სიბნელე (თავი 1)

ხელებს ვეღარ აკავებდა, კბილებს ერთმანეთს აჭერდა რომ კანკალი შეეჩერებინა, მაგრამ არც ეს ადარდებდა, ონკანი მოკეტა, დაპირსახოცი შემოიხვია, თვალები სულ მთლად ჩასწითლებოდა, სწრაფად გაიმშრალა

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 11) +18

დილით თვალები გავახილე და მივხვდი რომ აქ უკვე ვარ ნამყოფი, გადავწიე ხელი მეორე მხარეს მაგრამ ცარიელია, ავდექი ლოგინიდან და იქვე მიგდებული საცვლები ჩავიცვი, თმა ავიწიე და იოანეს საძებნელად გამოვედი -იოანეე -აქ ვარ, რა გაყვირებს სულ ასე წივილკივილით

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 10) +18

დილით მზის სხივმა გამაღვიძა, მესიამოვნა თითქოს სული გამითბა. უხმოდ ავდექი და პირდაპირ აივნისკენ დავიძარი, განსაკუთრებულად ლამაზი დღეა, ოქროსფერი ფოთლებით გადავსებული ქუჩები, წუხანდელი წვიმისგან ისევ შემორჩენილი აქვს არემარეს წვეთები რომლებიც მზის

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 9) +18

დილით ადრიანად გამეღვიძა, ნერვიულად წამოვხტი ლოგინიდან და სააბაზანოსკენ გავემართე, მოვწესრიგდი და ჩემს სავარძელში მოვკალათდი, ცოტა მციოდა მაგრამ ახლა აქ ყოფნა მჭირდებოდა ამოვიღე კოლოფიდან სიგარეტი უნდა მომეკიდებინა და ცივად დავაბრუნე კოლოფში,

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 8) +18

შემოვბრუნდი და ვიღაც ზე სიმპათიური ბიჭი, იაგუარ ლენდ როვერზე მიყუდებულია და მომღიმარი სახით მიყურებს. -რაიყო დამუნჯდი? -მე მე კარგად ვარ მადლობა, მაგრამ მგონი ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობთ. -ეს შენ არ მიცნობ... ემილი, თუ ემი? რომელი გირჩევნია? -თქვენ

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 7) +18

-რას გულისხმობ? - ემი ვხვდები რომ რაღაცას მალავ და არ მინდა ერთმანეთს ვატყუებდეთ. -შენ რა ჩემს ქალიშვილობას გულისხმობ? -თუნდაც, იმ დღეს რო მოგატყუე ერთად ვიყავითთქო ისეთი რეაქცია გქონდა, მართლა მეგონა რომ ქალიშვილი იყავი . -აჰა გასაგებია... ჯობია

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 6) +18

დილით მასზე ადრე გამეღვიძა და ვუყურებდი როგორ ჰქონდა ჩემი ხელი მიკრული, კისერთან რაღაც შევნიშნე, ოდნავ გადავუწიე თმა და ტატუ, ნაზად გადავუსვი თითი -რა იყო არ მოგწონს? -არა უბრალოდ საოცრად ლამაზია... -მადლობა და დილამშვიდობისა -დილამშვიდობისა ჩემო

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 5) +18

-აქ რასაკეთებ იოანე? -მომენატრე... რაიყო არ შეიძლება? -შენ ნორმალური ხარ? -წესიერად არცკი გიცნობ, მოდიხარ და ჩემ ლოგინში წვები... -ჩემ ლოგინში შენ იწექი პირველად ისე რო იცოდე ))) -ეგ ყველაფერი არ მახსოვსთქო გითხარი, სრულ გონებაზე რო ვყოფილიყავი

ცხოვრება იმდენად ირონიულია...(თავი 4) +18

-ემიი -ხო დეე რა ხდება? -სალი მოვიდა -უთხარი შემოვიდეს ტირილისგან დასიებული თვალებიდან ცრემლები მოვიწმინდე, არ მინდოდა სალის შეემჩნია, რომ ვტიროდი. დაკითხვის ხასიათზე ნამდვილად არ ვიყავი... -ემი -შემოდი სალ -რაშვები? რა გჭირს? რატომ გაქვს

ცხოვრება იმდენად ირონიულია... (თავი 3) +18

იოანე-ბიჭი,რომელსაც ჟარგონულად რომ ვთქვათ ყველა და ყველაფერი ფეხებზე კიდია გართობის და ქალების მეთი არაფერი ანაღვლებს მამიკოს ფულებით რასაც უნდა იმას აკეთებს.. ვერ ვიტყვით რომ გაუნათლებელი და ხეპრეა თან ვერც იმას ვუარყობთ რომ უდავოდ სიმპატიური ბიჭია