თუმცა

მზე ანთბს ცის პირს ელვარებს ლაღად

სამი მიზეზი (5 თავი)

-რამდენიიი?_ლამის თვალები გადმოუცვივდა განოს. -ღმერთო შენ უშველე, ამდენი ხანი რამ აგატანინა ბიჭო. თუმცა ერთმანეთს იტანდით ალბათ.-წესიერადთქო. -აუ რატიკოო, კიდე მომე ერთიც, თორე გასკდა ტვინი ამის

თბილისელი ლილეს მანჰეტენური ცხოვრება (თავი 10)

ამ ისტორიის თხრობა დიდი ხნის წინ დავიწყე. ახლა გადავწყვიტე გამეგრძელებინა , თუმცა შემდეგი თავების დადება ახალი ექაუნთიდან მიწევს , რადგან ძველში შესვლას ვეღარ ვახერხებ ( Ms.Lee- შეგიძლიათ ნახოთ წინა თავები ) . მაშ ასე, ვაგრძელებთ ლილეს შესახებ

უნებლიე შეცდომა (15 თავი)

-რომელმა ესროლეთ იმ უდანაშაულო გოგოს?_უფრო დაუბოხდა ხმა დაჩის და ატირებულ კაცს კისერში ჩაავლო ხელი -რომელმა?-მარჯვნივ_მაშინვე გაყიდა გვერდით მჯდომი ახალგაზრდა ბიჭი. მანაც თვალები

გა-სიყვარულე-ბა

ერკე: -მოგესალმები პრინცესა, რა ამბები ყოფილა ამ მხარეში, არც ვიცოდი! გუშინ თქვენკენ პატარა ბავშვები გამოვუშვი, რომლებიც დედის სითბოს ეძებდნენ და როგორც შევიტყვე უპოვნიათ. აბა რატომ დამიძახეთ, რა ხდება თქვენთან? ანამიკა: -მოგესალმები, მადლობელი ვარ

თუმცა ყოფნა ერთად..

თქმული სითავხედედ კვლავაც მეჩვენება, ვიცი, შენს ფიქრებში სხვები მიმოდიან გეტყვი, სულ ჩემი ხარ, როცა მიყვარხარ და.. შენით აღივსება ჩუმი მელოდია..

მან ცოლი შუა ზღვაში მიატოვა და თავი გადაირჩინა... თუმცა ნუ

დედა ყოველთვის მეუბნებოდა, რომ არ უნდა მემსჯელა წიგნზე გარეკანის მიხედვით. ახლა გავიზარდე და შემიძლია დავამატო, რომ წიგნზე არ უნდა იმსჯელო არა მხოლოდ გარეკანის, არამედ რეცენზიებისა და ანოტაციების მიხედვითაც.

თუმცა ზამთრამდე ჯერ კიდევ მოთოვს!

ისე გამყინა, ამ ზამთრის სუსხმა, რომ შემოდგომის მანატრებს ფოთოლს... შემოუძარცვავს სამოსი ხეებს, ვრცელი სიცივე სიმწვანეს მოსპობს! ისე გამყინა ფიქრებმა შენზე, გული სალბუნად ოცნებებს მომთხოვს, დიდიხანია გამოზაფხულდა, თუმცა ზამთრამდე, ათასჯერ მოთოვს!