ის...

ჩამოვჯექი მე მთაწმინდის პარკში,ვუყურებ მთვარეს თეთრად მღელვარეს,მახსენდება რომ მთაწმინდის მთვარე,ჯერ არასდროს ამშვენებდა ასე ღამეს.ვფიქრობ და მახსენდება ის, რომელიც ღამეს ჭყვიშთან ვერ დიოდა წყნარად რიონი,

"ის რაც გტკენს"

...სამყარო,ადგილი რომელიც სავსეა,წყენით,ღალატით,ფუჭი იმედებით და დაპირებებით..რა დარჩა ნამდვილი?იტყვით სიყვარულიო?ამაზე მხოლოდ, ჩემთვის ჩუმად,სხვებისგან მალულად გამეღიმება და თავს ისევ ჩემს ჩანაწერებში ჩავქინდრავ....

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 13

აღარ ვფიქრობდი რომ თუ მისთვის ყველაფერს გავწირავდი ის დარჩებოდა. უბრალოდ ვცხოვრობდი და ვცდილობდი ჩემი საქმე ისე მეკეთებინა, რომ ამით აჟიოტაჟი არ გამომეწვია.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 12

-გააკეთებთ სვლას თუ დიდხანს გელოდოთ ქალბატონო?-მეკითხება ალექსანდრე წარბაწეული გამომეტყველებით.მიყვარს ჭადრაკის თამაში რაღაც ძალაუფლებას მანიჭებს, აქ ხომ ყველაფერს შენ წყვეტ და განაგებ ყოველ შენ

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 11

-მე არ შემიძლია სულ ასეთი როლი მოვირგო და როდესაც იდეალურ პერსონაჟებს აღარ განვასახიერებთ ცხოვრება მოსაწყენი ხდება, მე კიდევ მთელი ცხოვრება ვერ მოვაჩვენებ თავს იმათ რაც არ ვარ, მარტო იმიტომ რომ ურთიერთობა არ მოგბეზრდეს- მე არ მოგბეზრდე, სწორედ ამის

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 10

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

ის ჩემია (ვარდის ტატუ)თავი 9

აი ძილბურანში კი გავიგონე ერთი სიტყვა და მოქმედება რამაც ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში დამარწმუნა. - მიყვარხარ უკუდეგანოდ და შუბლზე ნაზი ამბორით გადავეშვი მორფეოსის სამფლობელოში.

He(ის)

მოკლედ ეს არის ისტორია...მოთხრობა გოგოზე და მის თანაკლასელ ვამპირ ბიჭზე რომელიც დაეხმარება მას შური იძიოს გოგონას მშობლების მკვლელზე.სიყვარულის ისტორია რომელიც ვფქრობ გულგრილს არ დაგტოვებთ.ამ მოთხრობას ვწერდი სამი წლის წინ და ახლა ვაპირებ გავაგრძელო

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 9

-ნუთუ სიცილი ცუდია? „ყოველთვის, როდესაც ადამიანი იცინის, ის რამდენიმე დღით იხანგრძლივებს სიცოცხლეს“-წარბაწეული მიყურებს. -„სიცილი ადამიანის გამოცდის საუკეთესო საშუალებაა“ შენივე ხელით ნუ მომიტან შენივე იარაღს. -ბოლო სვლა გავაკეთე- შამათი- ვთქვი და

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 8

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.