყავი მაგრამ მე იქ ხმას არ ამოვიღებდი.გაუჩერებლად ლაპარაკობდნე,მაგრამ მე ერთი სიტყვაც კი არ

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 3

-სიყვარულს კიდევ რა უშავს,უსიყვარულობაა საშინელება -შენ უყვარხარ ვინმეს? -არ ვიცი,ჯერ არ უთქვამთ-ცხვირი ავიბზუე და მისაღებში შევედი,დივანზე წამოვწექი და პლედი გადავიფარე. -მიყვარს ეს პერიოდი-მომიცუცქდა დაჩიც-მაგრამ მცივა-თქვა

ქორწინება კონტრაქტისთვის (1 თავი)

-ძალიან მაინტერესებს მიზეზი იმისა თუ რატომ დააგვიანეთ კონტრაქტზე ხელის მოწერა მაგრამ არ ჩაგეძიებით.-ცოტახანს შეყოვნდა და განაგრძო-ანუ თქვენ ამბობთ რომ რაც მინდა ის გთხოვოთ კონტრაქტის გაფორმების სანაცვლოდ?-ირონიული მზერა მომაბყრო -დიახ!-ვუთხარი და

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი ( თავი 1)

დილით ძველი ხის ფანჯარიდან შემოჭრილ სხივებმა შვიდზე გამაღვიძა, მზის სხივები პირდაპირ თვალებში მესობოდა. თვალები ძლივს – ძლივობით გავახილე და გვერდითა საწოლზე მშვიდად მომძინარ დედას გავხედე. მაშინვე ავდექი და ჩემი ტყის ტანსაცმელი ჩავიცვი. მართალია

ნათელი წერტილი (4 თავი)

პორტში რამდენიმე წუთში მივედით. - მისტერ კლოდ, როგორ მიხარია თქვენი ნახვა, არ ვიცოდი სტუმრობას თუ გეგმავდით! - მხიარული სახით შეგვხვდა გემის კაპიტანი. - არც ჩვენ, მოულოდნელად გადავწყვიტეთ. ცოტა ხნით შეგაწუხებთ. - თვალი ჩავუკარი და გემბანზე ავედით.

მტერი შემიყვარდა (თავი 3)

მანქანიდან გადმოვედი. ბიჭებიც გადმოვიდნენ. ოთხივე შენობის წინ გავჩერდით. სამ სართულიანი იყო. კედლები არ ქონდა. უბრალოდ იატაკი და ბოძები. იქაურობა შიშს მოჰგვრიდა ყველას. წინ მე გავიჭერი, ვითომ რამის თავი მქონოდა, მაგრამ შიში დავძლიე. უკან ბიჭები