ვერ დაგთმობ (თავი 2)

რა სულელი ხარ. სულელი და ჯიუტი. რა იფიქრე ცხენზე რომ წამოიჭიმე გამოცდილი მხედარივით. რომ გადმოვარდნილიყავი, გიფიქრია რა მოხდებოდა? სულიც არ დაგყვებოდა მიწამდე... -საყვედურიც გაურია, მაგრამ ტონი მაინც თბილი და მოსიყვარულე ქონდა. -იდარდებდი? -

მაპატიე (თავი 5)

-ანაა! ანა გაიღვიძეე! -რა ხდებააა?-ვთქვი მთქნარებით და გადავტრიალდი. -ანა ანა გაიღვიძეეე!! მალეე... ცალი თვალი გავახილე და წინ მარი დავინახე. -მარი, რა ხდება დამაძინე რაა!! -ახლავე ადექი და წავიდეთ უნდა ვილაპარაკოთ!

ფულზე გაყიდული (თავი 2)

გეგამ თვალები რომ გაახილა მზე უკვე ამოსული იყო, წუხანდელი ღამით საკმაოდ ნასიამოვნები იყო და გაdაწყვიტა ღამის პარტნიორი კიდევ ერთხელ შეეთვალიერებინა, მაგრამ გვერდით რომ გადაბრუნდა იქ არავინ დახვდა, მაგრამ იმან რაც დაინახა ერთ ადგილას გააშეშა..

ნაბიჯი წინ (თავი 8)

-ოჰ ნინა,ნინა. ადრეც ზუსტად ისეთი ეჭვიანი იყავი,როგორც ახლა.ყველა ქალში რატის საყვარლებს ხედავდი.როდის უნდა შეიცვალო ხასიათი მეტრეველო?როდის უნდა დაქალდე და დასერიოზულდე?

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 5)

დრო გადიოდა. ცივმა და სუსხიანმა ზამთარმა ჩაიარა. ტკბილი და ხალისიანი ახალი წელით. მიას და სანდროს ურთიერთობას არანაირ ცვალებადობა ჰქონდა. ყველდღე ხვდებოდნენ პარკში. გვერდი გვერდ ისხდნენ. მუსიკებს ერთად უსმენდნენ, ლაპარაკობდნენ, მომავლის გეგმებს

ვერ დაგთმობ! (თავი 1)

-ხეპრე, ხარ, დეგენერატი ხეპრე... - ცოტაც და ატირდებოდა ელე, ძალიან დაეზაფრა შიშველი ცეკვის პერსპექტივას. სიცილით გული რომ იჯერა, ისევ ცეცხლის დანთებას შეუდგა. -მართლა, ლაშა, რად გინდა, ეს ცეცხლი, წავიდეთ რა... - ხმაში მუდარა გაურია ელემ. ღმერთო

ფიქტიური (თავი 3)

-მოდიხარ ხო დღეს ბარში? - ოთახში ასეულს საწოლზე დამხვდა და უდარდელად იქნევდა ხელებს. -რავი ბიჭები თუ იქნებიან მარტო არმინდა - უკმაყოფილომ გავაწკლაპუნე ტუჩები და კარადას გავხედე. -არა გოგოებიც იქნებიან და წამოდი,გაგაცნობ.

დაბრუნება (თავი 5)

ალექსი დედიკო, რამდენჯერ გითხარა ჩაშვება არ არის ლამაზი! მერე რა, რომ გატყდა? ახალს გიყიდი. მთავარია, თქვენ იყოთ კარგად, ერთმანეთი უნდა გიყვარდეთ, თქვენ ხომ ძმები ხართ? აბა ჩაეხუტეთ ერთმანეთს, მერე კი სამივე მე ჩამეხუტეთ

Life or Death...თავი2

სრულ სიბნელეში მივდიოდი,მაგრამ არაფერს ვეტაკებოდი.მართალია ძალიან არ მინდოდა იმ შუქში გავლა,მაგრამ ასე უსასრულოდ ბნელში სიარულს,ისევ იქ გავლა მერჩივნა.ამ ფიქრებში გართულმა ფეხი რაღაცას წამოვკარი და დავეცი.როცა გონს მოვედი მივხვდი,რომ

ფიქტიური (თავი 2)

-ჩემო გოგო როგორ შეცვლილხარ ამ ერთ კვირაში - დაკვირვებით მათვალიერებდა ნინო და თან თმებზე მეთამაშებოდა. -ვაიმე ნინო შენ რო არ მყავდე გავაფრენდი რაა! აიიცი როგორი ადამიანია თორნიკე? ადამიანიც არა.ვძულვარ და არც კი ცდილობს რომ მისი