ილიანა(7)

დიდხანს ისხდნენ და ეწეოდნენ ხმისამოუღებლად,თვალი სხვადასხვა მიმართულებით გაშტერებოდა თითოეულს,მათი გონებაც სადღაც შორს,მომავალში ანდა წარსულში იყო,ვინ იცის.ბოლოს სეიდმა დაარღვია სიჩუმე და თვალებგაშეშებულმა ამოთქვა: _დედამიწაზე იმაზე ბევრად უფრო

ილიანა(6)

ნელი ნაბიჯებით მიუყვებოდა გზას და ფიქრობდა მომხდარ მოვლენებზე.საფიქრალი ბევრი დაუგროვდა.სეიდი გამოუტყდა,რომ მოსწონს,გამოდის,რომ მისი გრძნობა ცალმხრივი არ არის.რა კარგად ეძინა გუშინ,სიზმარიც კი არ უნახავს.დარლა ისეთი სხვანაირია, სეიდი მართალი იყო,მას

ილიანა(5)

პასუხით მიხვდა,რომ არ უნდა გაეფუჭებინა ეს წუთები სიტყვებით,გაჩუმდა,უკეთესაად მოიკალათა სეიდის მუხლებზე და გაეღიმა. რაღაც ეტაპზე,ყოველ ადამიანს სჭირდება გვერდით ისეთი ვინმე,ვისაც დაეყრდნობა,მოდუნდება და დაისვენებს.მათი ეტაპები დაემთხვა და ისინი

ილიანა(4)

_არ გაბრაზდე,რომ ისევ ამ თემას ვუბრუნდები,უბრალოდ გამახსენდა,რომ სადღაც წამიკითხავს მსგავსი სიტყვები.ღმერთი,რომელიც არ ჩანს,არ საუბრობს და რეალურად არც სუნთქავს,ამ ყველაფრის მიუხედავად ის მაინც დედამიწის ყველა მონაკვეთში ფიგურირებს

ილიანა(3)

ღვინომ თავისი ქნა და ადრიანად ჩაეძინა.სიზმარი არ უნახავს,დილამდე მშვიდად ეძინა.მზის სხივმა სახეზე გადაურბინა და გააღვიძა. შემოკეცილი საბანი გაასწორა,გაიზმორა და წამოჯდა.პირიდან საშინელი სუნი ამოსდიოდა.დღეს სეიდს თავისი ჩანაწერები უნდა

ილიანა(2)

ჩვენი არჩევანი განაგებს ჩვენივე ცხოვრებას.ადამიანებმა უნდა გაიზიარონ თუ რა მოჰყვება მათ არჩევანს.ილიანამ გაიაზრა. გრძნობდა,ამდენი წლის მანძილზე პირველად,რომ ის რაღაცას წარმოადგენს,რომ მისი არჩევანი გადამწყვეტ როლს თამაშობს. _ამაზე ვიფიქრებ...

ილიანა(1)

ცხოვრება უცნაურობებითა და მოულოდნელობებითაა სავსე.ილიანა კვლავ მარტო მიაბიჯებდა დანისლულ გზაზე და ცდილობდა დაელაგებინა არეული ფიქრები.თავადაც ხვდებოდა,რომ ამ ბიჭმა არეულობასთან ერთად რაღაც სხვაც მოუტანა,მაგრამ ამ ფიქრს უკუაგდებდა და ცდილობდა

ილიანა

მიმართულება მარტოობიდან მარტოობისკენ ჰქონდა აღებული.რაღაცნაირად მოჟამული ჰქონდა სახე,თუმცა ნაკვთებით დიდ სილამაზეს დაატარებდა.მერედა მისი თვალები?ჰაერივით გამჭვირვალე იყო,შეხედავდი და იკარგებოდი მის სულში.ფარდაც არ ჰქონდა მის დასაფარავად,ან კი რა