ების ისტორია (თავი 2)

აახლოებით 1 საათის შემდეგ ისევ გამეღვიძა. გამოძინებული ვიყავი მაგრამ ტკივილი მაინც არ მშორდებოდა.როგორც იქნა შევძელი წამოჯდომა. ოთახში ისევ მარტო ვიყავი. ვიჯექი და ვუყურებდი არც თუ ისე დიდ ოთახს

ების ისტორია (თავი 1)

გამარჯობა, მე მქვია ები და 16 წლის განმავლობაში პირველად ვაწარმოებ ვლოგს. ძალიან მიჭირს ამ ყველაფრის წერა, მაგრამ მინდა გიამბოთ ისტორიაზე, რომელიც რამდენიმე დღის წინ გადამხდა. შაბათს ჩემი ერთერთი მეგობრის დაბადების დღე იყო.

ჩემი ისტორია(თავი4)

მელანიამ კარი გააღო და აჩი დაინახა,თითქოს გაიყინაო სიტყვაც ვერ თქვა თან გაუხარდა მის წინ რომ იდგა რადგან ძალიან მოენატრა მაგრამ ნაწყენი და გაბრაზებული იყო რის გამოც არ უნდოდა მისი ნახვა უნდოდაა ეტირა უნდიდა ეყვირა დაერტყა ეჩხუბა იმისთვის რიმ გული

ჩემი ისტორია(თავი3)

როდესაც მელანიაა ფიქრებიდან გამოერკვა სამზარეულოსკენ გასწია სადაც ნატალია აჩის გაკეთებულ ბლითებს შეექცეოდა -მელანია როგორც ჩანს აჩი ძალიან გემრიელ ბლითებს აკეთებს,სულ რომ არაფერი ვთქვათ კვერცხის ნაჭუჭები მაინც არ მხვდება ჭამისას.

ჩემი ისტორია

საღამოს 8 საათი იყო როდესაც მელანია სახლში სრულებით ძალა გამოცლილი დაბრუნდა,იმ წამსვე სამზარეულოს მიაშურა სადაც გემრიელი ყავა და შოკოლადის ნამცხვარი ელოდა რომელიც დედამ იმ წამს გამოიღო ჩამოჯდა ცოტა ხნით დედას ესაუბრა მის დამღლელ მოსაწყენ და არაფრით

ჩემი ისტორია

ჩემი ისტორია იწყება ერთი პატარა ქალაქიდან, პატარა ქალაქის პატარა ცენტრიდან, დასაბამიდან დასაწყისის და აღსასრული პატარა ქალაქში მცხოვრები პატარა ბიჭის დიდი ისტორის...იმ ბიჭის რომელიც მუდამ თავჩახრილი მძიმე ნაბიჯებით მიიწევდა წინ მიუხედავდ ყველა

ერთი სიყვარულის ისტორია

იცით თურმე მეცნიერებმა დაამტკიცეს რო ადამიანის შესაყვარებლად სულ რაღაც 1,3 წამი არის საკმარისი...ფიქრობთ რომ შეუძლებელია ხომ? როგორ, რანაირად შენ ხო მას საერთოდ არ იცნობ არ იცი ვინ არის როგორია და საერთოდ სახელიც კი არ იცი როგორ უნდა შეგიყვარდეს??

დათუნას ისტორია...

წარმოუდგენლად მნიშველოვანი ხარ.შენ ვალდებული ხარ იცოცხლო!ადამიანი ცალკე გარიყული კუნძული როდია, არამედ ყოველი ადამიანი ერთი მთლიანის ნაწილია. ყოველი ადამიანის სიკვდილით მე მაკლდება!ასე, რომ ნუ იკითხავ:‘რა აზრი აქვს?’

ჩუმი ისტორია 1

გული ვეღარ იტევს ამდენ ემოციას. მთელი სხეული დამეცალა ცრემლებისგან. თითქოს ყველა გრძნობა ერთმანეთში აირია და სიცარიელის დიდი ნაპრალი გაჩნდა. რაცარუნდა მარტივად ჟღერდეს ყველაფერი იმაზე რთულადაა გულში ვიდრე ვინმემ შეიძლება წარმოიდგინოს. ხანდახან როგორ

ღარიბი გოგოს მდიდრული ისტორია

ყოველივე ამაზე ვფიქრობდი როცა ეზოში ვიღაცის სილუეტმა გიარა... კარგად რომ დავაკვირდი ნაცნობი სხეული ამოვიცანი და რაც მესიამივნა... გამიხარდა რომ მეორე ჩემნნაირი გიჟიც არსებობდ რომელსაც ამ დროს არ ძინავს...