ახლა,როცა ისევ ღამეა

ახლა,როცა ისევ ღამეა შენზე ფიქრებმა შემომიტია ვიცი ახლოს ხარ ვიცი ჩემთან ხარ მე მაინც გელი კარგა ხანია. უშენოდ ძნელია ცხოვრება ბნელია ოცნებებს მართმევენ და ახლაც მდევნიან. ყოველი წუთი ყოველი წამი ამ ქვეყანაზე ჩემთვის ნელია, როცა შენ არ ხარ როცა

ტირი ისევ,ტირი!

გიყვარს და ცრემლი გდის ვერ ერევი გრძნობას ცრემლებს ღვრი.. გჭირდება ხსნა..ვერსად ვერ პოულობ. ჯდები და მხოლოდ ცრემლი გდის..

შენ ისევ შორს ხარ

შენ ისევ შორს ხარ და თვალებს,რომლებიც ვეღარ გხედავენ, ყოველდღე უწევთ ცრემლის დამალვა ,კილომეტრები მაშორებს შენგან და უშენობამ ისე დამღალა :მინდა მოხვიდე სულ ერთი წუთით თუნდაც დამჭკნარი ვარდის ამარა,მოხვიდე ჩუმად და მორცხვად მითხრა ,რომ უჩემობამ

ისევ საწყისთან

17 წლის იყო როცა თიკამ ნიკუშას ძმაკაცი გააცნო ლაშა ჯაფარიძე, მარიტა იმ დროისთვის არც თუ ისე მიმზიდველად გამოიყურებოდა, ზედმეტი კილოგრამები აწუხებდა, თუმცა სახეზე ყოველთვის გამოირჩეოდა, ცისფერი თვალები და მუქი წაბლისფერი თმა, პატარა ცხვირი, წინ ოდნავ

ისევ შენ თუ მიშველი (1)

-მია მესამე მაგიდასთან ის მამაკაცი 1 საათი ელოდება თავის შეკვეთას,გინდა რომ საერთოდ სამსახურს დაემშვიდობოო? გაინძერი!! - პატარა სულელ გოგონას მკაცრი ტონით და თვალების ბრანცალით მესამე მაგიდისკენ მივახედე! ქუსლებზე ემოვტრიალდი,უკმაყოფილოდ შევედი

ისევ საწყისითან

20 წლის იყო დემეტრე ახველედიანი რომ გაიცნო, მაშინ სამედიცინო უნივერსიტეტის 3 კურსზე იყო, ბატონი დემეტრე კი როგორც გამოცდილი ქართველი ქირურგი მოწვეული ყავდათ იტალიიდან.ლამის ტვინი შეუჭამა ლექტორებს მის ჩატარებულ სემინარებსა და ლექციებს რომ

დამიბრუნდი ძვირფასო, მე შენ ისევ მიყვარხარ! (სრულად)

ჭორები პირველ სკოლაში ისე უცებ ვარდება, არაა გასაკვირი ჩემამდეც რომ მოვიდა, მაშინ მითხრეს ზურას შენი კლასელი ელენე უყვარსო და კინაღამ გადავფიჩინდი, რამ მოაწონა ის მახინჯი? ვფიქრობდი, თუმცა თბილისელია სათამაშოდ აშკარად, ნერვები მეშლებოდა ამ არსების

დამიბრუნდი ძვირფასო, მე შენ ისევ მიყვარხარ!

კლასიდან სიცილით გამოვდიოდით მე, ნინო და ანა, თუმცა ეს ღიმილი მაშინ მიმეყინა სახეზე, როცა ჩემსკენ მომავალი დათო შევნიშნე, სახეზე ფერი აღარ ედო, თუმცა კარგად ჩანდა ამ სახის მიღმა კმაყოფილება, სევდა და შური. -ჩამოვიდა სალი, ის ჩამოვიდა-თქვა თუ არა

ისევ მედარდები

ფიქრებით მოვარდა შენი სიყვარული, ფიქრებით მომიღო ბოლო. ისე მედარდები, ისე მეფიქრები, თითქოს ჩემთან ერთად ცხოვრობ!... ისევ ეს ფიქრები, ისევ მესიზმრები, მგონი აღარც ვხუჭავ თვალებს, ისევ მედარდები და მეტკივილები, შენამდე მოვყავარ წამებს. ფიქრებით

წვიმა ისევ ასველებს ...

წვიმა ისევ ასველებს შენი ტუჩის ბალიშებს და გითრთიან ტუჩები_თითქოს კოცნა სწყურიათ, ახლა აქ რომ მოხვიდე აღარასდროს გაგიშვებ და ვინ როდის რას იტყვის არ მადარდებს სრულიად.